شعائر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
←مفهوم شعایر از دیدگاه قرآن
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
برای شما [[مؤمنان]]، گوشت مرده و [[خون]] و گوشت خوک و حیوانی که به هنگام کشتن آن، نام غیر [[خدا]] را برده باشند، [[حرام]] است، و نیز خوردن گوشت هر حیوانی که با خفهکردن، چوب زدن، از بلندی افکندن، و یا با شاخ زدن به یکدیگر بمیرند، حرام است، و نیز [[خوراک]] درندگان، جز آنچه که قبلاً [[تذکیه]] کرده باشید، حرام است. و آن را که برای [[بتها]] [[ذبح]] میکنید، و به تیرها قسمت میکنید، حرام است (در [[زمان جاهلیت]] رسم بود که چون در امری مردد میشدند برتیری مینوشتند: “خدا امر کرد”، و بر تیر دیگر مینوشتند: “خدا [[نهی]] کرد” و آنگاه تیرها را در هم ریخته و یکی را به قرعه بر میگزیدند، و بر اساس آن [[رفتار]] میکردند) که این کار، [[فسق]] است و...”<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ...}} «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام و قربانیهای بینشان و قربانیهای دارای گردنبند و (حرمت) زیارتکنندگان بیت الحرام را که بخشش و خشنودی پروردگارشان را میجویند؛ نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | برای شما [[مؤمنان]]، گوشت مرده و [[خون]] و گوشت خوک و حیوانی که به هنگام کشتن آن، نام غیر [[خدا]] را برده باشند، [[حرام]] است، و نیز خوردن گوشت هر حیوانی که با خفهکردن، چوب زدن، از بلندی افکندن، و یا با شاخ زدن به یکدیگر بمیرند، حرام است، و نیز [[خوراک]] درندگان، جز آنچه که قبلاً [[تذکیه]] کرده باشید، حرام است. و آن را که برای [[بتها]] [[ذبح]] میکنید، و به تیرها قسمت میکنید، حرام است (در [[زمان جاهلیت]] رسم بود که چون در امری مردد میشدند برتیری مینوشتند: “خدا امر کرد”، و بر تیر دیگر مینوشتند: “خدا [[نهی]] کرد” و آنگاه تیرها را در هم ریخته و یکی را به قرعه بر میگزیدند، و بر اساس آن [[رفتار]] میکردند) که این کار، [[فسق]] است و...”<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ...}} «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند را و نیز (حرمت) ماه حرام و قربانیهای بینشان و قربانیهای دارای گردنبند و (حرمت) زیارتکنندگان بیت الحرام را که بخشش و خشنودی پروردگارشان را میجویند؛ نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. | ||
این [[آیات]] در مورد [[شعایر]] [[اسلام]] است که تعدادی از مصادیق آن به عنوان نمونه ذکر شد و [[فقها]] نیز موارد دیگری را در این زمینه ذکر کردهاند. با [[تأمل]] در آیات مذکور، به [[تجلی]] [[آیین اسلام]] در ابعاد مختلف پی میبریم: | این [[آیات]] در مورد [[شعایر]] [[اسلام]] است که تعدادی از مصادیق آن به عنوان نمونه ذکر شد و [[فقها]] نیز موارد دیگری را در این زمینه ذکر کردهاند. | ||
با [[تأمل]] در آیات مذکور، به [[تجلی]] [[آیین اسلام]] در ابعاد مختلف پی میبریم: | |||
#بُعد [[اجتماعی]]، مانند: [[ماههای حرام]]، [[مراسم حج]] و [[تعاون]]. | #بُعد [[اجتماعی]]، مانند: [[ماههای حرام]]، [[مراسم حج]] و [[تعاون]]. | ||
#بُعد [[عبادی]]، مانند: [[نماز]]، [[حج]]، ذکر و [[یاد خدا]]. | #بُعد [[عبادی]]، مانند: [[نماز]]، [[حج]]، ذکر و [[یاد خدا]]. | ||
خط ۲۹: | خط ۳۱: | ||
#موارد خوراکی، مانند: [[ذبح]] و شرایط خاص آن. | #موارد خوراکی، مانند: [[ذبح]] و شرایط خاص آن. | ||
شایان ذکر است که [[دولت اسلامی]] موظف به [[اعمال]] و [[احیای شعایر اسلامی]] است. بنابراین، [[سیاست داخلی]] آن نیز باید بر این مبنا [[استوار]] باشد؛ [[زندگی اجتماعی]] اسلامی بدون احیای شعایر، [[پایدار]] نخواهد بود<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۱۱۸.</ref>. | |||
شایان ذکر است که [[دولت اسلامی]] موظف به [[اعمال]] و احیای شعایر اسلامی است. بنابراین، [[سیاست داخلی]] آن نیز باید بر این مبنا [[استوار]] باشد؛ [[زندگی اجتماعی]] اسلامی بدون احیای شعایر، [[پایدار]] نخواهد بود | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |