عبدالله بن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

اما [[ابن هشام]] در این باره می‌نویسد: پافشاری و [[شهامت]] [[مسلمانان]] در اول کار، زیاد بود و [[خدای تعالی]] نیز آنها را [[یاری]] فرمود و آنها [[سپاه قریش]] را [[درهم]] شکستند و جای تردید نمانده که [[قریش]] [[شکست]] خورده بودند، زیرا پرچم‌داران، یکی پس از دیگری به دست [[علی بن ابی‌طالب]] از پای درآمدند و کار به جائی رسید که دیگر کسی جرأت نداشت آن [[پرچم]] شوم را به‌دست بگیرد. [[زبیر]] گوید: به [[خدا]] [[سوگند]] در آن حال، [[هند]] و [[کنیزان]] و [[زنان]] دیگری را که همراه او بودند دیدم که لباس‌های خود را جمع کرده، فرار می‌کنند، و همین سبب شد که تیراندازان [[مسلمان]] پشت [[جبهه]] را خالی کنند و به هوای گردآوری [[غنیمت]] به وسط میدان بیایند و با این کار، سواره [[نظام]] [[دشمن]] از پشت سر به ما [[حمله]] کردند و در این میان نیز ناگهان شخصی (که به گفته ابن هشام، جز [[شیطان]] کسی نبود) فریاد زد: "[[محمد]] کشته شد!" این حوادث، موجب شد که ما به پشت سر برگردیم و [[جنگ]] [[سختی]] میان ما و قریش به پا شود<ref>السیره النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۷۷-۷۸. ابن هشام در اینجا یادآور نمی‌شود که چه کسی از پشت بر آنها حمله کرد! بلکه نامی از خالد بن ولید در جنگ احد به میان نمی‌آورد و تنها به همین پسنده می‌کند که وی فرمانده میمنه سواره نظام قریش بوده است. (ج۲، ص۶۶) معلوم است که حذف این قسمت، به خاطر این مطلبی است که در مقدمه کتاب گفته‌است: بعضی از مسائلی را که مردم آن را دوست ندارند و از شنیدن آن ناراحت می‌‌شوند حذف می‌کنم. (مقدمه، ص۱۲) و نیز ر.ک: موسوعه التاریخ الاسلامی، یوسفی غروی، ج۲، ص۲۸۳ (پاورقی). واقدی نیز می‌نویسد: عبدالله بن جبیر بن نعمان را که پیامبر{{صل}} او را به فرماندهی تیراندازان گماشته بود، عکرمه بن ابی جهل کشت. (المغازی، ج۱، ص۳۰۱-۳۰۲).</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[عبدالله بن جبیر (مقاله)|مقاله «عبدالله بن جبیر»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۶ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۶، ص۵۸-۶۲.</ref>

[[خداوند]] در [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«و به راستی خداوند به وعده خود وفا کرد که (در جنگ احد) به اذن وی آنان را از میان برداشتید؛ تا اینکه سست شدید و در کار (خود) به کشمکش افتادید و پس از آنکه آنچه را دوست می‌داشتید به شما نمایاند سرکشی کردید؛ برخی از شما این جهان را و برخی جهان واپسین را» سوره آل عمران، آیه ۱۵۲.</ref>.