حکومت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
#اعلام [[پیامبر]]{{صل}} مبنی بر این که [[اسلام]] شکل تداوم یافته [[دین حنیف]] [[ابراهیم]]{{ع}} ([[دین]] اصلی نیاکان [[عرب]]) است؛ | #اعلام [[پیامبر]]{{صل}} مبنی بر این که [[اسلام]] شکل تداوم یافته [[دین حنیف]] [[ابراهیم]]{{ع}} ([[دین]] اصلی نیاکان [[عرب]]) است؛ | ||
#جاذبیت [[اسلام]] و انطباق آن با [[فطرت]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۵.</ref>. | #جاذبیت [[اسلام]] و انطباق آن با [[فطرت]]<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۵.</ref>. | ||
==ماهیت حکومت در اسلام== | |||
ماهیت [[حکومت]] در [[اسلام]] | |||
دیدگاه [[شیعیان]] به حکومت با دیدگاه [[اهل‌سنت]] تفاوت اساسی دارد. از دیدگاه شیعیان حکومت شعبه‌ای از [[امامت]] [[جامعه]] است و امامت بسیار فراتر از مسئله حکومت است که امری [[دنیوی]] به‌شمار می‌رود. [[امام]] در [[فرهنگ شیعی]] دارای سه [[شأن]] و [[شخصیت]] است؛ شأن “هدایت و [[رهبری جامعه]] به سمت کمال انسانی”، شأن “بیان [[احکام]] الهی” که [[رسول خدا]] از جانب خدای برای [[بشر]] فرستاده و شأن “حکومت و [[اداره جامعه]] براساس [[موازین]] دینی”، در حالی‌که از دیدگاه اهل‌سنت امامت چیزی جز حکومت و جامعه براساس [[موازین اسلامی]] نیست<ref>ر.ک: شهید مطهری، مجموعه آثار استاد مطهری، ج۴، امامت و رهبری، ص۷۱۶ - ۷۱۷.</ref>. | |||
اما نقطه مشترک هر دو دیدگاه آن است که حکومت از مقولۀ “تکلیف و وظیفه” است، نه “حق و امتیاز”. چنان‌که از مقولۀ “ولایت” به معنای [[سرپرستی]] و “امانت‌داری” است، نه “مالکیت” یا “سلطه‌گری”. این [[حقیقت]] را [[علامه]] [[نائینی]]، از [[فقیهان]] عصر [[مشروطه]]، در اثر نفیس خود به نام [[تنبیه]] الأمة و [[تنزیه]] الملة تشریح کرده است، این اثر که به [[تأیید]] آخوند [[مولی]] [[محمد کاظم خراسانی]] و مولی [[عبدالله]] مازندرانی، دو تن از [[مراجع]] طراز اول [[شیعه]] در عصر مشروطه رسیده، هرچند در [[دفاع]] از مشروطه به رشته تحریر درآمده، ولی بسیار فراتر از [[نظام سیاسی]] خاصی به نام مشروطه است. نویسنده حقیقت و ماهیت حکومت در اسلام را به خوبی ترسیم و تفاوت‌های آن را با حکومت‌های دیگر بر شمرده است<ref>استاد شهید مطهری این کتاب را چنین توصیف کرده است: “انصاف این است که تفسیر دقیق از توحید عملی اجتماعی و سیاسی اسلام را هیچ کس به خوبی علامه بزرگ و مجتهد سترگ میرزا محمدحسین نائینی “قدس سره” توأم با استدلال‌ها و استشهادهای متقن از قرآن و نهج‌البلاغه در کتاب ذی قیمت تنبیه الأمة و تنزیه الملّة بیان نکرده است” (شهید مطهری، مجموعه آثار استاد مطهری، ج۲۴، نهضت‌های اسلامی در صد ساله اخیر، ص۵۱).</ref>. از نگاه وی [[فلسفه]] [[حکومت]] نه تنها در [[آیین اسلام]]، بلکه در [[ادیان]] و [[شرایع الهی]]، و حتی از نظر عقلای عالم فقط “اقامۀ آن دسته از [[وظایف]] و [[مصالح عمومی]] است که به وجود حکومت بستگی دارد”<ref>نائینی، تنبیه الامة و تنزیه الملة، ص۴۳.</ref>.<ref>[[سید جواد ورعی|ورعی، سید جواد]]، [[درسنامه فقه سیاسی (کتاب)|درسنامه فقه سیاسی]]، ص ۹۵.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||