پرش به محتوا

بر اساس آیه مودت وجوب محبت چگونه بر امامت امام علی دلالت می‌کند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'صدر' به 'صدر'
جز (جایگزینی متن - 'صدر' به 'صدر')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:1103557498.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی ربانی گلپایگانی]]]]
[[پرونده:1103557498.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی ربانی گلپایگانی]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی ربانی گلپایگانی]]''' در کتاب ''«[[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی ربانی گلپایگانی]]''' در کتاب ''«[[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
::::::«[[وجوب محبت اهل بیت پیامبر]]{{صل}} که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[صدر]] آنان قرار دارد، مستلزم [[وجوب اطاعت]] از آنان است و وجوب اطاعت به طور مطلق، مساوق با [[امامت]] است.
::::::«[[وجوب محبت اهل بیت پیامبر]]{{صل}} که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در صدر آنان قرار دارد، مستلزم [[وجوب اطاعت]] از آنان است و وجوب اطاعت به طور مطلق، مساوق با [[امامت]] است.
::::::[[علامه حلی]]، چهارمین آیه‌ای که در کتاب “نهج الحق” برای [[اثبات]] [[امامت امیرالمؤمنین]]{{ع}} به آن [[استدلال]] کرده، [[آیه]] “مودت فی القربی” است. پس از [[نقل روایت]] [[ابن عباس]] که [[پیامبر]]{{صل}} در پاسخ این سؤال که مقصود از [[خویشاوندان]] شما که [[مودت]] آنان [[واجب]] است چه کسانی‌اند؟ فرمود: [[علی]]، [[فاطمه]] و دو فرزند آنان، گفته است: “وجوب مودت، مستلزم وجوب اطاعت است”<ref>نهج الحق و کشف الصدق، ص۱۷۵.</ref>.
::::::[[علامه حلی]]، چهارمین آیه‌ای که در کتاب “نهج الحق” برای [[اثبات]] [[امامت امیرالمؤمنین]]{{ع}} به آن [[استدلال]] کرده، [[آیه]] “مودت فی القربی” است. پس از [[نقل روایت]] [[ابن عباس]] که [[پیامبر]]{{صل}} در پاسخ این سؤال که مقصود از [[خویشاوندان]] شما که [[مودت]] آنان [[واجب]] است چه کسانی‌اند؟ فرمود: [[علی]]، [[فاطمه]] و دو فرزند آنان، گفته است: “وجوب مودت، مستلزم وجوب اطاعت است”<ref>نهج الحق و کشف الصدق، ص۱۷۵.</ref>.
ایشان در کتاب “منهاج الکرامه” نیز گفته است: “مخالفت با علی{{ع}} با [[وجوب]] مودت آن [[حضرت]] منافات دارد، چنان که [[امتثال اوامر]] او، نشانه مودت او است، بنابراین، [[اطاعت]] از او (به صورت مطلق) واجب است، و این همان معنای امامت است<ref>منهاج الکرامة، ص۱۴۷.</ref>.
ایشان در کتاب “منهاج الکرامه” نیز گفته است: “مخالفت با علی{{ع}} با [[وجوب]] مودت آن [[حضرت]] منافات دارد، چنان که [[امتثال اوامر]] او، نشانه مودت او است، بنابراین، [[اطاعت]] از او (به صورت مطلق) واجب است، و این همان معنای امامت است<ref>منهاج الکرامة، ص۱۴۷.</ref>.
۲۱۷٬۷۸۰

ویرایش