بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==ولادت و نسب== | ||
[[حضرت زینب]]، دختر [[امیر المؤمنین]] و [[فاطمه زهرا]]{{س}} در [[سال پنجم هجری]]، روز ۵ [[جمادی الأولی]] در [[مدینه]]، پس از [[امام حسین]]{{ع}} به [[دنیا]] آمد. از [[القاب]] ایشان: [[عقیله بنی‌هاشم]]، [[عقیله]] طالبیّین، [[موثّقه]]، [[عارفه]]، [[عالمه]]، [[محدثه]]، [[فاضله]]، [[کامله]]، [[عابده آل علی]] است. [[زینب]] مخفّف "زین اب" است، یعنی [[زینت]] [[پدر]]. | |||
[[حضرت زینب]] با [[عبد الله بن جعفر]] (پسر عموی خودش) [[ازدواج]] کرد که حاصل آن دو پسر به نام‌های [[محمّد]] و [[عون]] بودند که در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیدند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴ و [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref>. | |||
==فضائل [[حضرت زینب]]== | |||
این بانوی بزرگ، دارای [[قوّت]] [[قلب]]، [[فصاحت]] [[زبان]]، [[شجاعت]]، [[زهد]] و [[ورع]]، [[عفاف]] و [[شهامت]] فوق العاده بود<ref>درباره مقامات معنوی زینب و ویژگی‌هایش، ر.ک: الخصائص الزینبیّه از سید نورالدین جزایری.</ref>. [[امام حسین]]{{ع}} هنگام [[دیدار]]، به احترامش از جا برمی خاست. زینب کبری، از جدّش [[رسول خدا]] و پدرش [[امیر المؤمنین]] و مادرش [[فاطمه زهرا]]{{س}} [[حدیث]] [[روایت]] کرده است<ref>الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۶۵.</ref>. | |||
[[حضرت زینب]] از [[فصاحت]] و [[ادب]] برخوردار بود. هنگام دیدن سر بریده [[برادر]]، خطاب به او چنین سرود: {{متن حدیث|یا هلالا لمّا استتمّ کمالا}}. بعد‌ها هم در سوگ [[حسین]]{{ع}} اشعاری سرود، با این مطلع: {{متن حدیث|علی الطّف السّلام و ساکنیه...}}: [[سلام]] بر [[کربلا]] و بر آرمیدگان آن دشت، که [[روح خدا]]: در آن قبّه‌ها و بارگاه‌هاست. جان‌های افلاکی و [[پاکی]] که در [[زمین]] خاکی، [[مقدّس]] و متعالی شدند، آرامگاه جوان‌مردانی که [[خدا]] را پرستیدند و در آن دشت‌ها و هامون‌ها خفتند. سرانجام، گور‌های خاموششان را قبّه‌هایی افراشته در برخواهد گرفت، و بارگاهی خواهد شد، دارای صحن‌های گسترده و باز<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴.</ref>. | |||
==[[حضرت زینب]] و قیام [[امام حسین]]{{ع}}== | |||
زمانی که [[امام حسین]]{{ع}} پس از امتناع از [[بیعت]] با [[یزید]]، از [[مدینه]] به قصد [[مکّه]] خارج شد، [[زینب]] نیز با دو فرزند خود، همراه [[برادر]] شد. در طول [[نهضت عاشورا]]، نقش فداکاری‌های [[عظیم]] [[زینب]]، بسیار بود. [[سرپرست]] کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] و مراقبت کننده از [[امام زین العابدین]]{{ع}} و افشاگر ستم‌گری‌های [[حکام]] [[اموی]] با خطبه‌های آتشین بود. [[زینب]]، هم دختر [[شهید]] بود، هم [[خواهر]] [[شهید]]، هم [[مادر]] [[شهید]]، هم عمّه [[شهید]]. پس از [[عاشورا]] و در [[سفر]] [[اسارت]]، در [[کوفه]] و [[دمشق]]، خطابه‌های آتشینی ایراد کرد و رمز بقای [[حماسه]] [[کربلا]] و بیداری [[مردم]] گشت. پس از بازگشت به [[مدینه]] نیز، در مجالس ذکری که برای [[شهدای کربلا]] داشت، به [[سخنوری]] و [[افشاگری]] می‌پرداخت. وی به "قهرمان [[صبر]]" [[شهرت]] یافت. بارزترین بعد [[زندگی]] [[حضرت زینب]]، همان [[پاسداری]] از [[فرهنگ عاشورا]] بود که با [[خطابه]] هایش، [[پیام]] [[خون حسین]]{{ع}} را به جهانیان رساند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴ و [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref>. | |||
==وفات [[حضرت زینب]]== | |||
[[حضرت زینب]] در سال ۶۳ و به نقلی ۶۵ هجری درگذشت. قبرش در [[زینبیّه]] (در سوریّه کنونی) است. برخی نیز معتقدند [[مدفن]] او در [[مصر]] است. در [[کتاب]] خیرات الحسان" آمده است: در [[مدینه]] [[قحطی]] پیش آمد. [[زینب]] همراه شوهرش [[عبد الله بن جعفر]] به [[شام]] کوچ کردند و قطعه زمینی داشتند. [[زینب]] در همانجا در سال ۶۵ [[هجری]] درگذشت و در همان مکان [[دفن]] شد<ref>درباره زندگینامه حضرت زینب، از جمله ر.ک: بطله کربلا عایشه بنت الشاطی، که با نام زینب، بانوی قهرمان کربلا به قلم حبیب الله چایچیان و مهدی آیت الله زاده ترجمه شده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۳۴ و [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۱۱-۱۱۲.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||