پرش به محتوا

عجله در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'نادرست' به 'نادرست')
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۱۲: خط ۱۲:
*عجله یکی از صفات مذموم است که [[پیشوایان دینی]] همواره ما را از آن برحذر داشته‌اند، خصوصاً در اموری که لازمه آن [[صبر]] کردن و [[انتظار]] کشیدن است.  
*عجله یکی از صفات مذموم است که [[پیشوایان دینی]] همواره ما را از آن برحذر داشته‌اند، خصوصاً در اموری که لازمه آن [[صبر]] کردن و [[انتظار]] کشیدن است.  
*[[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} دارای حکمت‌های [[الهی]] فراوانی است. یکی از حکمت‌های آن [[آزمایش]] [[میزان]] [[تسلیم]] [[مردم]] نسبت به [[امام]] [[معصوم]] و تقدیرات [[الهی]] می‌باشد. بنابراین کسانی که در [[دوران غیبت]] [[امام]] [[معصوم]]، [[بردباری]] پیشه نمی‌کنند و در تقدیرات [[الهی]] چون و چرا می‌کنند به [[هلاکت]] خواهند افتاد. زیرا فردی که در تقدیرات [[الهی]] شتابزده عمل می‌کند، به [[ناامیدی]] دچار خواهند شد و این [[ناامیدی]] باعث می‌شود امر [[ظهور]] را امری بسیار دور و دست‌نایافتنی بپندارند، در آنان ایجاد [[شک]] و تردید می‌کند و [[ایمان]] آنان را متزلزل می‌کنند، آنان را به سوی [[تکذیب]] و [[انکار]] [[شوق]] می‌دهد، گاهی نیز فرد را به سوی افراد مدعی و انحراف‌های [[عقیدتی]] می‌کشاند. بدین جهت [[ائمه هدی]]{{ع}} ما را بسیار به [[انتظار]]، [[صبر]] و [[تسلیم]] در [[زمان غیبت]] سفارش نموده‌اند، تا جایی که [[انتظار]] را [[برترین]] [[عبادات]] شمرده‌اند<ref>ر.ک: انتظار.</ref>.  
*[[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} دارای حکمت‌های [[الهی]] فراوانی است. یکی از حکمت‌های آن [[آزمایش]] [[میزان]] [[تسلیم]] [[مردم]] نسبت به [[امام]] [[معصوم]] و تقدیرات [[الهی]] می‌باشد. بنابراین کسانی که در [[دوران غیبت]] [[امام]] [[معصوم]]، [[بردباری]] پیشه نمی‌کنند و در تقدیرات [[الهی]] چون و چرا می‌کنند به [[هلاکت]] خواهند افتاد. زیرا فردی که در تقدیرات [[الهی]] شتابزده عمل می‌کند، به [[ناامیدی]] دچار خواهند شد و این [[ناامیدی]] باعث می‌شود امر [[ظهور]] را امری بسیار دور و دست‌نایافتنی بپندارند، در آنان ایجاد [[شک]] و تردید می‌کند و [[ایمان]] آنان را متزلزل می‌کنند، آنان را به سوی [[تکذیب]] و [[انکار]] [[شوق]] می‌دهد، گاهی نیز فرد را به سوی افراد مدعی و انحراف‌های [[عقیدتی]] می‌کشاند. بدین جهت [[ائمه هدی]]{{ع}} ما را بسیار به [[انتظار]]، [[صبر]] و [[تسلیم]] در [[زمان غیبت]] سفارش نموده‌اند، تا جایی که [[انتظار]] را [[برترین]] [[عبادات]] شمرده‌اند<ref>ر.ک: انتظار.</ref>.  
*یکی از تأثیرات منفی عجله در [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[تعیین وقت برای ظهور]] آن جناب است؛ زیرا افرادی با محاسبات نفسانی و برداشت‌هایی جاهلانه، تقدیرات [[الهی]] را بازیچه توهم خود می‌گیرند و زمان‌های مشخصی را برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین می‌نمایند، که این خود باعث ایجاد [[یأس]] در [[دل]] [[مردم]] و کمرنگ شدن [[انتظار]] و [[شوق]] نسبت به [[امام زمان]] خواهد شد<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. البته عجله خواهی غیر از [[عجله کردن در ظهور]] است، زیرا در [[ادعیه]] ما بسیار برای تعجیل در [[ظهور]] [[حضرت]] [[دعا]] می‌کنیم، مثلاً در [[دعای عهد]] از [[خداوند]] می‌طلبیم: {{متن حدیث|عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ... اللَّهُمَّ اكْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَرَاهُ قَرِيباً}}؛ (خداوندا در [[فرج]] [[حضرت قائم]]{{ع}} تعجیل کن و راه [[قیام]] او را هموار ساز و توسعه‌بخش" "خداوندا با [[حضور حضرت مهدی]]{{ع}} این [[اندوه]] ([[غیبت]]) را از این [[امت]] برطرف کن، در [[آشکار]] شدن او برای ما تعجیل کن، زیرا [[دشمنان]] [[ظهور]] را دور می‌پندارند، اما [[گمان]] ما این است که [[ظهور]] [[حضرت]] نزدیک است" سپس سه بار از [[حضرت]] می‌خواهیم و می‌گوییم: {{متن حدیث|الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ}} (تعجیل کن، تعجیل کن!‌ای سرور من!‌ای [[صاحب الزمان]])<ref>مفاتیح الجنان، دعای عهد</ref>.  
*یکی از تأثیرات منفی عجله در [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[تعیین وقت برای ظهور]] آن جناب است؛ زیرا افرادی با محاسبات نفسانی و برداشت‌هایی جاهلانه، تقدیرات [[الهی]] را بازیچه توهم خود می‌گیرند و زمان‌های مشخصی را برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین می‌نمایند، که این خود باعث ایجاد [[یأس]] در [[دل]] [[مردم]] و کمرنگ شدن [[انتظار]] و [[شوق]] نسبت به [[امام زمان]] خواهد شد<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>. البته عجله خواهی غیر از [[عجله کردن در ظهور]] است، زیرا در [[ادعیه]] ما بسیار برای تعجیل در [[ظهور]] [[حضرت]] [[دعا]] می‌کنیم، مثلاً در [[دعای عهد]] از [[خداوند]] می‌طلبیم: {{متن حدیث|عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ... اللَّهُمَّ اكْشِفْ هَذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ وَ عَجِّلْ لَنَا ظُهُورَهُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَرَاهُ قَرِيباً}}؛ (خداوندا در [[فرج]] [[حضرت قائم]]{{ع}} تعجیل کن و راه [[قیام]] او را هموار ساز و توسعه‌بخش" "خداوندا با [[حضور حضرت مهدی]]{{ع}} این [[اندوه]] ([[غیبت]]) را از این [[امت]] برطرف کن، در آشکار شدن او برای ما تعجیل کن، زیرا [[دشمنان]] [[ظهور]] را دور می‌پندارند، اما [[گمان]] ما این است که [[ظهور]] [[حضرت]] نزدیک است" سپس سه بار از [[حضرت]] می‌خواهیم و می‌گوییم: {{متن حدیث|الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا مَوْلَايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ}} (تعجیل کن، تعجیل کن!‌ای سرور من!‌ای [[صاحب الزمان]])<ref>مفاتیح الجنان، دعای عهد</ref>.  
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]، در [[اعمال]] [[شب جمعه]] روایتی [[نقل]] می‌کند، که در شب [[مستحب]] است که هزار بار بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ}}.در [[اعمال]] [[روز جمعه]] نیز [[حدیثی]] [[نقل]] فرموده: هر کس که بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ}}، از [[دنیا]] نخواهد رفت تا اینکه [[حضرت قائم]]{{ع}} را ببیند.و صد بار [[صلوات]] با {{متن حدیث| عَجِّلْ فَرَجَهُمْ }} از [[اعمال]] [[مستحب]] در [[عصر جمعه]] است.  
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]]، در [[اعمال]] [[شب جمعه]] روایتی [[نقل]] می‌کند، که در شب [[مستحب]] است که هزار بار بگویند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ}}.در [[اعمال]] [[روز جمعه]] نیز [[حدیثی]] [[نقل]] فرموده: هر کس که بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ}}، از [[دنیا]] نخواهد رفت تا اینکه [[حضرت قائم]]{{ع}} را ببیند.و صد بار [[صلوات]] با {{متن حدیث| عَجِّلْ فَرَجَهُمْ }} از [[اعمال]] [[مستحب]] در [[عصر جمعه]] است.  
*این عجله‌خواهی، چون درخواستی است از مدبرالامور و [[صاحب]] همه تقدیرات، بنابراین از سوی [[بندگان]] هیچ [[نارضایتی]] و عدم تسیلم و [[ناامیدی]] دیده نمی‌شود، بلکه حکایت از [[شوق]] و [[ایمان]] مضاعف نسبت به [[ظهور]] [[حضرت]] می‌نماید. در دعاهای وارد شده درباره [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عجله منفی نیز اشاره شده است.  
*این عجله‌خواهی، چون درخواستی است از مدبرالامور و [[صاحب]] همه تقدیرات، بنابراین از سوی [[بندگان]] هیچ [[نارضایتی]] و عدم تسیلم و [[ناامیدی]] دیده نمی‌شود، بلکه حکایت از [[شوق]] و [[ایمان]] مضاعف نسبت به [[ظهور]] [[حضرت]] می‌نماید. در دعاهای وارد شده درباره [[حضرت مهدی]]{{ع}} به عجله منفی نیز اشاره شده است.  
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[شریف]] [[مفاتیح الجنان]] دعایی را برای [[عصر غیبت]] [[روایت]] می‌کند. این [[دعا]] از سوی یکی از [[نواب اربعه]] [[امام عصر]]{{ع}} [[نقل]] شده است و شاید بتوان گفت [[برترین]] [[اعمال]] [[روز جمعه]] محسوب می‌شود. در این [[دعا]] درباره [[عجله‌کنندگان]] در [[ظهور]] می‌خوانیم: خداوندا! مرا بر [[دین]] خود [[استوار]] بدار و مرا در [[پیروی]] از تو کوشا کن، دلم را برای ([[اطاعت]] از) ولی خودت ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) نرم و فرمانبردار قرار ده و مرا از آزمایش‌هایی که [[مردم]] را بدان می‌آزمایی معاف بدار و سربلند گردان، و مرا بر [[پیروی]] از [[ولی امر]] خودت [[ثابت قدم]] بدار، ولی امری که از میان [[خلقت]] پنهانش ساختی و به [[دستور]] تو از میان مخلوقات [[غایب]] گشته است و پیوسته [[منتظر]] [[فرمان]] توست (که [[ظهور]] نماید). همانا تو بدون اینکه یاددهنده‌ای داشته باشی، به [[زمان ظهور]] او [[دانایی]]، همان زمانی که امر ([[غیبت]]) ولی تو در آن به پایان می‌رسد و اجازه [[ظهور]] و [[قیام]] را به وی خواهد داد و او را از پرده (ی [[غیبت]]) برون‌خواهی آورد. پس (ای خدای من) مرا بر این (دوری و [[غیبت امام]] [[معصوم]]) [[بردباری]] [[عنایت]] فرما، تا در آنچه تو تأخیرش را [[دوست]] داری، [[شتابزدگی]] ننمایم و در آنچه تو [[دوست]] داری زودتر اتفاق بیفتد، تأخیر و [[سستی]] نکنم، و آنچه را که پوشیده ساختی [[آشکار]] نکنم، و آنچه را [[راز]] نهانی قرار دادی به لب نیاورم و در [[تدابیر]] (حکیمانه‌ی) تو چون و چرا نکنم، و نگویم: "[[دنیا]] پر از [[ظلم و ستم]] شده است پس چه شده که ولی أمر ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[ظهور]] نمی‌نماید؟! چرا؟! برای چه؟!" بلکه یکسره امورم را به تو بسپارم.... .در این [[دعا]] از [[انتظار]] و عجله منفی یاد شده است. در این [[دعا]] و نظایر آن، چنین شتاب و انتظاری را ایجادکننده [[گمراهی‌ها]] و کج‌رفتاری‌ها دانسته، و [[تسلیم]] در برابر [[مقدرات الهی]] و قبول [[دستورات الهی]] را [[ایمان]] و [[ثبات]] قدم می‌داند.  
*مرحوم [[شیخ عباس قمی]] در کتاب [[شریف]] [[مفاتیح الجنان]] دعایی را برای [[عصر غیبت]] [[روایت]] می‌کند. این [[دعا]] از سوی یکی از [[نواب اربعه]] [[امام عصر]]{{ع}} [[نقل]] شده است و شاید بتوان گفت [[برترین]] [[اعمال]] [[روز جمعه]] محسوب می‌شود. در این [[دعا]] درباره [[عجله‌کنندگان]] در [[ظهور]] می‌خوانیم: خداوندا! مرا بر [[دین]] خود [[استوار]] بدار و مرا در [[پیروی]] از تو کوشا کن، دلم را برای ([[اطاعت]] از) ولی خودت ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) نرم و فرمانبردار قرار ده و مرا از آزمایش‌هایی که [[مردم]] را بدان می‌آزمایی معاف بدار و سربلند گردان، و مرا بر [[پیروی]] از [[ولی امر]] خودت [[ثابت قدم]] بدار، ولی امری که از میان [[خلقت]] پنهانش ساختی و به [[دستور]] تو از میان مخلوقات [[غایب]] گشته است و پیوسته [[منتظر]] [[فرمان]] توست (که [[ظهور]] نماید). همانا تو بدون اینکه یاددهنده‌ای داشته باشی، به [[زمان ظهور]] او [[دانایی]]، همان زمانی که امر ([[غیبت]]) ولی تو در آن به پایان می‌رسد و اجازه [[ظهور]] و [[قیام]] را به وی خواهد داد و او را از پرده (ی [[غیبت]]) برون‌خواهی آورد. پس (ای خدای من) مرا بر این (دوری و [[غیبت امام]] [[معصوم]]) [[بردباری]] [[عنایت]] فرما، تا در آنچه تو تأخیرش را [[دوست]] داری، [[شتابزدگی]] ننمایم و در آنچه تو [[دوست]] داری زودتر اتفاق بیفتد، تأخیر و [[سستی]] نکنم، و آنچه را که پوشیده ساختی آشکار نکنم، و آنچه را [[راز]] نهانی قرار دادی به لب نیاورم و در [[تدابیر]] (حکیمانه‌ی) تو چون و چرا نکنم، و نگویم: "[[دنیا]] پر از [[ظلم و ستم]] شده است پس چه شده که ولی أمر ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[ظهور]] نمی‌نماید؟! چرا؟! برای چه؟!" بلکه یکسره امورم را به تو بسپارم.... .در این [[دعا]] از [[انتظار]] و عجله منفی یاد شده است. در این [[دعا]] و نظایر آن، چنین شتاب و انتظاری را ایجادکننده [[گمراهی‌ها]] و کج‌رفتاری‌ها دانسته، و [[تسلیم]] در برابر [[مقدرات الهی]] و قبول [[دستورات الهی]] را [[ایمان]] و [[ثبات]] قدم می‌داند.  
*در [[روایات]] زیادی نیز به ما [[دستور]] داده‌اند که از [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} بپرهیزیم و حتی [[اهل بیت]]{{ع}} نیز خود برای [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی تعیین نمی‌نمودند. البته این [[تعیین وقت]] که از سوی [[اهل بیت]]{{ع}} مورد [[تکذیب]] قرار گرفته است [[تعیین وقت]] معین و مشخص است. اما [[تعیین وقت]] به صورت مبهم و غیرمشخص را در [[احادیث]] فراوانی می‌توان یافت؛ مثلاً [[روز عاشورا]] و یا روز [[نوروز]] از جمله روزهایی است که [[ائمه]]{{ع}} برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین فرموده‌اند، اما چون [[عاشورا]] و یا نوروزِ سال مشخصی را معین ننموده‌اند، بنابراین تبعات منفیِ [[تعیین وقت]] پیش نخواهد آمد. بسیار دیده شده که در میان [[ادیان]] مختلف و حتی [[مسلمانان]]، زمانی خاص برای پایان زمان و [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] معین شده است و پس از گذشت آن [[وعده]] زمانی و روی ندادن هیچ حادثه خاصی، موجی از [[یأس]] و بی‌ایمانی و [[شک]] و تردید در [[دل]] [[مردم]] ایجاد شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>.  
*در [[روایات]] زیادی نیز به ما [[دستور]] داده‌اند که از [[تعیین وقت]] مشخص برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} بپرهیزیم و حتی [[اهل بیت]]{{ع}} نیز خود برای [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی تعیین نمی‌نمودند. البته این [[تعیین وقت]] که از سوی [[اهل بیت]]{{ع}} مورد [[تکذیب]] قرار گرفته است [[تعیین وقت]] معین و مشخص است. اما [[تعیین وقت]] به صورت مبهم و غیرمشخص را در [[احادیث]] فراوانی می‌توان یافت؛ مثلاً [[روز عاشورا]] و یا روز [[نوروز]] از جمله روزهایی است که [[ائمه]]{{ع}} برای [[ظهور]] [[حضرت]] تعیین فرموده‌اند، اما چون [[عاشورا]] و یا نوروزِ سال مشخصی را معین ننموده‌اند، بنابراین تبعات منفیِ [[تعیین وقت]] پیش نخواهد آمد. بسیار دیده شده که در میان [[ادیان]] مختلف و حتی [[مسلمانان]]، زمانی خاص برای پایان زمان و [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]] معین شده است و پس از گذشت آن [[وعده]] زمانی و روی ندادن هیچ حادثه خاصی، موجی از [[یأس]] و بی‌ایمانی و [[شک]] و تردید در [[دل]] [[مردم]] ایجاد شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[محاضیر]] هلاک شدند. [[راوی]] سؤال کرد: [[محاضیر]] یعنی چه؟ [[حضرت]] فرمود: آنان کسانی‌اند که شتابزده عمل می‌کنند و عجله می‌نمایند. سپس [[حضرت]] فرمود: مُقَرِبون و مُقِرون [[نجات]] یافتند (یعنی کسانی که به نزدیک بودن و قریب بودن [[ظهور]] [[ایمان]] دارند و [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[ظهور]] [[حضرت]] [[اقرار]] دارند و آن را [[تکذیب]] نمی‌کنند اهل [[نجات]] خواهند بود)... <ref>یأتی، ص ۴۴۳ و غیبت نعمانی، ص ۱۹۶.</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: [[محاضیر]] هلاک شدند. [[راوی]] سؤال کرد: [[محاضیر]] یعنی چه؟ [[حضرت]] فرمود: آنان کسانی‌اند که شتابزده عمل می‌کنند و عجله می‌نمایند. سپس [[حضرت]] فرمود: مُقَرِبون و مُقِرون [[نجات]] یافتند (یعنی کسانی که به نزدیک بودن و قریب بودن [[ظهور]] [[ایمان]] دارند و [[وجود امام]] [[معصوم]] و [[ظهور]] [[حضرت]] [[اقرار]] دارند و آن را [[تکذیب]] نمی‌کنند اهل [[نجات]] خواهند بود)... <ref>یأتی، ص ۴۴۳ و غیبت نعمانی، ص ۱۹۶.</ref>.
*[[محاضیر]] در لغت به معنای اسب دونده است و در این [[حدیث شریف]] از [[عجله‌کنندگان]] با واژه "[[محاضیر]]" یاد شده است. زیرا، همچون اسب‌های دونده، در طی مسیر شتاب می‌کنند و سعی دارند که زودتر به مقصد برسند.  
*[[محاضیر]] در لغت به معنای اسب دونده است و در این [[حدیث شریف]] از [[عجله‌کنندگان]] با واژه "[[محاضیر]]" یاد شده است. زیرا، همچون اسب‌های دونده، در طی مسیر شتاب می‌کنند و سعی دارند که زودتر به مقصد برسند.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هر کس که (برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) وقت و سرآمدی تعیین نماید دروغگوست. ما [[اهل بیت]] نیز (برای [[ظهور]] [[حضرت]]) وقت تعیین نمی‌کنیم<ref>یأتی، ص ۷۳۶ و کافی، ج ۱ ص ۳۶۸.</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هر کس که (برای [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}) وقت و سرآمدی تعیین نماید دروغگوست. ما [[اهل بیت]] نیز (برای [[ظهور]] [[حضرت]]) وقت تعیین نمی‌کنیم<ref>یأتی، ص ۷۳۶ و کافی، ج ۱ ص ۳۶۸.</ref>.  
*[[امام باقر]]{{ع}} به [[ابوحمزه ثمالی]] فرمود: به درستی که [[خداوند]] وقت [[ظهور قائم]]{{ع}} را در سال هفتاد هجری مشخص نموده بود. اما چون [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[خداوند]] بر زمینیان [[غضب]] نمود و آن را تا سال صد و [[چهل]] هجری به تأخیر انداخت. ما [[اهل بیت]] این خبر را به شما ([[شیعیان]]) گفتیم و شما این خبر را [[آشکار]] نمودید، سپس [[خداوند]] (آن وقت را نیز مقدر ننمود) و دیگر برای ما وقتی تعیین ننمود<ref>همان.</ref>.  
*[[امام باقر]]{{ع}} به [[ابوحمزه ثمالی]] فرمود: به درستی که [[خداوند]] وقت [[ظهور قائم]]{{ع}} را در سال هفتاد هجری مشخص نموده بود. اما چون [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید، [[خداوند]] بر زمینیان [[غضب]] نمود و آن را تا سال صد و [[چهل]] هجری به تأخیر انداخت. ما [[اهل بیت]] این خبر را به شما ([[شیعیان]]) گفتیم و شما این خبر را آشکار نمودید، سپس [[خداوند]] (آن وقت را نیز مقدر ننمود) و دیگر برای ما وقتی تعیین ننمود<ref>همان.</ref>.  
*شخصی [[خدمت]] [[امام صادق]]{{ع}} شرفیاب شد و از زمان [[قیام قائم]] [[منتظر]] سؤال نمود. [[حضرت]] فرمود: کسانی که وقت و سرآمد (برای [[ظهور]]) تعیین می‌کنند [[دروغگو]] هستند و کسانی که در [[ظهور]] [[حضرت]] عجله به خرج می‌دهند هلاک خواهند شد و کسانی که خود را [[تسلیم]] و پیرو ([[اهل بیت]]{{ع}}) قرار دهند، [[نجات]] خواهند یافت<ref>همان.</ref>. در روایتی دیگر فرمود: [[خداوند]] هر زمانی را که وقت‌گذاران (از سوی خود و جاهلانه برای [[ظهور]] [[حضرت]]) تعیین کنند [[باطل]] نموده و [[ظهور]] [[حضرت]] را در آن روز قرار نخواهد داد<ref>غیبت نعمانی، ص ۳۹۲.</ref>.  
*شخصی [[خدمت]] [[امام صادق]]{{ع}} شرفیاب شد و از زمان [[قیام قائم]] [[منتظر]] سؤال نمود. [[حضرت]] فرمود: کسانی که وقت و سرآمد (برای [[ظهور]]) تعیین می‌کنند [[دروغگو]] هستند و کسانی که در [[ظهور]] [[حضرت]] عجله به خرج می‌دهند هلاک خواهند شد و کسانی که خود را [[تسلیم]] و پیرو ([[اهل بیت]]{{ع}}) قرار دهند، [[نجات]] خواهند یافت<ref>همان.</ref>. در روایتی دیگر فرمود: [[خداوند]] هر زمانی را که وقت‌گذاران (از سوی خود و جاهلانه برای [[ظهور]] [[حضرت]]) تعیین کنند [[باطل]] نموده و [[ظهور]] [[حضرت]] را در آن روز قرار نخواهد داد<ref>غیبت نعمانی، ص ۳۹۲.</ref>.  
*[[راوی]] از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کرد، آیا وقت معینی برای [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} می‌توان مشخص کرد؟ [[حضرت]] فرمود: "کسانی که زمان (برای [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}}) معین می‌کنند دروغگویند". این جمله را [[حضرت]] سه بار تکرار نمود و فرمود: زمانی که [[حضرت موسی]]{{ع}} به کوه طور برای میقات [[پروردگار]] رفت، به [[بنی‌اسرائیل]] فرمود این میقات سی روز به طول می‌انجامد، اما [[خداوند]] ده روز اضافه نمود و میقات او [[چهل]] روز طول کشید. [[بنی‌اسرائیل]] گفتند: [[موسی]]{{ع}} [[وعده]] نادرست به ما داد و از [[ایمان به خدا]] دست برداشته و به گوساله‌پرستی روی آوردند. سپس [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه از سوی ما برای [[شیعیان]] زمانی تعیین شد و آن زمان مشخص نیز واقع گشت، [[خدا]] را [[تصدیق]] کنید (و در [[ایمان]] خود [[استوار]] باشید) و اگر آن زمان تعیین شده به واقعیت نپیوست، باز هم [[خداوند]] را [[تصدیق]] کنید (و در [[ایمان]] خود [[پایداری]] کرده و از [[حق]] رو گردان نشوید)<ref>زیرا ممکن است در تقدیرات بداء ایجاد شود. ر.ک: بداء.</ref> که در این حال [[پاداش]] شما مضاعف خواهد بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[حضرت]] فرمود، برای امر [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی معین قرار داده نمی‌شود، زیرا [[علم]] [[خداوند]] بر [[علم]] تعیین‌کنندگان [[زمان ظهور]] [[برتر]] است، [[خداوند]] با [[موسی]] سی شب [[وعده]] نموده بود و سپس ده روز اضافه نمود که نه [[موسی]] می‌دانست و نه [[بنی‌اسرائیل]].  
*[[راوی]] از [[امام باقر]]{{ع}} سؤال کرد، آیا وقت معینی برای [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} می‌توان مشخص کرد؟ [[حضرت]] فرمود: "کسانی که زمان (برای [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}}) معین می‌کنند دروغگویند". این جمله را [[حضرت]] سه بار تکرار نمود و فرمود: زمانی که [[حضرت موسی]]{{ع}} به کوه طور برای میقات [[پروردگار]] رفت، به [[بنی‌اسرائیل]] فرمود این میقات سی روز به طول می‌انجامد، اما [[خداوند]] ده روز اضافه نمود و میقات او [[چهل]] روز طول کشید. [[بنی‌اسرائیل]] گفتند: [[موسی]]{{ع}} [[وعده]] نادرست به ما داد و از [[ایمان به خدا]] دست برداشته و به گوساله‌پرستی روی آوردند. سپس [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: هرگاه از سوی ما برای [[شیعیان]] زمانی تعیین شد و آن زمان مشخص نیز واقع گشت، [[خدا]] را [[تصدیق]] کنید (و در [[ایمان]] خود [[استوار]] باشید) و اگر آن زمان تعیین شده به واقعیت نپیوست، باز هم [[خداوند]] را [[تصدیق]] کنید (و در [[ایمان]] خود [[پایداری]] کرده و از [[حق]] رو گردان نشوید)<ref>زیرا ممکن است در تقدیرات بداء ایجاد شود. ر.ک: بداء.</ref> که در این حال [[پاداش]] شما مضاعف خواهد بود<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[حضرت]] فرمود، برای امر [[ظهور]] [[حضرت]] وقتی معین قرار داده نمی‌شود، زیرا [[علم]] [[خداوند]] بر [[علم]] تعیین‌کنندگان [[زمان ظهور]] [[برتر]] است، [[خداوند]] با [[موسی]] سی شب [[وعده]] نموده بود و سپس ده روز اضافه نمود که نه [[موسی]] می‌دانست و نه [[بنی‌اسرائیل]].  
خط ۲۸: خط ۲۸:
*[[حضرت موسی بن جعفر]]{{ع}} در [[حدیثی]] به توضیح این مطلب می‌پردازد که چرا خبرهایی که از طرف [[اهل بیت]]{{ع}} درباره بنی‌العباس داده می‌شود، همه واقع می‌شود و درست از [[آب]] در می‌آید، اما [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} واقع نمی‌شود و [[شیعیان]] در [[انتظار]] به سر می‌برند. زیرا خبرهایی که درباره [[حکومت]] بنی‌العباس صادر می‌شود و احادیثی که درباره [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} داده می‌شود، جملگی از طرف [[اهل بیت]]{{ع}} صادر شده است، بنابراین هر دو صحیح خواهد بود؛ اما چون زمان [[پیشگویی]] کارهای شما فرا رسیده بود، خبرهایی که داده بودند انجام شد، ولی در باره [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} چون زمان آن فرا نرسیده است موجب طعنه و مسخره [[دشمنان]] قرار گرفته است. اگر ما زمانی معین را برای [[ظهور]] [[حضرت]] مشخص می‌کردیم، شما (تا سررسید آن زمان خیالتان از طرف [[ظهور]] راحت می‌شد) و دل‌های شما را [[قساوت]] می‌گرفت و بسیاری از [[مردم]] دست از [[دین اسلام]] برمی‌داشتند. از این رو همیشه در [[دعاها]] و فرمایشات به نزدیک بودن [[ظهور]] اشاره می‌شود تا اینکه [[مردم]] به نزدیک بودن آن [[اعتقاد]] ببندند و با یکدیگر به [[مهربانی]] برخیزند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۹.</ref>.  
*[[حضرت موسی بن جعفر]]{{ع}} در [[حدیثی]] به توضیح این مطلب می‌پردازد که چرا خبرهایی که از طرف [[اهل بیت]]{{ع}} درباره بنی‌العباس داده می‌شود، همه واقع می‌شود و درست از [[آب]] در می‌آید، اما [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} واقع نمی‌شود و [[شیعیان]] در [[انتظار]] به سر می‌برند. زیرا خبرهایی که درباره [[حکومت]] بنی‌العباس صادر می‌شود و احادیثی که درباره [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} داده می‌شود، جملگی از طرف [[اهل بیت]]{{ع}} صادر شده است، بنابراین هر دو صحیح خواهد بود؛ اما چون زمان [[پیشگویی]] کارهای شما فرا رسیده بود، خبرهایی که داده بودند انجام شد، ولی در باره [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} چون زمان آن فرا نرسیده است موجب طعنه و مسخره [[دشمنان]] قرار گرفته است. اگر ما زمانی معین را برای [[ظهور]] [[حضرت]] مشخص می‌کردیم، شما (تا سررسید آن زمان خیالتان از طرف [[ظهور]] راحت می‌شد) و دل‌های شما را [[قساوت]] می‌گرفت و بسیاری از [[مردم]] دست از [[دین اسلام]] برمی‌داشتند. از این رو همیشه در [[دعاها]] و فرمایشات به نزدیک بودن [[ظهور]] اشاره می‌شود تا اینکه [[مردم]] به نزدیک بودن آن [[اعتقاد]] ببندند و با یکدیگر به [[مهربانی]] برخیزند<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۶۹.</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} به [[محمد بن مسلم]] فرمود:‌ای [[محمد]]! هر کسی که از طرف ما به شما خبر داد که ما زمانی را (برای [[ظهور]] [[حضرت]]) مشخص نموده‌ایم، بدون هیچ واهمه‌ای او را [[تکذیب]] نموده و او را [[دروغ‌گو]] بدان، زیرا ما برای هیچ کس زمانی را تعیین نمی‌نماییم<ref>یأتی، ص ۷۳۸.</ref>.
*[[امام صادق]]{{ع}} به [[محمد بن مسلم]] فرمود:‌ای [[محمد]]! هر کسی که از طرف ما به شما خبر داد که ما زمانی را (برای [[ظهور]] [[حضرت]]) مشخص نموده‌ایم، بدون هیچ واهمه‌ای او را [[تکذیب]] نموده و او را [[دروغ‌گو]] بدان، زیرا ما برای هیچ کس زمانی را تعیین نمی‌نماییم<ref>یأتی، ص ۷۳۸.</ref>.
*در [[حدیثی]] که قبلاً ذکر شد، سال هفتاد و صد [[چهل]] هجری برای [[ظهور]] [[آخرالزمان]] تعیین شده است. و [[حضرت]] فرمود ما پس از افشای این [[راز]] و بدایی که در این زمان پدید آمد، دیگر زمانی را برای شما تعیین نخواهیم نمود؛ این [[حدیث]] نیز شاید مربوط به زمان بعد از افشای سر باشد که [[حضرت]] فرموده ما هرگز [[تعیین وقت]] نمی‌نماییم.البته تعیین نکردن [[زمان ظهور]] منافاتی با دانستن [[زمان ظهور]] ندارد، زیرا [[بداء]] [[الهی]] به مراتبِ مادون [[علم]] تعلق می‌گیرد و [[ائمه]]{{ع}} ظروف [[علم]] و [[مشیت]] الهی‌اند. بنابرین امکان دارد که [[اهل بیت]]{{ع}} به [[زمان ظهور]] [[آگاهی]] داشته باشند، اما از [[آشکار]] کردن آن برای [[مردم]] خودداری می‌کنند.  
*در [[حدیثی]] که قبلاً ذکر شد، سال هفتاد و صد [[چهل]] هجری برای [[ظهور]] [[آخرالزمان]] تعیین شده است. و [[حضرت]] فرمود ما پس از افشای این [[راز]] و بدایی که در این زمان پدید آمد، دیگر زمانی را برای شما تعیین نخواهیم نمود؛ این [[حدیث]] نیز شاید مربوط به زمان بعد از افشای سر باشد که [[حضرت]] فرموده ما هرگز [[تعیین وقت]] نمی‌نماییم.البته تعیین نکردن [[زمان ظهور]] منافاتی با دانستن [[زمان ظهور]] ندارد، زیرا [[بداء]] [[الهی]] به مراتبِ مادون [[علم]] تعلق می‌گیرد و [[ائمه]]{{ع}} ظروف [[علم]] و [[مشیت]] الهی‌اند. بنابرین امکان دارد که [[اهل بیت]]{{ع}} به [[زمان ظهور]] [[آگاهی]] داشته باشند، اما از آشکار کردن آن برای [[مردم]] خودداری می‌کنند.  
*[[امام حسن مجتبی]] از [[رسول خدا]]{{صل}} پرسید:‌ای [[رسول خدا]]! [[قائم]] ما [[اهل بیت]] چه زمانی [[خروج]] می‌نماید؟ [[حضرت]] [[پیامبر]]{{صل}} فرمود:‌ای [[حسن]]! به [[راستی]] [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} مانند ساعت [[قیامت]] است که [[خداوند]] زمان وقوع آن را از اهل [[آسمان]] و [[زمین]] مخفی داشته است و هرگاه زمان آن فرا رسد، ناگهانی رخ خواهد داد<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۲ / ص ۱۰۷ و نجم الثاقب، ص ۷۶.</ref>. <ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۴۱۲.</ref>.
*[[امام حسن مجتبی]] از [[رسول خدا]]{{صل}} پرسید:‌ای [[رسول خدا]]! [[قائم]] ما [[اهل بیت]] چه زمانی [[خروج]] می‌نماید؟ [[حضرت]] [[پیامبر]]{{صل}} فرمود:‌ای [[حسن]]! به [[راستی]] [[ظهور]] [[حضرت قائم]]{{ع}} مانند ساعت [[قیامت]] است که [[خداوند]] زمان وقوع آن را از اهل [[آسمان]] و [[زمین]] مخفی داشته است و هرگاه زمان آن فرا رسد، ناگهانی رخ خواهد داد<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۲ / ص ۱۰۷ و نجم الثاقب، ص ۷۶.</ref>. <ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]. ص ۴۱۲.</ref>.
==شتاب‌کاری و پیشی گرفتن در نیکی‌ها==
==شتاب‌کاری و پیشی گرفتن در نیکی‌ها==
۲۱۸٬۰۶۷

ویرایش