ادراک در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

آنهایی هستند که مستقیماً صورت یک امر خارج از [[ذهن]] نیستند و از [[راه]] یکی از [[حواس ]]خارجی یا داخلی وارد ذهن نشده‌اند. بلکه به ترتیب دیگری ذهن آن مفاهیم را تهیه کرده است. از قبیل [[تصور]] وجود و عدم و [[وحدت]] و [[کثرت]] و سایر مفاهیم [[عامه]] [[ذهنی]] که مسائل [[فلسفه]] اولی را تشکیل می‌دهند و در فلسفه "معقولات ثانیه" خوانده می‌شود<ref>مجموعه آثار، ج۶، ص۳۱۶. </ref>.

در بعضی تعاریف مقصود از ادراک با واسطه همان ادراک حصولی و مقصود از ادراک بی واسطه همان ادراک حضوری است. در بعضی دیگر از تعاریف، مقصود از ادراک بی واسطه عبارت است از عام ترین معنای [[شهود]]؛ به‌معنای [[نفی]] هر گونه واسطه، اعم از [[استدلال]]، علت، تعریف، توجیه، نشانه و [[اندیشه]] و مقصود از ادراک با واسطه، ادراکی است که به واسطه یکی از امور فوق الذکر صورت می‌‌گیرد. بعضی نیز [[ادراک شهودی]] را ادراک بی واسطه دانسته‌اند.