پرش به محتوا

عبادت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'قوت' به 'قوت')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
به [[راستی]] که این همه [[عظمت]] و [[شرف]] در [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} در [[درجه]] اول به خاطر [[مقام عبودیت]] اوست. به همین [[دلیل]] [[امام]]{{ع}} بر [[عبد]] بودن [[پیامبر]] تأکید و حتی آن را بر رسالتش مقدم می‌دارد: {{متن حدیث|وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ‏ مِنْ‏ خَلْقِكَ‏}}<ref>دعای ۶.</ref>.
به [[راستی]] که این همه [[عظمت]] و [[شرف]] در [[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} در [[درجه]] اول به خاطر [[مقام عبودیت]] اوست. به همین [[دلیل]] [[امام]]{{ع}} بر [[عبد]] بودن [[پیامبر]] تأکید و حتی آن را بر رسالتش مقدم می‌دارد: {{متن حدیث|وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ و خِيَرَتُكَ‏ مِنْ‏ خَلْقِكَ‏}}<ref>دعای ۶.</ref>.


[[امام سجاد]]{{ع}} با سوز و گدازی تمام بالاترین درجات عابدین و [[بهترین]] مراتب [[عبادت]] را از [[خداوند]] تقاضا می‌کند: {{متن حدیث|أَسْأَلُكَ خَوْفَ‏ الْعَابِدِينَ‏ لَكَ‏، وَ عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ لَكَ، وَ يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ، وَ تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْكَ}}؛ «بار خدایا! از تو می‌خواهم [[خوف]] و [[خشیت]] [[عابدان]]، عبادت خاشعان، [[یقین]] متوکلان و [[توکل]] [[مؤمنان]] را به من ارزانی داری»<ref>نیایش پنجاه‌و‌چهارم.</ref>. «ای خداوند! به [[حق]] این ماه [[[رمضان]]] و به حق آن کس که از آغاز تا انجام این ماه، جبین عبادت به درگاه تو [[سوده]]...، بهره کافی از عبادت را به من ارزانی دار»<ref>نیایش چهل‌و‌چهارم.</ref>. و در دعایی دیگر: «بار خدایا! از هر چه پرستندگان و [[مقربان]] خود را نصیب می‌دهی، مرا نیز نصیب ده... و مرا به سبب [[قصور]] در بندگی‌ات یا [[تجاوز]] از حد خویش و [[احکام]] تو، مؤاخذت مفرمای»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.
[[امام سجاد]]{{ع}} با سوز و گدازی تمام بالاترین درجات عابدین و [[بهترین]] مراتب [[عبادت]] را از [[خداوند]] تقاضا می‌کند: {{متن حدیث|أَسْأَلُكَ خَوْفَ‏ الْعَابِدِينَ‏ لَكَ‏، وَ عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ لَكَ، وَ يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ، وَ تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْكَ}}؛ «بار خدایا! از تو می‌خواهم [[خوف]] و [[خشیت]] [[عابدان]]، عبادت خاشعان، [[یقین]] متوکلان و [[توکل]] [[مؤمنان]] را به من ارزانی داری»<ref>نیایش پنجاه‌و‌چهارم.</ref>. «ای خداوند! به [[حق]] این ماه (رمضان) و به حق آن کس که از آغاز تا انجام این ماه، جبین عبادت به درگاه تو [[سوده]]...، بهره کافی از عبادت را به من ارزانی دار»<ref>نیایش چهل‌و‌چهارم.</ref>. و در دعایی دیگر: «بار خدایا! از هر چه پرستندگان و [[مقربان]] خود را نصیب می‌دهی، مرا نیز نصیب ده... و مرا به سبب [[قصور]] در بندگی‌ات یا [[تجاوز]] از حد خویش و [[احکام]] تو، مؤاخذت مفرمای»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.


یکی از لوازم عبادت [[برتر]]، [[تخلیه]] نمودن وجود خود از امور مزاحم است. [[گشایش]] [[زندگی]] و دغدغه روزی نداشتن نیز زمینه را برای بهبود عبادت فراهم می‌سازد. بر این اساس، امام [[دعا]] می‌کند که: «بار خدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و فراخ‌ترین روزی‌ات را به هنگام [[پیری]] و نیرومندترین نیرؤیت را به هنگام [[درماندگی]] به من ارزانی دار، و مرا در عبادت خویش دچار کاهلی و [[سستی]] مگردن»<ref>نیایش بیستم.</ref>. و یا: «ای بی‌نیازترین بی‌نیازان! اینک ما [[بندگان]] تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی [[بینوایی]] ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که [[نومید]] گردیم»<ref>نیایش دهم.</ref>.
یکی از لوازم عبادت [[برتر]]، [[تخلیه]] نمودن وجود خود از امور مزاحم است. [[گشایش]] [[زندگی]] و دغدغه روزی نداشتن نیز زمینه را برای بهبود عبادت فراهم می‌سازد. بر این اساس، امام [[دعا]] می‌کند که: «بار خدایا! بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] فرست و فراخ‌ترین روزی‌ات را به هنگام [[پیری]] و نیرومندترین نیرؤیت را به هنگام [[درماندگی]] به من ارزانی دار، و مرا در عبادت خویش دچار کاهلی و [[سستی]] مگردن»<ref>نیایش بیستم.</ref>. و یا: «ای بی‌نیازترین بی‌نیازان! اینک ما [[بندگان]] تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی [[بینوایی]] ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که [[نومید]] گردیم»<ref>نیایش دهم.</ref>.
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش