پرش به محتوا

ناشکیبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی'
جز (جایگزینی متن - 'بت پرستی' به 'بت‌پرستی')
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
خط ۵۹: خط ۵۹:
*زان پس حکایت [[قوم ثمود]]{{ع}} و [[تکذیب]] آنان نسبت به ایشان را یاد می‌کند، تا نشان دهد که چگونه [[عذاب]] [[دنیا]] و [[آخرت]] را بر خود خریدند؛ چه پای در این راه ننهادند و [[جان]] خود را از این [[رذیلت]] نپالودند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۲۶۳.</ref>.
*زان پس حکایت [[قوم ثمود]]{{ع}} و [[تکذیب]] آنان نسبت به ایشان را یاد می‌کند، تا نشان دهد که چگونه [[عذاب]] [[دنیا]] و [[آخرت]] را بر خود خریدند؛ چه پای در این راه ننهادند و [[جان]] خود را از این [[رذیلت]] نپالودند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۲۶۳.</ref>.
===مرتبه دوم===
===مرتبه دوم===
*آن است که [[آدمی]] در [[قلب]] خود اندوهی شدید احساس نماید، به‌گونه‌ای که هیچ جایی برای [[شادی]] و [[نشاط]] در قلبش [[باقی]] نماند. در این مرتبه آن‌چنان همّ و [[غم]] و اندوه و پریشان خاطری و [[ترس]] بر [[جان]] [[انسان]] سایه می‌افکند، که تمامی این امور ناخواسته بر اندام‌های [[انسان]] - و به‌ویژه بر زبان او - جریان می‌یابد. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ}}<ref>«بگو: هر کس به فرا خور خویش کار می‌کند» سوره اسراء، آیه ۸۴.</ref> بر همین مطلب دلالت می‌کند.
*آن است که [[آدمی]] در [[قلب]] خود اندوهی شدید احساس نماید، به‌گونه‌ای که هیچ جایی برای [[شادی]] و [[نشاط]] در قلبش باقی نماند. در این مرتبه آن‌چنان همّ و [[غم]] و اندوه و پریشان خاطری و [[ترس]] بر [[جان]] [[انسان]] سایه می‌افکند، که تمامی این امور ناخواسته بر اندام‌های [[انسان]] - و به‌ویژه بر زبان او - جریان می‌یابد. [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَى شَاكِلَتِهِ}}<ref>«بگو: هر کس به فرا خور خویش کار می‌کند» سوره اسراء، آیه ۸۴.</ref> بر همین مطلب دلالت می‌کند.
*این حالت سرانجام به [[ضعف]] اعصاب ختم شده، در این صورت [[انسان]] هیچ کنترلی بر اعصاب و روان خود نخواهد داشت. در این صورت سخنانی بر زبان و اعمالی بر اندام‌های او [[آشکار]] می‌شود، که نشان دهنده روش سفیهان و نابخردان است؛ گویا این شخص خود در شمار سفیه‌ترین سفیهان قرار می‌گیرد!<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۲۶۴.</ref>.
*این حالت سرانجام به [[ضعف]] اعصاب ختم شده، در این صورت [[انسان]] هیچ کنترلی بر اعصاب و روان خود نخواهد داشت. در این صورت سخنانی بر زبان و اعمالی بر اندام‌های او [[آشکار]] می‌شود، که نشان دهنده روش سفیهان و نابخردان است؛ گویا این شخص خود در شمار سفیه‌ترین سفیهان قرار می‌گیرد!<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۲۶۴.</ref>.
===مرتبه سوّم===
===مرتبه سوّم===
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش