سکوت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'برده' به 'برده'
جز (جایگزینی متن - 'بزرگی' به 'بزرگی') |
جز (جایگزینی متن - 'برده' به 'برده') |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
آفتهای سخن زیاد است. [[گناهان]] بزرگی مانند [[دروغ]]، [[غیبت]]، [[تهمت]]، [[سخنچینی]] و [[بیهودهگویی]] که [[انسان]] را در [[باطل]] فرو میبرد از جمله این آفتهاست. [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} میفرماید: «انسان گاهی کلمهای را که [[رضایت خداوند]] در آن است بر [[زبان]] میآورد و به سبب آن به جایی میرسد که [[گمان]] نمیبرد و [[پروردگار]] با همان سخن رضوانش را تا [[روز قیامت]] بر او [[واجب]] میکند. و نیز گاهی انسان کلمهای را که [[خشم خدا]] در آن است بر زبان میآورد و به سبب آن به مرحلهای [[سقوط]] میکند که گمان نمیبرد و [[خداوند]] با همان کلمه خشمش را تا روز قیامت بر او واجب میکند»<ref>جامعالسعادات، ج۲، ص۳۶۴.</ref>. | آفتهای سخن زیاد است. [[گناهان]] بزرگی مانند [[دروغ]]، [[غیبت]]، [[تهمت]]، [[سخنچینی]] و [[بیهودهگویی]] که [[انسان]] را در [[باطل]] فرو میبرد از جمله این آفتهاست. [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} میفرماید: «انسان گاهی کلمهای را که [[رضایت خداوند]] در آن است بر [[زبان]] میآورد و به سبب آن به جایی میرسد که [[گمان]] نمیبرد و [[پروردگار]] با همان سخن رضوانش را تا [[روز قیامت]] بر او [[واجب]] میکند. و نیز گاهی انسان کلمهای را که [[خشم خدا]] در آن است بر زبان میآورد و به سبب آن به مرحلهای [[سقوط]] میکند که گمان نمیبرد و [[خداوند]] با همان کلمه خشمش را تا روز قیامت بر او واجب میکند»<ref>جامعالسعادات، ج۲، ص۳۶۴.</ref>. | ||
به [[راستی]] اگر سخن سنجیده، [[نیکو]] و به جا باشد بسیار [[برتر]] از سکوت است ولی در غیر این صورت سکوت بهتر است. سکوتی که باعث [[سلامت]] باشد و از شرّی جلوگیری کند بهتر از سخنگفتنی است که [[فتنه]] انگیزد و تبعات آن انسان را در [[دنیا]] و [[آخرت]] گرفتار نماید. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|مَنْ سَكَتَ فَسَلِمَ كَمَنْ تَكَلَّمَ فَغَنِمَ}}<ref>گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ج۱، ص۷۸۹.</ref>؛ «کسی که سکوت کند و سالم بماند مانند کسی است که سخن گفته و [[غنیمت]] | به [[راستی]] اگر سخن سنجیده، [[نیکو]] و به جا باشد بسیار [[برتر]] از سکوت است ولی در غیر این صورت سکوت بهتر است. سکوتی که باعث [[سلامت]] باشد و از شرّی جلوگیری کند بهتر از سخنگفتنی است که [[فتنه]] انگیزد و تبعات آن انسان را در [[دنیا]] و [[آخرت]] گرفتار نماید. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|مَنْ سَكَتَ فَسَلِمَ كَمَنْ تَكَلَّمَ فَغَنِمَ}}<ref>گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ج۱، ص۷۸۹.</ref>؛ «کسی که سکوت کند و سالم بماند مانند کسی است که سخن گفته و [[غنیمت]] برده است».<ref>تاجالعروس، محمدبن محمد مرتضی الزبیدی، دارالفکر، بیروت، ۱۴۱۴؛ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، سیدحسن مصطفوی، دارالکتب العلمیه، بیروت؛ جامعالسعادات، مهدی نراقی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت؛ صحیفه سجادیه، ترجمه حسین انصاریان، پیام آزادی، ۱۳۷۴، چاپ اول؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی؛ گلستان سعدی، تصحیح محمدعلی فروغی، انتشارات امیرکبیر، گفتار امیرالمؤمنین علی{{ع}}، ترجمه غررالحکم، سیدحسین شیخالاسلامی، ج۱، انصاریان، قم، ۱۳۷۹، چاپ پنجم، موسوعة الکلمة (کلمة الامام زینالعابدین{{ع}}، سیدحسن شیرازی، ج۹، بیروت، دارالکتب العلمیه.</ref>.<ref>[[احمد برادری|برادری، احمد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سکوت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |