وضعیت زندگی انسانها در آستانه ظهور (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۳
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'بویژه' به 'بهویژه'
جز (جایگزینی متن - 'رده: اتمام لینک داخلی' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'بویژه' به 'بهویژه') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*برخی مردان آستانه [[ظهور]]: آزمایشهای خداوندعزوجل برای [[زنان]] و مردان یکسان است؛ ولی پارهای از [[روایات]]، به ویژه درباره [[زندگی فردی]] مردان [[نقل]] شده است؛ آن گونه که در برخی [[روایتها]] سخن از [[زندگی فردی]] [[زنان]] به میان آمده است. [[امام صادق]]{{ع}} در اینباره میفرماید: {{متن حدیث|"… و َرَأَیتَ الرجُلَ اِذَا مَر بِهِ یَوْمٌ وَلَمْ یَکْسِبْ فِیهِ الذنبَ العَظِیمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْیالٍ اَوْ مِیزانٍ اَوْ غِشیَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئیباً حَزِیناً… "}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۴۰، ح۷.</ref>؛ مرد را میبینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و [[گناه]] بزرگی انجام نداده است از قبیل [[فحشا]]، کم فروشی، کلاه برداری و یا نوشیدن مست کنندهای بسیار [[غمگین]] و [[اندوهگین]] میشود. | *برخی مردان آستانه [[ظهور]]: آزمایشهای خداوندعزوجل برای [[زنان]] و مردان یکسان است؛ ولی پارهای از [[روایات]]، به ویژه درباره [[زندگی فردی]] مردان [[نقل]] شده است؛ آن گونه که در برخی [[روایتها]] سخن از [[زندگی فردی]] [[زنان]] به میان آمده است. [[امام صادق]]{{ع}} در اینباره میفرماید: {{متن حدیث|"… و َرَأَیتَ الرجُلَ اِذَا مَر بِهِ یَوْمٌ وَلَمْ یَکْسِبْ فِیهِ الذنبَ العَظِیمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْیالٍ اَوْ مِیزانٍ اَوْ غِشیَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئیباً حَزِیناً… "}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۴۰، ح۷.</ref>؛ مرد را میبینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و [[گناه]] بزرگی انجام نداده است از قبیل [[فحشا]]، کم فروشی، کلاه برداری و یا نوشیدن مست کنندهای بسیار [[غمگین]] و [[اندوهگین]] میشود. | ||
*برخی [[زنان]] [[در آستانه ظهور]]: [[زنان]] به عنوان نیمی از پیکره [[جامعه انسانی]] اگر چه از جهاتی با مردان متفاوتند؛ اما از نظر [[روح انسانی]] با آنان هیچ تفاوتی ندارند؛ از اینرو در عموم خطابهای [[دینی]] با مردان یکسان شمرده شدهاند. اما گاهی به جهت برخی تفاوتهای جسمی، روحی و [[عاطفی]] خطابهای ویژهای متوجه آنان میشود. [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|"یَظْهَرُ فِی آخِرِالزمانِ وَاقتِرَابِ الساعَهِ وَهُوَ شَر الاَزمِنَهِ نِسْوَهٌ کَاشِفاتٌ عَارِیاتٌ مُتَبَرجاتٌ مِنَ الدینِ دَاخِلاتٌ فِی الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَی الشهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَی اللذاتِ مُستَحِلاتٌ لِلْمُحَرمَاتِ فِی جَهَنمَ خَالِداتٌ"}}<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۳۹۰، ح۴۳۷۴.</ref>؛ در آخِرُالزمان و نزدیک شدن [[رستاخیز]] که بدترین زمانها است، زنانی [[آشکار]] میشوند که برهنه و لخت هستند؛ زینتهای خود را [[آشکار]] میسازند، به [[فتنهها]] داخل میشوند و به سوی خواستههای نفسانی و [[شهوتها]] میگرایند. به لذتها میشتابند، [[حرامهای الهی]] را [[حلال]] میشمارند و در [[جهنم]] جاودانه خواهند بود. از ویژگیهای یادشده هرچند در همه دورههای [[زندگی]] [[انسانها]] بوده است؛ به نظر میرسد در پایان دوران به اوج و نهایت خود میرسد؛ از اینرو مورد تأکید [[روایات]] قرار گرفته است. | *برخی [[زنان]] [[در آستانه ظهور]]: [[زنان]] به عنوان نیمی از پیکره [[جامعه انسانی]] اگر چه از جهاتی با مردان متفاوتند؛ اما از نظر [[روح انسانی]] با آنان هیچ تفاوتی ندارند؛ از اینرو در عموم خطابهای [[دینی]] با مردان یکسان شمرده شدهاند. اما گاهی به جهت برخی تفاوتهای جسمی، روحی و [[عاطفی]] خطابهای ویژهای متوجه آنان میشود. [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|"یَظْهَرُ فِی آخِرِالزمانِ وَاقتِرَابِ الساعَهِ وَهُوَ شَر الاَزمِنَهِ نِسْوَهٌ کَاشِفاتٌ عَارِیاتٌ مُتَبَرجاتٌ مِنَ الدینِ دَاخِلاتٌ فِی الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَی الشهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَی اللذاتِ مُستَحِلاتٌ لِلْمُحَرمَاتِ فِی جَهَنمَ خَالِداتٌ"}}<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۳۹۰، ح۴۳۷۴.</ref>؛ در آخِرُالزمان و نزدیک شدن [[رستاخیز]] که بدترین زمانها است، زنانی [[آشکار]] میشوند که برهنه و لخت هستند؛ زینتهای خود را [[آشکار]] میسازند، به [[فتنهها]] داخل میشوند و به سوی خواستههای نفسانی و [[شهوتها]] میگرایند. به لذتها میشتابند، [[حرامهای الهی]] را [[حلال]] میشمارند و در [[جهنم]] جاودانه خواهند بود. از ویژگیهای یادشده هرچند در همه دورههای [[زندگی]] [[انسانها]] بوده است؛ به نظر میرسد در پایان دوران به اوج و نهایت خود میرسد؛ از اینرو مورد تأکید [[روایات]] قرار گرفته است. | ||
:'''۲.''' دگرگونی در [[زندگی اجتماعی]]: [[زندگی]] در [[دوران غیبت]] [[حجت الهی]]، با سختیهای فراوانی همراه است؛ | :'''۲.''' دگرگونی در [[زندگی اجتماعی]]: [[زندگی]] در [[دوران غیبت]] [[حجت الهی]]، با سختیهای فراوانی همراه است؛ بهویژه آنکه تلاش شیطانهای [[انسان]] نما در این دوران به اوج خود میرسد و هر چه به روزگار [[ظهور]] آن [[حجت الهی]] نزدیکتر میشویم، بر شدت این وضعیت افزوده میشود. این دگرگونیهای در عرصههای زیر قابل بررسی است: | ||
*'''عرصه [[فرهنگی]]''': بی [[گمان]] عرصه بررسیهای [[فرهنگی]] بسیار گسترده است؛ اما از آنجا که به طور عموم [[فرهنگ دینی]] [[در آستانه ظهور]]، بیش از جنبههای دیگر [[فرهنگی]] مورد توجه قرار گرفته است، در اینجا آن تأکید خواهد شد. | *'''عرصه [[فرهنگی]]''': بی [[گمان]] عرصه بررسیهای [[فرهنگی]] بسیار گسترده است؛ اما از آنجا که به طور عموم [[فرهنگ دینی]] [[در آستانه ظهور]]، بیش از جنبههای دیگر [[فرهنگی]] مورد توجه قرار گرفته است، در اینجا آن تأکید خواهد شد. | ||
:الف) رواج [[نافرمانی]] [[خداوند]]: [[پیش از ظهور امام زمان]]{{ع}} جو [[حاکم]] بر [[جهان]]، جو [[ستم]]، [[گناه]] و [[فساد]] خواهد بود؛ چنان که در [[قرآن کریم]] آمده است. {{متن قرآن|اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ}}<ref>انبیاء، آیه ۱.</ref>؛ برای [[مردم]] [وقت] حسابشان نزدیک شده است و آنان در بیخبری روی گردانند. در این [[آیه]]، [[مردم]] [[آخرالزمان]] در آستانه برپایی [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} به [[غفلت]] و روی گردانی از [[خداوند]] متصف شدهاند. در [[روایات]] نیز منظور از "[[اشراط الساعه]]" رواج [[کفر]]، [[فسق]] و [[ظلم]] دانسته شده و موارد پرشماری از آن بر شمرده شده است<ref>ر.ک: آیه ۱۸ سوره محمد که در درس نشانههای قیامت بررسی میشود.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی برخی از مخالفتهای با [[دستورات الهی]] را [[در آستانه ظهور]] این گونه بیان فرموده است: {{متن حدیث|"إِذَا تَشَبهَ الرجَالُ بِالنسَاءِ وَ النسَاءُ بِالرجَالِ وَ اکْتَفَی الرجَالُ بِالرجَالِ وَ النسَاءُ بِالنسَاءِ وَ رَکِبَ ذَوَاتُ الْفُرُوجِ السرُوجَ وَ قُبِلَتْ شَهَادَاتُ الزورِ وَ رُدتْ شَهَادَاتُ الْعُدُولِ وَ اسْتَخَف الناسُ بِالدمَاءِ وَ ارْتِکَابِ الزنَاءِ وَ أُکِلَ الربَا وَ اتقِیَ الْأَشْرَارُ مَخَافَهَ أَلْسِنَتِهِمْ وَ… "}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ آنگاه که مردان به [[زنان]] تشبه کنند و [[زنان]] به مردان و مردان به مردان اکتفا کنند و [[زنان]] به [[زنان]]، و [[زنان]] بر زینها سوار شوند و شهادتهای [[دروغ]] پذیرفته شود و شهادتهای عدول مردود گردد و [[مردم]] [[خونریزی]] و ارتکاب زنا و رباخواری را سبک شمارند و از اشرار به خاطر زبانشان پرهیز کنند و…!! | :الف) رواج [[نافرمانی]] [[خداوند]]: [[پیش از ظهور امام زمان]]{{ع}} جو [[حاکم]] بر [[جهان]]، جو [[ستم]]، [[گناه]] و [[فساد]] خواهد بود؛ چنان که در [[قرآن کریم]] آمده است. {{متن قرآن|اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ}}<ref>انبیاء، آیه ۱.</ref>؛ برای [[مردم]] [وقت] حسابشان نزدیک شده است و آنان در بیخبری روی گردانند. در این [[آیه]]، [[مردم]] [[آخرالزمان]] در آستانه برپایی [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} به [[غفلت]] و روی گردانی از [[خداوند]] متصف شدهاند. در [[روایات]] نیز منظور از "[[اشراط الساعه]]" رواج [[کفر]]، [[فسق]] و [[ظلم]] دانسته شده و موارد پرشماری از آن بر شمرده شده است<ref>ر.ک: آیه ۱۸ سوره محمد که در درس نشانههای قیامت بررسی میشود.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} در روایتی برخی از مخالفتهای با [[دستورات الهی]] را [[در آستانه ظهور]] این گونه بیان فرموده است: {{متن حدیث|"إِذَا تَشَبهَ الرجَالُ بِالنسَاءِ وَ النسَاءُ بِالرجَالِ وَ اکْتَفَی الرجَالُ بِالرجَالِ وَ النسَاءُ بِالنسَاءِ وَ رَکِبَ ذَوَاتُ الْفُرُوجِ السرُوجَ وَ قُبِلَتْ شَهَادَاتُ الزورِ وَ رُدتْ شَهَادَاتُ الْعُدُولِ وَ اسْتَخَف الناسُ بِالدمَاءِ وَ ارْتِکَابِ الزنَاءِ وَ أُکِلَ الربَا وَ اتقِیَ الْأَشْرَارُ مَخَافَهَ أَلْسِنَتِهِمْ وَ… "}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ آنگاه که مردان به [[زنان]] تشبه کنند و [[زنان]] به مردان و مردان به مردان اکتفا کنند و [[زنان]] به [[زنان]]، و [[زنان]] بر زینها سوار شوند و شهادتهای [[دروغ]] پذیرفته شود و شهادتهای عدول مردود گردد و [[مردم]] [[خونریزی]] و ارتکاب زنا و رباخواری را سبک شمارند و از اشرار به خاطر زبانشان پرهیز کنند و…!! | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
*ه) احساس بیپناهی در [[مردم]]: از بارزترین پیامد [[ناامیدی]]، احساس بیپناهی است؛ [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} در [[وصف]] آستانه [[ظهور]]، بر این نکته تأکید کردهاند که یکی از ویژگیهای این دوره، احساس بیپناهی و بیکسی در [[مردم]] است. آنان میاندیشند همه درها بر رویشان بسته شده و جایگاهی که [[حق]] خود را باز ستانند، دور از دسترس است. صنعانی یکی از بزرگان [[اهل سنت]] [[نقل]] میکند: {{متن حدیث|"ذَکَرَ رَسولُ الله بلاءَ یُصیب هذه الاُمه حَتی لایجِد الرجلُ مَلْجَأُ یَلْجَأُ اِلیه مِنَ الظلمِ فَیَبْعَثُ اللهُ رَجُلا مِنْ عِتْرَتی مِنْ اَهلِ بَیتِی…"}}<ref>عبدالرزاق بن همام صنعانی، المصنف، ح۲۰۷۷۰.</ref>؛ [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} بلایی را یاد کرد که بر این [[امت]] سرازیر خواهد شد تا آنکه در آن مرد پناهگاهی نمییابد تا از ستمی که به او میشود، بدان [[پناه]] برد. پس [[خداوند]] مردی از [[اهل بیت]] من را برانگیزد…. | *ه) احساس بیپناهی در [[مردم]]: از بارزترین پیامد [[ناامیدی]]، احساس بیپناهی است؛ [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} در [[وصف]] آستانه [[ظهور]]، بر این نکته تأکید کردهاند که یکی از ویژگیهای این دوره، احساس بیپناهی و بیکسی در [[مردم]] است. آنان میاندیشند همه درها بر رویشان بسته شده و جایگاهی که [[حق]] خود را باز ستانند، دور از دسترس است. صنعانی یکی از بزرگان [[اهل سنت]] [[نقل]] میکند: {{متن حدیث|"ذَکَرَ رَسولُ الله بلاءَ یُصیب هذه الاُمه حَتی لایجِد الرجلُ مَلْجَأُ یَلْجَأُ اِلیه مِنَ الظلمِ فَیَبْعَثُ اللهُ رَجُلا مِنْ عِتْرَتی مِنْ اَهلِ بَیتِی…"}}<ref>عبدالرزاق بن همام صنعانی، المصنف، ح۲۰۷۷۰.</ref>؛ [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} بلایی را یاد کرد که بر این [[امت]] سرازیر خواهد شد تا آنکه در آن مرد پناهگاهی نمییابد تا از ستمی که به او میشود، بدان [[پناه]] برد. پس [[خداوند]] مردی از [[اهل بیت]] من را برانگیزد…. | ||
*و) [[مرگ]] و [[میر]] فراوان [[در آستانه ظهور]]: در بعضی از [[روایات]] به طور روشن از [[مرگ]] و میرهای گسترده [[در آستانه ظهور]] سخن به میان آمده است. صرف نظر از بررسی [[سند]] آنها، حجم قابل توجهی از [[روایات]] اختصاص به این موضوع یافته و علتهای مختلفی برای آنها بیان شده است. [[سلیمان]] بن خالد گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|"قُدامَ الْقَائِمِ مَوْتَانِ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْیَضُ… الْمَوْتُ الْأَبْیَضُ الطاعُونُ"}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۵، ح۲۷.</ref>؛ پیشتر از [[قائم]] دو [[مرگ]] خواهد بود یکی [[مرگ سرخ]] و دیگری [[مرگ]] سفید… [[مرگ سفید]] [[طاعون]] است. بعید نیست که مراد [[حضرت]] در این [[روایت]] از [[طاعون]]، ویژگی همه گیر بودن آن، است. امروزه ثابت شده به رغم همه پیشرفتهای [[بشر]] در [[دانش]]، گاهی یک [[بیماری]] همه گیر، [[جامعه جهانی]] را به طور جدی تهدید میکند! انواع آنفولانزها نمونهای از اسباب این بیماریهای فراگیر است که امروزه بسیاری از برنامههای جهانی را تحت تأثیر خود قرار میدهد! | *و) [[مرگ]] و [[میر]] فراوان [[در آستانه ظهور]]: در بعضی از [[روایات]] به طور روشن از [[مرگ]] و میرهای گسترده [[در آستانه ظهور]] سخن به میان آمده است. صرف نظر از بررسی [[سند]] آنها، حجم قابل توجهی از [[روایات]] اختصاص به این موضوع یافته و علتهای مختلفی برای آنها بیان شده است. [[سلیمان]] بن خالد گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که فرمود: {{متن حدیث|"قُدامَ الْقَائِمِ مَوْتَانِ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْیَضُ… الْمَوْتُ الْأَبْیَضُ الطاعُونُ"}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۵، ح۲۷.</ref>؛ پیشتر از [[قائم]] دو [[مرگ]] خواهد بود یکی [[مرگ سرخ]] و دیگری [[مرگ]] سفید… [[مرگ سفید]] [[طاعون]] است. بعید نیست که مراد [[حضرت]] در این [[روایت]] از [[طاعون]]، ویژگی همه گیر بودن آن، است. امروزه ثابت شده به رغم همه پیشرفتهای [[بشر]] در [[دانش]]، گاهی یک [[بیماری]] همه گیر، [[جامعه جهانی]] را به طور جدی تهدید میکند! انواع آنفولانزها نمونهای از اسباب این بیماریهای فراگیر است که امروزه بسیاری از برنامههای جهانی را تحت تأثیر خود قرار میدهد! | ||
*ز) [[کشتار]] فراگیر [[در آستانه ظهور]]: در جامعهای که بر مدار [[ستم]] به دیگران و دوری از آموزههای [[الهی]] [[استوار]] باشد، [[فتنهها]]، [[آشوبها]] و [[اختلافات]] در آن به اوج خود میرسد و [[مردم]] در [[ناامیدی]] از سامان یافتن [[زندگی]] میباشند، جنگهای خونینی به راه میافتد و انسانهای بیشماری را به کام [[مرگ]] سوق میدهد که این [[حقیقت]] در [[روایات]] فراوانی از [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} انعکاس یافته است. درآستانه [[ظهور]]، جنگهای خونین فراوانی رخ خواهد داد که بسیاری از [[مردم]]، کشته خواهند شد. از این [[کشتار]]، به [[مرگ سرخ]] یاد شده است. [[حضرت علی]]{{ع}} در اینباره فرمود: {{متن حدیث|"بَیْنَ یَدَی القائِمِ مَوْتٌ اَحْمَرٌ وَمَوْتٌ اَبْیَضٌ وَجَرادٌ فی حینِهِ وَجَرادٌ فِی غَیرِ حینِهِ اَحْمَرٌ کَاَلْوانِ الدمِ فَاَما المُوتُ الاَحْمرُ فَالسیفُ وَاَما المَوتُ الاَبیَضُ فَالطاعُونُ"}}<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۳۸، ح۴۳۰.</ref>؛ در آستانه [[قیام قائم]]، [[مرگ سرخ]]، [[مرگ سفید]] و ملخهایی به هنگام و ملخهایی نابه هنگام سرخ، همچون [[خون]] خواهد بود؛ اما [[مرگ سرخ]] [کشته شدن با] [[شمشیر]] است و [[مرگ سفید]] به وسیله [[طاعون]] است. اگر چه در برخی [[روایات]] مربوط به این جنگهای فراوان و کشتارهای بزرگ، تردیدهایی شده است؛ اما بدون [[شک]] عوامل یاد شده، چنین وضعیتی را به طور طبیعی رقم خواهد زد؛ | *ز) [[کشتار]] فراگیر [[در آستانه ظهور]]: در جامعهای که بر مدار [[ستم]] به دیگران و دوری از آموزههای [[الهی]] [[استوار]] باشد، [[فتنهها]]، [[آشوبها]] و [[اختلافات]] در آن به اوج خود میرسد و [[مردم]] در [[ناامیدی]] از سامان یافتن [[زندگی]] میباشند، جنگهای خونینی به راه میافتد و انسانهای بیشماری را به کام [[مرگ]] سوق میدهد که این [[حقیقت]] در [[روایات]] فراوانی از [[پیشوایان معصوم]]{{ع}} انعکاس یافته است. درآستانه [[ظهور]]، جنگهای خونین فراوانی رخ خواهد داد که بسیاری از [[مردم]]، کشته خواهند شد. از این [[کشتار]]، به [[مرگ سرخ]] یاد شده است. [[حضرت علی]]{{ع}} در اینباره فرمود: {{متن حدیث|"بَیْنَ یَدَی القائِمِ مَوْتٌ اَحْمَرٌ وَمَوْتٌ اَبْیَضٌ وَجَرادٌ فی حینِهِ وَجَرادٌ فِی غَیرِ حینِهِ اَحْمَرٌ کَاَلْوانِ الدمِ فَاَما المُوتُ الاَحْمرُ فَالسیفُ وَاَما المَوتُ الاَبیَضُ فَالطاعُونُ"}}<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۳۸، ح۴۳۰.</ref>؛ در آستانه [[قیام قائم]]، [[مرگ سرخ]]، [[مرگ سفید]] و ملخهایی به هنگام و ملخهایی نابه هنگام سرخ، همچون [[خون]] خواهد بود؛ اما [[مرگ سرخ]] [کشته شدن با] [[شمشیر]] است و [[مرگ سفید]] به وسیله [[طاعون]] است. اگر چه در برخی [[روایات]] مربوط به این جنگهای فراوان و کشتارهای بزرگ، تردیدهایی شده است؛ اما بدون [[شک]] عوامل یاد شده، چنین وضعیتی را به طور طبیعی رقم خواهد زد؛ بهویژه آنکه دیده میشود سازمانهای [[حقوق بشر]] به جای [[حمایت]] از [[صلح]] جهانی و [[ستم]] دیدگان، در جهت [[منافع]] [[مستکبران]] بیانیههایی صادر میکنند!! | ||
*'''عرصه [[اقتصادی]]''': از لحاظ [[اقتصادی]] عموم [[مردم]]، با فاصله گرفتن از [[آموزههای دینی]] و یاد [[خداوند]]، در [[زندگی]] [[سختی]] به سر خواهند برد. همان گونه که [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا}}<ref>سوره طه، آیه ۱۲۴.</ref>؛ و هر کس از یاد من [[دل]] بگرداند، در [[حقیقت]]، [[زندگی]] تنگ [و [[سختی]]] خواهد داشت. در نگاه نخست به نظر میرسد [[جوامع انسانی]] رو به [[رفاه]] و [[آسایش]] میروند؛ اما بخشهای زیادی در لایههای [[آشکار]] و [[پنهان]] [[جامعه]]، همچنان با [[فقر]] و [[ناداری]] دست به گریبان هستند. [[محمد بن مسلم]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده که آن [[حضرت]] فرمود: همانا پیش از [[قیام قائم]]{{ع}} نشانههایی خواهد بود از جمله: [[آزمایش]] [به گرفتاری] از جانب [[خدای تعالی]] برای [[بندگان]] با [[ایمان]]، عرض کردم: آن [[آزمایش]] چیست؟ فرمود: همان فرمایش خدای عز و جل است که: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمْوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}}<ref>بقره، آیه ۱۵۵.</ref>؛ "و قطعاً شما را به چیزی از [قبیلِ] [[ترس]] و [[گرسنگی]]، و کاهشی در [[اموال]] و [[جانها]] و محصولات میآزماییم و مژده ده شکیبایان را". آن [[حضرت]] فرمود: حتماً شما را خواهیم آزمود؛ یعنی، [[مؤمنان]] را به چیزی از [[ترس]] از [[پادشاهان]] فلان [[خاندان]] در پایان سلطنتشان و [[گرسنگی]] با گرانی نرخ هایشان و [[کاستی]] در مالها منظور خراب شدن بازرگانی و کم شدن رشد و سود در آن، و [[جان]] ها…<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۰، ح۵.</ref>. [[ابو بصیر]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"لَا بُد أَنْ یَکُونَ قُدامَ الْقَائِمِ سَنَهٌ تَجُوعُ فِیهَا الناسُ وَ یُصِیبُهُمْ خَوْفٌ شَدِیدٌ مِنَ الْقَتْلِ وَ نَقْصٌ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثمَرَاتِ فَإِن ذَلِکَ فِی کِتَابِ اللهِ لَبَینٌ ثُم تَلَا هَذِهِ الْآیَه"}}<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۰، ح۶.</ref>؛ ناگزیر باید پیش از آمدن [[قائم]]{{ع}}، سالی باشد که [[مردم]] در آن سال گرسنه بمانند و آنان را ترسی سخت از [[کشتار]] و کاهش در مالها و کم شدن عمرها و محصولات فراگیرد. این در [[کتاب خداوند]] بسیار [[آشکار]] است؛ سپس این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمود: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ...}}. | *'''عرصه [[اقتصادی]]''': از لحاظ [[اقتصادی]] عموم [[مردم]]، با فاصله گرفتن از [[آموزههای دینی]] و یاد [[خداوند]]، در [[زندگی]] [[سختی]] به سر خواهند برد. همان گونه که [[خداوند]] میفرماید: {{متن قرآن|وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا}}<ref>سوره طه، آیه ۱۲۴.</ref>؛ و هر کس از یاد من [[دل]] بگرداند، در [[حقیقت]]، [[زندگی]] تنگ [و [[سختی]]] خواهد داشت. در نگاه نخست به نظر میرسد [[جوامع انسانی]] رو به [[رفاه]] و [[آسایش]] میروند؛ اما بخشهای زیادی در لایههای [[آشکار]] و [[پنهان]] [[جامعه]]، همچنان با [[فقر]] و [[ناداری]] دست به گریبان هستند. [[محمد بن مسلم]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده که آن [[حضرت]] فرمود: همانا پیش از [[قیام قائم]]{{ع}} نشانههایی خواهد بود از جمله: [[آزمایش]] [به گرفتاری] از جانب [[خدای تعالی]] برای [[بندگان]] با [[ایمان]]، عرض کردم: آن [[آزمایش]] چیست؟ فرمود: همان فرمایش خدای عز و جل است که: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمْوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ}}<ref>بقره، آیه ۱۵۵.</ref>؛ "و قطعاً شما را به چیزی از [قبیلِ] [[ترس]] و [[گرسنگی]]، و کاهشی در [[اموال]] و [[جانها]] و محصولات میآزماییم و مژده ده شکیبایان را". آن [[حضرت]] فرمود: حتماً شما را خواهیم آزمود؛ یعنی، [[مؤمنان]] را به چیزی از [[ترس]] از [[پادشاهان]] فلان [[خاندان]] در پایان سلطنتشان و [[گرسنگی]] با گرانی نرخ هایشان و [[کاستی]] در مالها منظور خراب شدن بازرگانی و کم شدن رشد و سود در آن، و [[جان]] ها…<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۰، ح۵.</ref>. [[ابو بصیر]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"لَا بُد أَنْ یَکُونَ قُدامَ الْقَائِمِ سَنَهٌ تَجُوعُ فِیهَا الناسُ وَ یُصِیبُهُمْ خَوْفٌ شَدِیدٌ مِنَ الْقَتْلِ وَ نَقْصٌ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثمَرَاتِ فَإِن ذَلِکَ فِی کِتَابِ اللهِ لَبَینٌ ثُم تَلَا هَذِهِ الْآیَه"}}<ref>محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۰، ح۶.</ref>؛ ناگزیر باید پیش از آمدن [[قائم]]{{ع}}، سالی باشد که [[مردم]] در آن سال گرسنه بمانند و آنان را ترسی سخت از [[کشتار]] و کاهش در مالها و کم شدن عمرها و محصولات فراگیرد. این در [[کتاب خداوند]] بسیار [[آشکار]] است؛ سپس این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمود: {{متن قرآن|وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفْ وَالْجُوعِ...}}. | ||
*'''عرصه [[سیاسی]]''': آنچه پیشتر گفته شد، میتواند در عرصه [[سیاسی]] نیز نقش مهمی داشته باشد که در اینجا به بعضی از این امور اشاره میشود: | *'''عرصه [[سیاسی]]''': آنچه پیشتر گفته شد، میتواند در عرصه [[سیاسی]] نیز نقش مهمی داشته باشد که در اینجا به بعضی از این امور اشاره میشود: |