|
|
(۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش غیرنهایی}}
| |
| {{نبوت}} | | {{نبوت}} |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | {{مدخل مرتبط |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[ختم نبوت]]''' و مرتبط با مدخل '''[[دین اسلام]]''' است. "'''[[جاودانگی اسلام]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
| | | موضوع مرتبط = ختم نبوت |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | عنوان مدخل = جاودانگی اسلام |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جاودانگی اسلام در قرآن]] | [[جاودانگی اسلام در حدیث]] | [[جاودانگی اسلام در کلام اسلامی]] | [[جاودانگی اسلام در فلسفه اسلامی]] | [[جاودانگی اسلام در عرفان اسلامی]]</div>
| | | مداخل مرتبط = [[جاودانگی اسلام در فقه اسلامی]] |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| | | پرسش مرتبط = |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[جاودانگی اسلام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| | }} |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| *اگر بگوییم [[دین خاتم]] زمانمند است لازمهاش این است که [[انسانها]] در [[آینده]] به معارفی دیگر نیازمندند که [[خداوند]] در اختیارشان قرار نداده است و این [[نقض غرض]] است.
| | [[دین اسلام]] [[هدایت]] [[انسانها]] تا [[روز قیامت]] را برعهده دارد و [[دینی]] جاودانه است: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ لا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ}}؛ {{متن حدیث|حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا يَكُونُ غَيْرُهُ وَ لَا يَجِيءُ غَيْرُهُ }}. [[شریعت]] [[اسلام]] با برخورداری از [[نظام]] [[امامت]]، تا [[قیامت]] ادامه دارد. بیتوجهی به اهداف رسالت [[بشریت]] را از نتایج [[بعثت|بعثت انبیا]] دور میسازد. [[ضرورت]] دستیابی به این مهم، در [[امامت]] بعد از [[پیامبر]] جلوه میکند. |
| *چگونه میتوان میان [[ثبات]] و همیشگی بودن [[اسلام]] با تحولات در نیازهای [[بشر]] در زمان و شرایط گوناگون جمع کرد. در پاسخ به مسئله فوق میگوییم [[دین اسلام]] دارای ویژگیهایی است که موجب [[پویایی]] و کارآمدی آن در همه شرایط میشود<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|انسانشناسی]]، ص۱۸۶.</ref>.
| |
| *این [[دین]] داعیه [[هدایت]] [[انسانها]] تا [[روز قیامت]] را دارد و از این نظر [[دینی]] جاودانه است. [[جاودانه بودن اسلام]] به دو بعد اساسی بازمیگردد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==جاودانه بودن [[قرآن کریم]]== | | == مقدمه == |
| * [[کتاب آسمانی]] [[دین اسلام]] برخلاف دیگر [[متون دینی]]، از ویژگی جاودانه بودن بهرهمند است. [[قرآن کریم]] در این خصوص میفرماید: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ لا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ}}<ref> و به راستی آن کتابی است ارجمند.در حال و آینده آن، باطل راه ندارد، فرو فرستاده (خداوند) فرزانه ستودهای است؛ سوره فصلت، آیه: ۴۱- ۴۲.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. این [[آیه شریفه]] دلالت دارد بر اینکه هیچگاه [[قرآن کریم]]، صحت و اعتبار خود را از دست نخواهد داد. در [[روایات]] نیز بر این واقعیت تصریح شده است، از جمله وقتی [[زراره]] درباره [[حلال و حرام]] از [[امام صادق]]{{ع}} میپرسد، [[حضرت]] در پاسخ میفرماید: "[[حلال]] [[محمد]]{{صل}} برای همیشه تا [[روز قیامت]] [[حلال]] است و [[حرام]] او تا [[روز قیامت]] [[حرام]] است، [[حلال و حرام]] دیگری نیست و نخواهد آمد"<ref>{{عربی|" حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا يَكُونُ غَيْرُهُ وَ لَا يَجِيءُ غَيْرُهُ "}}؛ کافی، ج۱، ص۵۸.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| | [[دین اسلام]] داعیه [[هدایت]] [[انسانها]] تا [[روز قیامت]] را دارد و از این نظر [[دینی]] جاودانه است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. لازمهاش این است که [[انسانها]] در [[آینده]] به معارفی دیگر نیازمندند که [[خداوند]] در اختیارشان قرار نداده است و این [[نقض غرض]] است. |
|
| |
|
| ==[[نظام]] [[امامت]] و [[ولایت]]==
| | چگونه میتوان میان [[ثبات]] و همیشگی بودن [[اسلام]] با تحولات در نیازهای [[بشر]] در زمان و شرایط گوناگون جمع کرد. در پاسخ به مسئله فوق میگوییم [[دین اسلام]] دارای ویژگیهایی است که موجب [[پویایی]] و کارآمدی آن در همه شرایط میشود<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|انسانشناسی]]، ص۱۸۶.</ref>. |
| *هرچند رشته [[نبوت]] پایان یافته است، اما [[شریعت]] [[اسلام]] با برخورداری از [[نظام]] [[امامت]]، همچنان زنده و پویا تا [[قیامت]] ادامه دارد. توضیح اینکه [[بعثت|بعثت انبیای الهی]] با اهدافی صورت پذیرفته است، که بعد از [[رحلت]] [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} خاموش نشده است. لذا [[نیاز]] [[بشر]] در دستیابی به نتایج [[بعثت]] [[انبیا]] هرگز مرتفع نمیگردد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| * [[تلاوت آیات]] [[الهی]]، [[تعلیم کتاب و حکمت]]، بیدار کردن [[معرفت الهی]]، [[آگاه کردن]] [[مردم]] از [[اوامر و نواهی]] [[خداوند]]، اتمامحجت [[الهی]]، بشارتگری و [[بیم]] دهندگی، [[بیان حق]] و [[رفع اختلافات]] [[دینی]]، بالا بردن [[مقام]] [[انسانها]] از رتبه حیوانیت به بالاترین [[کمالات انسانی]]، و [[برقراری عدل]] و داد که از [[اهداف]] [[بعثت|بعثت انبیا]] میباشند، فقط به دوره [[زندگی]] [[پیامبر خاتم|خاتم الانبیا]]{{صل}} اختصاص ندارد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| *بیتوجهی به این اهداف بعد از [[رحلت]] ایشان، [[بشریت]] را از نتایج [[بعثت|بعثت انبیا]] دور میسازد. [[ضرورت]] دستیابی به این مهم، در [[امامت]] بعد از [[پیامبر]] جلوه میکند. لذا [[امامت]] [[شیعی]]، ادامه و استمرار [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میباشد تا تمامی [[اهداف]] [[انبیا]] به ثمر نشیند. تنها تفاوت [[امام]] و [[نبی]] در آن است که [[وحی]] [[تشریعی]] که شاخص [[نبوت]] است، با [[رحلت پیامبر]]{{صل}} پایان میپذیرد، اما بقیه [[مقامات]] خاتم الانبیا در [[ائمه]] بعد از ایشان جلوه میکند<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| * [[حدیث منزلت]] که از [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} در بخش قبل [[روایت]] شد، علاوه بر مسئله [[خاتمیت]]، این [[حقیقت]] را نیز در مورد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بیان میکند. این [[روایت]] به همانندی [[منزلت]] و [[وظایف]] [[پیامبر]] و [[امیرالمؤمنین|امیرمؤمنان]] اشاره میکند و تفاوت [[مقامات]] این دو بزرگوار را در [[وحی]] و [[نبوت]] [[تشریعی]] میداند. این سخن بدین معناست که همه [[شریعت]] خاتم بهطور کامل از جانب [[خداوند]] به [[پیامبر اکرم|نبی مکرم اسلام]] [[وحی]] گردیده است و هیچ [[شریعت]] جدیدی در [[نظام]] [[امامت]] به [[ائمه]] [[وحی]] نخواهد شد. ازاینرو، [[حلال و حرام]] [[خدا]] و [[پیامبر]]، تا [[روز قیامت]] به همان صورت باقی خواهند ماند<ref>عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۲۰ – ۲۱.</ref>. البته [[امامان]] [[معصوم]] [[وظیفه]] اساسی در [[مقام]] [[تبیین]] و روشنسازی [[شریعت]] [[پیامبر خاتم]] خواهند داشت<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| *با به پایان رسیدن سلسله [[نبوت]]، [[وحی|وحی الهی]] از نوع [[تشریعی]]، ختم گردید، اما [[وحی]] غیر [[تشریعی]] ختم نشده است. [[خداوند متعال]] در [[سوره قدر]] میفرماید: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ}}<ref> فرشتگان و روح (الامین) در آن، با اذن پروردگارشان برای هر کاری فرود میآیند؛ سوره قدر، آیه:۴.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| *در این [[آیه]]، کلمه {{متن قرآن|تَنَزَّلُ}} فعل مضارع میباشد و بر استمرار [[نزول]] [[فرشتگان]] و [[روح]] دلالت میکند. در زمان [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}}، [[فرشتگان]] و [[روح]] بر [[پیامبر]] نازل میشدند، و بعد از حضرتش، [[فرشتگان]] بر [[جانشینان]] آن [[حضرت]] فرود میآیند و این [[نزول]] تا [[روز قیامت]] ادامه خواهد داشت. لذا [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} میفرمایند: " به [[درستی]] که [[شب قدر]] در هر سال است و در آن [[شب]]، امر آن سال نازل میشود و به تحقیق که بعد از [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} برای آن اولیائی هستند"<ref>{{متن حدیث| إِنَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي كُلِ سَنَةٍ وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ أَمْرُ السَّنَةِ وَ إِنَّ لِذَلِكَ الْأَمْرِ وُلَاةً بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}}}}؛ کافی، ج۱، ص۲۴۷.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| *سپس [[امام علی]]{{ع}} اوصیای [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را که [[ملائکه]] در [[شب قدر]] بر آنان فرود آمده و امر آن سال را برایشان میآورند، معرفی میفرمایند: "من و یازده نفر از [[فرزندان]] من، اوصیای [[پیامبر]] هستیم، آنها که [[امام]] و محدّث میباشند"<ref>{{متن حدیث| أَنَا وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبِي أَئِمَّةٌ مُحَدَّثُون}}؛ کافی، ج۱، ص۲۴۷.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
| *در این [[حدیث]] و دهها [[روایت]] دیگر، از [[ائمه]] [[معصومین]] بهعنوان «مُحَدّث» یاد شده است که نشان از استمرار [[ارتباط]] میان [[خداوند متعال]] با [[جانشینان]] [[رسول]] گرامی [[اسلام]] دارد. این اتصال [[علمی]] و [[معنوی]] نهتنها با [[خاتمیت]] منافات ندارد بلکه ضامن [[جاودانگی]] [[دین مبین اسلام]] میباشد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==منابع== | | == جاودانه بودن قرآن کریم == |
| {{ستون-شروع|2}} | | [[کتاب آسمانی]] [[دین اسلام]] برخلاف دیگر [[متون دینی]]، از ویژگی جاودانه بودن بهرهمند است. [[قرآن کریم]] در این خصوص میفرماید: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ لا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ}}<ref>و به راستی آن کتابی است ارجمند. در حال و آینده آن، باطل راه ندارد، فرو فرستاده (خداوند) فرزانه ستودهای است؛ سوره فصلت، آیه: ۴۱- ۴۲.</ref>. این [[آیه شریفه]] دلالت دارد بر اینکه هیچگاه [[قرآن کریم]]، صحت و اعتبار خود را از دست نخواهد داد. در [[روایات]] نیز بر این واقعیت تصریح شده است، از جمله وقتی [[زراره]] درباره [[حلال و حرام]] از [[امام صادق]] {{ع}} میپرسد، حضرت در پاسخ میفرماید: "[[حلال]] [[محمد]] {{صل}} برای همیشه تا [[روز قیامت]] [[حلال]] است و [[حرام]] او تا [[روز قیامت]] [[حرام]] است، [[حلال و حرام]] دیگری نیست و نخواهد آمد"<ref>{{متن حدیث|حَلَالُ مُحَمَّدٍ حَلَالٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ أَبَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا يَكُونُ غَيْرُهُ وَ لَا يَجِيءُ غَيْرُهُ }}؛ کافی، ج۱، ص۵۸.</ref>.<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref> |
| * [[پرونده:8989.jpg|22px]] [[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۱''']]
| |
| * [[پرونده:1368921.jpg|22px]] [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|'''انسانشناسی''']]
| |
| {{پایان}}
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | == [[امامت]] و [[ولایت]] و جاودانگی اسلام == |
| {{یادآوری پانویس}} | | هرچند رشته [[نبوت]] پایان یافته است، اما [[شریعت]] [[اسلام]] با برخورداری از [[نظام]] [[امامت]]، همچنان زنده و پویا تا [[قیامت]] ادامه دارد. [[بعثت|بعثت انبیای الهی]] با اهدافی صورت پذیرفته است که بعد از [[رحلت]] [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}} خاموش نشده است. لذا [[نیاز]] [[بشر]] در دستیابی به نتایج [[بعثت]] [[انبیا]] هرگز مرتفع نمیگردد. |
| {{پانویس2}}
| |
|
| |
|
| | [[تلاوت آیات]] [[الهی]]، [[تعلیم کتاب و حکمت]]، بیدار کردن [[معرفت الهی]]، [[آگاه کردن]] [[مردم]] از [[اوامر و نواهی]] [[خداوند]]، اتمام حجت [[الهی]]، بشارتگری و [[بیم]] دهندگی، [[بیان حق]] و [[رفع اختلافات]] [[دینی]]، بالا بردن [[مقام]] [[انسانها]] از رتبه حیوانیت به بالاترین [[کمالات انسانی]] و [[برقراری عدل]] و داد که از [[اهداف]] [[بعثت|بعثت انبیا]] هستند، فقط به دوره [[زندگی]] [[پیامبر خاتم|خاتم الانبیا]] {{صل}} اختصاص ندارد. |
|
| |
|
| [[رده:جاودانگی اسلام]] | | بیتوجهی به این اهداف بعد از [[رحلت]] ایشان، [[بشریت]] را از نتایج [[بعثت|بعثت انبیا]] دور میسازد. [[ضرورت]] دستیابی به این مهم، در [[امامت]] بعد از [[پیامبر]] جلوه میکند؛ لذا [[امامت]] [[شیعی]]، ادامه و استمرار [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است تا تمامی [[اهداف]] [[انبیا]] به ثمر نشیند. تنها تفاوت [[امام]] و [[نبی]] در آن است که [[وحی]] [[تشریعی]] که شاخص [[نبوت]] است، با [[رحلت پیامبر]] {{صل}} پایان میپذیرد، اما بقیه [[مقامات]] خاتم الانبیا در [[ائمه]] بعد از ایشان جلوه میکند. |
| | |
| | [[حدیث منزلت]] که از سوی [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} گفته شده است، به همانندی [[منزلت]] و [[وظایف]] [[پیامبر]] و [[امیرالمؤمنین|امیرمؤمنان]] اشاره میکند و تفاوت [[مقامات]] این دو بزرگوار را در [[وحی]] و [[نبوت]] [[تشریعی]] میداند. این سخن بدین معناست که همه [[شریعت]] خاتم بهطور کامل از جانب [[خداوند]] به [[پیامبر اکرم|نبی مکرم اسلام]] [[وحی]] گردیده است و هیچ [[شریعت]] جدیدی در [[نظام]] [[امامت]] به [[ائمه]] [[وحی]] نخواهد شد. ازاینرو، [[حلال و حرام]] [[خدا]] و [[پیامبر]]، تا [[روز قیامت]] به همان صورت باقی خواهند ماند<ref>عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۲۰ ـ ۲۱.</ref>. البته [[امامان]] [[معصوم]] [[وظیفه]] اساسی در [[مقام]] [[تبیین]] و روشنسازی [[شریعت]] [[پیامبر خاتم]] خواهند داشت. |
| | |
| | با به پایان رسیدن سلسله [[نبوت]]، [[وحی|وحی الهی]] از نوع [[تشریعی]]، ختم گردید، اما [[وحی]] غیر [[تشریعی]] ختم نشده است. [[خداوند متعال]] در [[سوره قدر]] میفرماید: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ}}<ref> فرشتگان و روح (الامین) در آن، با اذن پروردگارشان برای هر کاری فرود میآیند؛ سوره قدر، آیه۴.</ref>. |
| | |
| | در این [[آیه]]، کلمه {{متن قرآن|تَنَزَّلُ}} فعل مضارع است و بر استمرار [[نزول فرشتگان]] و [[روح]] دلالت میکند. در زمان [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}}، [[فرشتگان]] و [[روح]] بر [[پیامبر]] نازل میشدند و بعد از حضرتش، [[فرشتگان]] بر [[جانشینان]] آن حضرت فرود میآیند و این [[نزول]] تا [[روز قیامت]] ادامه خواهد داشت. لذا [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} میفرمایند: " به [[درستی]] که [[شب قدر]] در هر سال است و در آن [[شب]]، امر آن سال نازل میشود و به تحقیق که بعد از [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}} برای آن اولیائی هستند"<ref>{{متن حدیث|إِنَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي كُلِ سَنَةٍ وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ أَمْرُ السَّنَةِ وَ إِنَّ لِذَلِكَ الْأَمْرِ وُلَاةً بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}}}}؛ کافی، ج۱، ص۲۴۷.</ref>. |
| | |
| | سپس [[امام علی]] {{ع}} اوصیای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را که [[ملائکه]] در [[شب قدر]] بر آنان فرود آمده و امر آن سال را برایشان میآورند، معرفی میفرمایند: "من و یازده نفر از [[فرزندان]] من، اوصیای [[پیامبر]] هستیم، آنها که [[امام]] و محدّث هستند"<ref>{{متن حدیث|أَنَا وَ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبِي أَئِمَّةٌ مُحَدَّثُون}}؛ کافی، ج۱، ص۲۴۷.</ref>. |
| | |
| | در این [[حدیث]] و دهها [[روایت]] دیگر از [[ائمه]] [[معصومین]] {{ع}} بهعنوان «مُحَدّث» یاد شده است که نشان از استمرار [[ارتباط]] میان [[خداوند متعال]] با [[جانشینان]] [[رسول]] گرامی [[اسلام]] دارد. این اتصال [[علمی]] و [[معنوی]] نهتنها با [[خاتمیت]] منافات ندارد بلکه ضامن [[جاودانگی]] [[دین مبین اسلام]] میباشد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. |
| | |
| | == منابع == |
| | {{منابع}} |
| | # [[پرونده:8989.jpg|22px]] [[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۱''']] |
| | # [[پرونده:1368921.jpg|22px]] [[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسانشناسی (کتاب)|'''انسانشناسی''']] |
| | {{پایان منابع}} |
| | |
| | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
| | |
| | [[رده:ویژگیهای دین اسلام]] |