بنی اسد بن خزیمه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محل]] استقرار آنان بسیار گسترده بود، از این رو با توجه به پراکندگی بطون آنان به [[راحتی]] نمی‌‌توان از موقعیت مناطق زیست ایشان [[سخن]] گفت. برخی گفته‌‌اند: بنی‌‌اسد از نزدیکی "[[حیره]]" در نزدیک [[کوفه]] تا سرزمین "تهامه" در سواحل دریای سرخ پراکنده بودند؛<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۱، ص ۲۳۰.</ref> اما عمده تمرکز آنان "قسمت اعلای نجد" در جنوب صحرای ([[بادیه]]) [[شام]]، حد فاصل [[قبیله]] [[تمیم]] و طیّ در جنوب و کلب در شمال واقع شده بود،<ref>اطلس تاریخ اسلام، ص ۱۱۴.</ref> بر این اساس آنان در جهت شمال شرقی [[مدینه]] استقرار داشتند. برخی از ایشان نیز گویا در پی [[اختلاف]] میان تیره‌‌های خود یا [[قبایل]] مجاورشان به ناچار از نجد به "[[یمن]]" [[مهاجرت]] کردند.<ref>المفصل، ج ۲، ص ۱۵۶.</ref> از سکونت‌‌گاههای معروف آنان أجبال،<ref>معجم ما استعجم، ج ۱، ص ۱۱۲.</ref> بُزاخه،<ref>معجم البلدان، ج ۱، ص ۴۰۸.</ref> [[ثعلبیه]]<ref>معجم ما استعجم، ج ۱، ص ۳۴۱.</ref> و ذات الحناظل <ref>معجم ما استعجم، ج ۲، ص ۴۷۰.</ref> و کوه‌های محیاة،<ref>معجم‌‌البلدان، ج ۵، ص ۶۶؛ معجم قبائل العرب، ج ۱، ص ۲۲.</ref> العبد، فرقین، قنان، [[قصاص]]،<ref>معجم قبایل العرب، ج ۱، ص ۲۱.</ref> تین، رقد و حسیس و از آبهای متعلق به آنان می‌‌توان به بَعوضه <ref>معجم البلدان، ج ۱، ص ۴۵۵.</ref> (آبی در نجد)، جُرثُم، خسّوه، ذنبه و الزوراء اشاره کرد.<ref>معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۱۹؛ معجم قبایل العرب، ج ۱، ۲۱ ـ ۲۲.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[بنی اسد بن خزیمه (مقاله)|مقاله «بنی اسد بن خزیمه»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.