توکل در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

توکل در حدیث (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۹

۵٬۴۰۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱ مارس ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۶۴

ویرایش

@@ خط ۴۴: / خط ۴۴: @@
 #[[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: "هیچ‌کس از دیگران چشم نپوشید و به‌واسطه وجود [[خداوند]] بی‌نیاز نشد، مگر آنکه همه [[مردم]] به او [[نیازمند]] شدند"<ref>{{متن حدیث|قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ{{ع}} مَا اسْتَغْنَى أَحَدٌ بِاللَّهِ إِلَّا افْتَقَرَ النَّاسُ إِلَيْهِ}}؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۱۵۵.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۱۱۲-۱۱۷.</ref>.
+==[[کلمات قصار]] پیرامون توکل==
+در غررالحکم و دررالکلم در “باب توکل” سخنانی به اقتصار از [[مولی]] الموحدین، [[امیر مؤمنان]]، [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} بیان شده که در این جا به [[نقل]] برخی از آنها می‌پردازیم:
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ‏ مِنْ‏ قُوَّةِ الْيَقِينِ‏}}: [[توکل بر خدا]] از قوت [[یقین]] است.
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ التَّبَرِّي مِنَ‏ الْحَوْلِ‏ وَ الْقُوَّةِ وَ انْتِظَارُ مَا يَأْتِي بِهِ الْقَدَرُ}}: توکل [[بیزاری جستن]] از حول و [[قوه]]، و [[چشم به راه]] بودن آن چیزی است که [[تقدیر الهی]] به ارمغان آورد.
+#{{متن حدیث|أَصْلُ‏ قُوَّةَ الْقَلْبِ‏ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ}}: اساس [[قوت قلب]]، توکل بر [[خدای عزوجل]] است.
+#{{متن حدیث|إِنَّ‏ حُسْنَ‏ التَّوَكُّلِ‏ لَمِنْ صِدْقِ الْإِيقَانِ [الْإِيمَانِ‏]}}: البته، خوبی [[توکل]]، برخاسته از صادق و [[راستی]] [[یقین]] داشتن است.
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ‏ خَيْرُ عِمَادٍ}}: توکل و [[اعتماد به خدا]]، [[بهترین]] [[ستون]] است.
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ‏ حِصْنُ‏ الْحِكْمَةِ}}: توکل، دیوار [[حکمت]] است.
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ‏ بِضَاعَةٌ}}: [[توکل بر خدا]] [[سرمایه]] است.
+#{{متن حدیث|التَّوَكُّلُ‏ أَفْضَلُ‏ عَمَلٍ‏}}: و واگذار کردن امور به [[خدا]] و بر او [[اعتماد]] نمودن، [[برترین عمل]] است.
+#{{متن حدیث|بِحُسْنِ التَّوَكُّلِ يُسْتَدَلُّ‏ عَلَى‏ حُسْنِ‏ الْإِيقَانِ‏}}: به خوب توکل داشتن، بر خوب یقین داشتن [[استدلال]] می‌شود.
+#{{متن حدیث|تَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَإِنَّهُ تَعَالَى قَدْ تَكَفَّلَ بِكِفَايَةِ الْمُتَوَكِّلِينَ‏ عَلَيْهِ‏}}: بر [[خدای سبحان]] توکل و اعتماد کن که البته او، متکفل کارگزاری کسانی است که بر او توکل می‌کنند.
+#{{متن حدیث|فِي‏ التَّوَكُّلِ‏ حَقِيقَةُ الْإِيقَانِ‏}}: در توکل و اعتماد به [[خدای عزوجل]]، [[حقیقت]] یقین داشتن است.
+#{{متن حدیث|مَنْ‏ تَوَكَّلَ‏ كُفِيَ‏}}: هر کسی بر خدای عزوجل توکل و اعتماد کند، به کفایت رسد.
+#{{متن حدیث|مَنْ‏ تَوَكَّلَ‏ عَلَى‏ اللَّهِ‏ كَفَاهُ‏}}: هر که بر [[خدای تعالی]] توکل نماید، [[خداوند]] او را کفایت کند.
+#{{متن حدیث|لَا تَجْعَلَنَ‏ لِنَفْسِكَ‏ تَوَكُّلًا إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَ لَا يَكُنْ لَكَ رَجَاءٌ إِلَّا اللَّهُ}}:هرگز برای نفس خود، توکلی قرار مده مگر بر خدا، و برای تو امیدی به جز خدا نباشد.
+#{{متن حدیث|لَيْسَ‏ لِمُتَوَكِّلٍ‏ عَنَاءٌ}}: برای توکل کننده به خدا رنجی نیست (زیرا کارهایش را به خدا واگذار می‌کند).
+#{{متن حدیث|مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ غَنِيَ‏ عَنْ‏ عِبَادِهِ‏}}: هر که بر خدا توکل نماید، از بندگانش [[بی‌نیاز]] خواهد بود.
+#{{متن حدیث|مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ كُفِيَ‏ وَ اسْتَغْنَى‏}}: هر که بر خدا توکل نماید، کفایت شده و بی‌نیاز گردد.
+#{{متن حدیث|مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ تَسَهَّلَتْ‏ لَهُ‏ الصِّعَابُ‏}}: هر که بر خدا توکل نماید، [[سختی‌ها]] برایش [[سهل]] و آسان گردد.
+#{{متن حدیث|حُسْنُ تَوَكُّلِ الْعَبْدِ عَلَى اللَّهِ عَلَى‏ قَدْرِ ثِقَتِهِ‏ بِهِ}}: خوبی توکل [[بنده]] بر خدای تعالی، به اندازه اعتمادش به او تعالی است.
+#{{متن حدیث|مَنْ تَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ ذَلَّتْ‏ لَهُ‏ الصِّعَابُ‏ وَ تَسَهَّلَتْ عَلَيْهِ الْأَسْبَابُ وَ تَبَوَّأَ الْخَفْضَ وَ الْكَرَامَةَ}}: هر که بر خدا توکل کند، [[مشکلات]] و [[سختی‌ها]] برای او ملایم گردد و اسباب برابش [[سهل]] و آسان شود و در وسعت و [[کرامت]] فرود آید<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۴۷۸.</ref>
 ==منابع==
 # [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۴''']]