قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق میافتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق میافتد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۰۳
، ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'حالیکه' به 'حالی که'
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت') |
جز (جایگزینی متن - 'حالیکه' به 'حالی که') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
::::::منطقه [[قرقیسیا]] بطوری که در معجم البلدان آمده، [[شهر]] کوچکی است در نزدیکی مدخل نهر خابور در رود [[فرات]] و امروز خرابههای آن نزدیک [[شهر]] "دیرزور" [[سوریه]] قرار دارد و نزدیک مرزهای سوریه- [[عراق]] است و به مرزهای ترکیه- [[سوریه]] نیز نسبتا نزدیک میباشد. | ::::::منطقه [[قرقیسیا]] بطوری که در معجم البلدان آمده، [[شهر]] کوچکی است در نزدیکی مدخل نهر خابور در رود [[فرات]] و امروز خرابههای آن نزدیک [[شهر]] "دیرزور" [[سوریه]] قرار دارد و نزدیک مرزهای سوریه- [[عراق]] است و به مرزهای ترکیه- [[سوریه]] نیز نسبتا نزدیک میباشد. | ||
::::::با وجود پیچیدگی و ابهام برخی از جوانب [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، همچون انگیزه ایجاد آن و طرفهای درگیر آن غیر از [[سفیانی]] و پایان آن .. [[روایات]]، وقوع آن را به صراحت و قاطعیت بیان میکند و با اوصاف بزرگی آن را [[وصف]] مینماید. مانند [[روایت]] ذیل که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "همانا [[خداوند]]، در [[قرقیسیا]] سفره پر از طعامی دارد که سروش آسمانی از آن خبر میدهد و ندا میکندای پرندگان [[آسمان]] وای درندگان [[زمین]] بشتابید برای سیر شدن از گوشت تن [[ستمگران]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۶.</ref> | ::::::با وجود پیچیدگی و ابهام برخی از جوانب [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، همچون انگیزه ایجاد آن و طرفهای درگیر آن غیر از [[سفیانی]] و پایان آن .. [[روایات]]، وقوع آن را به صراحت و قاطعیت بیان میکند و با اوصاف بزرگی آن را [[وصف]] مینماید. مانند [[روایت]] ذیل که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "همانا [[خداوند]]، در [[قرقیسیا]] سفره پر از طعامی دارد که سروش آسمانی از آن خبر میدهد و ندا میکندای پرندگان [[آسمان]] وای درندگان [[زمین]] بشتابید برای سیر شدن از گوشت تن [[ستمگران]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۶.</ref> | ||
::::::اینکه صحنه [[نبرد]] [[قرقیسیا]] به خوان و سفره [[الهی]] توصیف شده از این جهت است که درگیری [[ستمگران]] باهم و ضعیف کردن نیروهای یکدیگر از تقدیرات [[خداوند متعال]] است که به [[شکست]] آنها بهدست [[حضرت مهدی]] {{ع}} کمک میکند. ازاینرو [[سفیانی]] بعد از این [[جنگ]] وارد [[عراق]] میشود در | ::::::اینکه صحنه [[نبرد]] [[قرقیسیا]] به خوان و سفره [[الهی]] توصیف شده از این جهت است که درگیری [[ستمگران]] باهم و ضعیف کردن نیروهای یکدیگر از تقدیرات [[خداوند متعال]] است که به [[شکست]] آنها بهدست [[حضرت مهدی]] {{ع}} کمک میکند. ازاینرو [[سفیانی]] بعد از این [[جنگ]] وارد [[عراق]] میشود در حالی که بخشی از نیروهای خود را از دست داده است، [[ایرانیان]] [[زمینهساز]]، او را [[شکست]] میدهند .. آنگاه [[حضرت مهدی]] {{ع}} با ترکان که پس از [[شکست]] سفیانیان در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] طرف درگیر در آن [[کارزار]] بودهاند. وارد [[نبرد]] میشود. | ||
::::::چنانکه [[روایت]] اشاره میکند، عرصه [[نبرد]]، بیابان خشک و بیآب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را [[دفن]] نمیکنند و یا قادر به [[دفن]] آنها نیستند، ازاینرو پرندگان [[آسمان]] و درندگان زمینی از گوشت لاشههای آنها شکم خود را سیر میکنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند زیرا که آنها سربازان [[جباران]] و ستمپیشگان میباشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و [[فرماندهان]] [[ستمکار]] از دو طرف وجود دارد. | ::::::چنانکه [[روایت]] اشاره میکند، عرصه [[نبرد]]، بیابان خشک و بیآب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را [[دفن]] نمیکنند و یا قادر به [[دفن]] آنها نیستند، ازاینرو پرندگان [[آسمان]] و درندگان زمینی از گوشت لاشههای آنها شکم خود را سیر میکنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند زیرا که آنها سربازان [[جباران]] و ستمپیشگان میباشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و [[فرماندهان]] [[ستمکار]] از دو طرف وجود دارد. | ||
::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده که فرمود: "سپس [[سفیانی]] با [[ابقع]] روبرو میشود و با یکدیگر [[کارزار]] میکنند، [[سفیانی]] او و همراهانش و أصهب را به [[قتل]] میرساند. آنگاه هیچ تصمیمی جز حمله به [[عراق]] ندارد [[سپاه]] خود را به [[قرقیسیا]] رسانده و در آنجا وارد [[نبرد]] میشود، در این درگیری صد هزار [[ستمگر]] کشته میشود .. و [[سفیانی]] لشکری به تعداد هفتاد هزار نفر را به سوی [[کوفه]] گسیل میدارد"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷.</ref>. | ::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده که فرمود: "سپس [[سفیانی]] با [[ابقع]] روبرو میشود و با یکدیگر [[کارزار]] میکنند، [[سفیانی]] او و همراهانش و أصهب را به [[قتل]] میرساند. آنگاه هیچ تصمیمی جز حمله به [[عراق]] ندارد [[سپاه]] خود را به [[قرقیسیا]] رسانده و در آنجا وارد [[نبرد]] میشود، در این درگیری صد هزار [[ستمگر]] کشته میشود .. و [[سفیانی]] لشکری به تعداد هفتاد هزار نفر را به سوی [[کوفه]] گسیل میدارد"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷.</ref>. | ||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
::::::آری از [[روایات]] گذشته مربوط به گنج و اینکه [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[مسلمانان]] را از شرکت در [[نزاع]] بر سر آن گنج [[نهی]] فرمود و از عبارت "[[مردم]] برای رسیدن به آن به [[جان]] یکدیگر میافتند" استفاده میشود که طرفهای درگیر بر سر گنج، [[مسلمانان]] میباشند ولی این مطلب مانع از آن نیست که [[دولت]] [[ترکیه]] طرف درگیر نباشد و ترکان روسی و یا هواداران ترکان، آن [[دولت]] را [[یاری]] نکنند، چنانکه این تعبیر درباره آنان، در [[روایات]] فروآمدن نیروهای آنان در جزیره وارد شده است. اما [[رومیان]] و مغربیها که در برخی از [[روایات]] آمده است، از طرفهای درگیر در [[جنگ]] [[قرقیسیا]] هستند اما آن [[نشانهها]] اندک و ضعیف است. و ممکن است ورود آنان برای کمک به [[سفیانی]] یا دیگران باشد. | ::::::آری از [[روایات]] گذشته مربوط به گنج و اینکه [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[مسلمانان]] را از شرکت در [[نزاع]] بر سر آن گنج [[نهی]] فرمود و از عبارت "[[مردم]] برای رسیدن به آن به [[جان]] یکدیگر میافتند" استفاده میشود که طرفهای درگیر بر سر گنج، [[مسلمانان]] میباشند ولی این مطلب مانع از آن نیست که [[دولت]] [[ترکیه]] طرف درگیر نباشد و ترکان روسی و یا هواداران ترکان، آن [[دولت]] را [[یاری]] نکنند، چنانکه این تعبیر درباره آنان، در [[روایات]] فروآمدن نیروهای آنان در جزیره وارد شده است. اما [[رومیان]] و مغربیها که در برخی از [[روایات]] آمده است، از طرفهای درگیر در [[جنگ]] [[قرقیسیا]] هستند اما آن [[نشانهها]] اندک و ضعیف است. و ممکن است ورود آنان برای کمک به [[سفیانی]] یا دیگران باشد. | ||
::::::اما نیروهای اصلی و [[دشمنان]] [[سفیانی]] و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، یمنیها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] دخالت نمیکنند چرا که آن [[جنگ]] میان [[دشمنان]] آنها برقرار است ولی انگیزه مهمتر با توجه به [[ظواهر]] [[روایات]]، اشتغال آنان به [[حوادث ظهور]] در [[حجاز]] و [[تلاش]] برای ارتباط و ایجاد [[وحدت]] نیروها با نیروی [[امام مهدی]] {{ع}} است که آغاز [[نهضت]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] در [[مکه]] میباشد. البته ممکن است [[علت]] آن، شعلهور شدن [[جنگ]] جهانی باشد که احتمال بیشتر میدهیم بخشی از آن در این مرحله بوقوع بپیوندد. (که در این باره سخن خواهیم گفت.) | ::::::اما نیروهای اصلی و [[دشمنان]] [[سفیانی]] و هواداران و [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، یمنیها و [[ایرانیان]] هستند که در [[نبرد]] [[قرقیسیا]] دخالت نمیکنند چرا که آن [[جنگ]] میان [[دشمنان]] آنها برقرار است ولی انگیزه مهمتر با توجه به [[ظواهر]] [[روایات]]، اشتغال آنان به [[حوادث ظهور]] در [[حجاز]] و [[تلاش]] برای ارتباط و ایجاد [[وحدت]] نیروها با نیروی [[امام مهدی]] {{ع}} است که آغاز [[نهضت]] [[ظهور]] آن [[حضرت]] در [[مکه]] میباشد. البته ممکن است [[علت]] آن، شعلهور شدن [[جنگ]] جهانی باشد که احتمال بیشتر میدهیم بخشی از آن در این مرحله بوقوع بپیوندد. (که در این باره سخن خواهیم گفت.) | ||
::::::[[ابن حماد]] از [[امام علی|علی]] {{ع}} [[روایت]] میکند که [[حضرت]] فرمود: "وقتی سواران [[سفیانی]] به سوی [[کوفه]] بحرکت درآیند او گروهی را در پی اهل [[خراسان]] میفرستد در | ::::::[[ابن حماد]] از [[امام علی|علی]] {{ع}} [[روایت]] میکند که [[حضرت]] فرمود: "وقتی سواران [[سفیانی]] به سوی [[کوفه]] بحرکت درآیند او گروهی را در پی اهل [[خراسان]] میفرستد در حالی که اهل [[خراسان]] به طلب [[حضرت مهدی]] {{ع}} بیرون میآیند"<ref>نسخه خطی ابن حماد، ص ۸۷.</ref>»<ref>[[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۲۶.</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛}} | {{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛}} |