اعتدال در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*به عبارت دیگر، [[میانه‌روی]] در مخارج [[زندگی]]، راه مستقیمی است که به [[خداوند]]، قُرب به او و بهشتش ختم می‌شود؛ و در مقابل آن، [[اسراف]] و تبذیر، دو راه انحرافیند که [[آدمی]] را از مسیر مستقیم خارج و او را به [[طاغوت]]، قُرب به او و [[دوزخ]] فروزان، نزدیک می‌سازد<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۴۵۲.</ref>.

*در خبر است که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} خطّی مستقیم ترسیم کرده فرموده‌اند: "این راه [[بهشت]] است، آنگاه چندین خطّ کج در کنار یکدیگر کشیده فرمودند: تمامی این خطوط راه‌هایی به سوی جهنّم هستند"؛ آنگاه امر کردند که [[مسلمانان]] از خطّ مستقیم خارج نشده خود را به [[انحرافات]] [[مبتلا]] نسازند.

*[[میانه‌روی]] در معیشت، با [[فضائل]] بسیاری همراه است، که هر یک از آنها به تنهایی بهتر از دنیای فانی برشمرده شده است، [[قناعت]]، [[بی‌نیازی از مردم]]، [[صبر]]، [[شکر]]، رضای به [[اراده الهی]]، [[تسلیم]] در برابر آن، کوتاهی [[آرزو]]، عفّت، [[زهد]]، [[عدالت]]، [[شجاعت]]، [[پیروی]] از [[حق]]، [[عزّت]] [[نفس]]، بلند همتی، [[غیرت]]، [[حمیّت]]، [[وقار]] و... در این شمارند. این [[فضائل]] آن‌گونه بسیارند که می‌توان گفت، تمامی [[فضائل اخلاقی]] به همراه [[میانه‌روی]] در معیشت پدید خواهند آمد.

*نیز به همین ترتیب، این [[فضیلت]] [[آدمی]] را از بسیاری از [[رذائل]]، به دور می‌دارد، [[طمع]]، [[حرص]]، [[نیازمندی]] به [[مردم]]، بی‌تابی، بی‌شکیبی، [[انکار]] [[نعمت]]، [[آرزو]] پروری، [[ذلّت]]، [[دنیا دوستی]]، [[حسد]]، [[ظلم]] کردن، [[ظلم]] پذیرفتن، بی‌باکی، [[ترس]]، [[عزلت]]، [[پیروی]] از [[باطل]]، دروغ‌زنی، [[حیله‌گری]]، [[پست]] همّتی و... نیز در این شمارند<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۴۵۳.</ref>.