←دوران حکمرانی اشراف
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
در دوران خلافت مأمون، هنگامی که [[مردم]] مکه با [[محمد دیباج]] از [[فرزندان]] [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[بیعت]] کردند، محمد پنج هزار [[دینار]] از پرده‌دار کعبه برای انجام [[امور حکومتی]] وام گرفت که پس از [[مصالحه]] آنها با مأمون بازپرداخت شد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج۱، ص۲۴۸.</ref> آنها هنگام [[حمله]] [[ابراهیم بن موسی علوی]] از سوی یمنی‌ها به مکه، با‌اندوخته‌های طلای کعبه که مأمون اهدا کرده بود، [[یزید بن محمد]]، عامل مأمون، را [[یاری]] کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۴۴.</ref> از این هنگام تا حکمرانی [[اشراف]] [[حسنی]] بر مکه از بنی شیبه گزارشی در دست نیست.<ref>[[سید رضا هدایتی|هدایتی، سید رضا]]، [[بنی شیبه (مقاله)|مقاله «بنی شیبه»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۹۲.</ref> | در دوران خلافت مأمون، هنگامی که [[مردم]] مکه با [[محمد دیباج]] از [[فرزندان]] [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}} [[بیعت]] کردند، محمد پنج هزار [[دینار]] از پرده‌دار کعبه برای انجام [[امور حکومتی]] وام گرفت که پس از [[مصالحه]] آنها با مأمون بازپرداخت شد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج۱، ص۲۴۸.</ref> آنها هنگام [[حمله]] [[ابراهیم بن موسی علوی]] از سوی یمنی‌ها به مکه، با‌اندوخته‌های طلای کعبه که مأمون اهدا کرده بود، [[یزید بن محمد]]، عامل مأمون، را [[یاری]] کردند<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۴۴.</ref> از این هنگام تا حکمرانی [[اشراف]] [[حسنی]] بر مکه از بنی شیبه گزارشی در دست نیست.<ref>[[سید رضا هدایتی|هدایتی، سید رضا]]، [[بنی شیبه (مقاله)|مقاله «بنی شیبه»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۹۲.</ref> | ||
==دوران [[حکمرانی]] [[اشراف]]== | ==بنی شیبه در دوران [[حکمرانی]] [[اشراف]]== | ||
در این عصر که حدود ده سده به طول انجامید، [[مقام]] سنتی [[بنی شیبه]] چون گذشته [[حفظ]] شد. البته اشراف گاه با [[زیاده‌خواهی]] آنها رویارویی می‌کردند؛ چنان‌که [[شریف]] [[ابو‌هاشم محمد بن جعفر]] به سال ۴۳۷ق. به همین سبب با پرده‌دار [[کعبه]] برخورد کرد.<ref>نک: عمدة الطالب، ص۱۱۳، ۱۲۵.</ref> نیز [[امیر مُکْثِر حسنی]] [[فرمان]] [[دستگیری]] و [[مصادره]] [[اموال]] [[محمد بن اسماعیل شیبی]] را صادر و وی را از شغل پردهداری بیت‌الحرام برکنار کرد.<ref>سفرنامه ابن جبیر، ص۱۲۷؛ اتحاف الوری، ج۲، ص۵۴۸.</ref> | در این عصر که حدود ده سده به طول انجامید، [[مقام]] سنتی [[بنی شیبه]] چون گذشته [[حفظ]] شد. البته اشراف گاه با [[زیاده‌خواهی]] آنها رویارویی می‌کردند؛ چنان‌که [[شریف]] [[ابو‌هاشم محمد بن جعفر]] به سال ۴۳۷ق. به همین سبب با پرده‌دار [[کعبه]] برخورد کرد.<ref>نک: عمدة الطالب، ص۱۱۳، ۱۲۵.</ref> نیز [[امیر مُکْثِر حسنی]] [[فرمان]] [[دستگیری]] و [[مصادره]] [[اموال]] [[محمد بن اسماعیل شیبی]] را صادر و وی را از شغل پردهداری بیت‌الحرام برکنار کرد.<ref>سفرنامه ابن جبیر، ص۱۲۷؛ اتحاف الوری، ج۲، ص۵۴۸.</ref> | ||