بنی امیه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

با [[سقوط]] [[حکومت اموی]]، کسان بسیاری از [[بنی امیه]] به دست عباسیان کشته شدند <ref>الامامة والسیاسه، ج ۲، ص ۱۶۶ ـ ۱۶۸؛ المحبر، ۴۸۵؛ الاغانی، ج ۴، ص ۳۴۳ ـ ۳۵۱.</ref> و یکی از [[امویان]] به [[اندلس]] که حدود ۳۰ سال قبل [[فتح]] شده بود گریخت و در آنجا [[حکومتی]] تأسیس کرد که به حکومت امویان اندلس [[شهرت]] یافت و حدود سه قرن دوام آورد <ref>التنبیه والاشراف، ص ۲۸۵.</ref>.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی]] و [[سید محمود سامانی|سامانی]]، [[بنی امیه (مقاله)| مقاله «بنی امیه»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۶.</ref>.

میان بنی‌‌امیه و [[بنی هاشم]] از جمله شخص [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[دشمنی]] دیرینه‌‌ای وجود داشت. این [[دشمنی]] تقریباً در تمام طول مدت ۲۳ سال [[رسالت پیامبر اسلام]]{{صل}} قبل و بعد از [[هجرت]] ادامه داشت و موضع‌‌گیریهای افراد [[طایفه بنی امیه]] در برابر [[قرآن کریم]] و پیامبر اسلام{{صل}} موجب [[نزول]] آیاتی از قرآن کریم درباره آنها شد. از آنجا که نزد [[خدای متعال]] و قرآن کریم [[رفتار]] [[انسان‌ها]] اهمیت دارد نه نام و نَسَب و امور غیر اختیاری آنها، در هیچ آیه‌‌ای از [[قرآن کریم]] به طور رسمی و صریح نامی از [[طایفه]] بنی‌‌امیه نیامده است، چنان که از هیچ [[قبیله]] و طایفه دیگری نیز با نام یاد نشده است، بلکه همچون سایر موارد در این [[آیات]] بر اوصاف، [[رفتار]] و [[کردار]] [[نادرست]] آنان تأکید شده است. به طور کلی آیات نازل شده درباره بنی‌‌امیه را در ۴ دسته می‌‌توان جای داد: