براء بن معرور انصاری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←برا در قرآن
(←نسب) |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
حُمَیمه دختر صَیْفی بن صخر از همسران براء است که پس از اسلام براء او نیز اسلام آورد و با پیامبر{{صل}} [[بیعت]] کرد. از [[هند]] [[همسر]] [[جابر]] بن عَتیک، [[رباب]] [[مادر]] [[سعد بن معاذ]]<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۳، ص ۴۶۴؛ ج ۸، ص ۲۹۶؛ اسدالغابه، ج ۷، ص ۷۳.</ref>، ظبیّه همسر ابی قَتادَه که پیامبر{{صل}} به او [[تسبیح]] [[جهاد]] را آموخت<ref> الاصابه، ج ۸، ص ۲۲۵.</ref>، سُلافه، مبشّر<ref>اسدالغابه، ج ۵، ص ۵۳؛ الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref> یا ام‌مبشّر<ref>الطبقات، ابن‌خیاط، ص ۶۲۴.</ref> همسر [[زید بن حارثه]]<ref>اسد الغابه، ج ۷، ص ۳۸۱.</ref> به عنوان فرزندان براء و حُمیمه یاد کرده‌اند<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref>. همسر دیگر براء خُلیسه<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۱۰۷.</ref> دختر [[قیس بن ثابت]] از [[قبیله]] [[بنی‌اشجع]] است که بِشر بن براء از همین همسر است. بِشر از [[صحابه پیامبر]]{{صل}} بود که در [[عقبه دوم]] و [[بدر]] حضور داشت<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref> و به همراه پیامبر{{صل}} از گوشت [[مسموم]] گوسفند [[زن]] [[یهودی]] در [[خیبر]] به [[سال هفتم هجری]] خورد و به [[شهادت]] رسید<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۹؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۷؛ تاریخ ابن‌خیاط، ص ۵۰.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[براء بن معرور انصاری (مقاله)|مقاله «براء بن معرور انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۵.</ref>. | حُمَیمه دختر صَیْفی بن صخر از همسران براء است که پس از اسلام براء او نیز اسلام آورد و با پیامبر{{صل}} [[بیعت]] کرد. از [[هند]] [[همسر]] [[جابر]] بن عَتیک، [[رباب]] [[مادر]] [[سعد بن معاذ]]<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۳، ص ۴۶۴؛ ج ۸، ص ۲۹۶؛ اسدالغابه، ج ۷، ص ۷۳.</ref>، ظبیّه همسر ابی قَتادَه که پیامبر{{صل}} به او [[تسبیح]] [[جهاد]] را آموخت<ref> الاصابه، ج ۸، ص ۲۲۵.</ref>، سُلافه، مبشّر<ref>اسدالغابه، ج ۵، ص ۵۳؛ الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref> یا ام‌مبشّر<ref>الطبقات، ابن‌خیاط، ص ۶۲۴.</ref> همسر [[زید بن حارثه]]<ref>اسد الغابه، ج ۷، ص ۳۸۱.</ref> به عنوان فرزندان براء و حُمیمه یاد کرده‌اند<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref>. همسر دیگر براء خُلیسه<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۱۰۷.</ref> دختر [[قیس بن ثابت]] از [[قبیله]] [[بنی‌اشجع]] است که بِشر بن براء از همین همسر است. بِشر از [[صحابه پیامبر]]{{صل}} بود که در [[عقبه دوم]] و [[بدر]] حضور داشت<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج ۸، ص ۲۹۶.</ref> و به همراه پیامبر{{صل}} از گوشت [[مسموم]] گوسفند [[زن]] [[یهودی]] در [[خیبر]] به [[سال هفتم هجری]] خورد و به [[شهادت]] رسید<ref>جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۹؛ تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۷؛ تاریخ ابن‌خیاط، ص ۵۰.</ref>.<ref>[[سید علی خیرخواه علوی|خیرخواه علوی، سید علی]]، [[براء بن معرور انصاری (مقاله)|مقاله «براء بن معرور انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۵.</ref>. | ||
== | ==براء در [[قرآن]]== | ||
برخی قائل‌اند که وقتی براء برای نخستین بار به جای استفاده از سنگ خود را با آب [[تطهیر]] و استنجا کرد [[خداوند]] در [[شأن]] او [[آیه]] {{متن قرآن|وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ}}<ref>«و از تو درباره حیض می‌پرسند؛ بگو که آن، گونه‌ای رنج است. پس در حیض از زنان کناره گیرید و با آنان آمیزش نکنید تا پاک شوند و چون شست و شو کردند، از همان‌جا که خداوند به شما فرموده است با آنان آمیزش کنید، بی‌گمان خداوند توبه کاران و شست‌وشوکنندگان را دوست» سوره بقره، آیه ۲۲۲.</ref> را نازل کرد<ref>الخصال، ص ۱۹۲؛ الصافی، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref> و او را از پاکیزگانِ [[محبوب]] خود خواند. ولی با توجه به اینکه این [[آیه]] [[مدنی]] است و [[براء]] پیش از حضور [[رسول خدا]]{{صل}} در [[مدینه]] درگذشته، نمی‌تواند درباره براء باشد. | برخی قائل‌اند که وقتی براء برای نخستین بار به جای استفاده از سنگ خود را با آب [[تطهیر]] و استنجا کرد [[خداوند]] در [[شأن]] او [[آیه]] {{متن قرآن|وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ}}<ref>«و از تو درباره حیض می‌پرسند؛ بگو که آن، گونه‌ای رنج است. پس در حیض از زنان کناره گیرید و با آنان آمیزش نکنید تا پاک شوند و چون شست و شو کردند، از همان‌جا که خداوند به شما فرموده است با آنان آمیزش کنید، بی‌گمان خداوند توبه کاران و شست‌وشوکنندگان را دوست» سوره بقره، آیه ۲۲۲.</ref> را نازل کرد<ref>الخصال، ص ۱۹۲؛ الصافی، ج ۱، ص ۲۵۳.</ref> و او را از پاکیزگانِ [[محبوب]] خود خواند. ولی با توجه به اینکه این [[آیه]] [[مدنی]] است و [[براء]] پیش از حضور [[رسول خدا]]{{صل}} در [[مدینه]] درگذشته، نمی‌تواند درباره براء باشد. | ||