پرش به محتوا

ابراهیم بن یزید نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۳: خط ۴۳:
ابراهیم بن یزید بن اسود بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن سعد بن مالک بن نخع نخعی کوفی
ابراهیم بن یزید بن اسود بن عمرو بن ربیعة بن حارثة بن سعد بن مالک بن نخع نخعی کوفی
==مقدمه==
==مقدمه==
*[[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[امام سجاد]]{{ع}} ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم [[نابینا]] بود و به ابوعمران [[کنیه]] داشت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.</ref>.
[[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و [[امام سجاد]]{{ع}} ذکر کرده و می‌نویسد‌: ابراهیم از یک چشم [[نابینا]] بود و به ابوعمران [[کنیه]] داشت<ref>رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.</ref>.
*او مردی [[صالح]] و فقیهی بزرگوار در [[کوفه]] بود و در حالی چشم از [[جهان]] بست که از [[ترس]] [[حجاج بن یوسف]] در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ [[هجری]] درگذشت. و بنا به قول [[ابو زرعه]]، [[حجاج]] او را به [[شهادت]] رساند<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.</ref>.
 
*[[مامقانی]] [[نقل]] می‌کند: او به هنگام [[جان]] دادن خیلی مضطرب بود و [[بی تابی]] می‌کرد، به او گفته شد: چرا این همه مضطرب و [[ناراحتی]]؟ در پاسخ گفت: چه خطری بالاتر از این حالتی که من دارم؛ زیرا در این موقع ممکن است پروردگارم را که [[ملاقات]] می‌کنم به من خطاب کند و بگوید: به [[بهشت]] برو یا بگوید به [[جهنم]]. به [[خدا]] [[سوگند]] دوست دارم این حالت [[خوف]] و تردید تا [[روز قیامت]] در من باشد، اما [[فرمان]] رفتن به [[جهنم]] برایم صادر نشود<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳.</ref>.
او مردی [[صالح]] و فقیهی بزرگوار در [[کوفه]] بود و در حالی چشم از [[جهان]] بست که از [[ترس]] [[حجاج بن یوسف]] در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ [[هجری]] درگذشت. و بنا به قول [[ابو زرعه]]، [[حجاج]] او را به [[شهادت]] رساند<ref>تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.</ref>.
*درباره [[شخصیت]] ابراهیم و ولادت، [[وفات]] و [[مذهب]] وی [[نقل]] قول‌های بسیاری است، تا جایی که بعضی او را [[ناصبی]] دانسته و برخی نیز وی را از [[خواص شیعه]] به شمار آورده‌اند<ref>برای کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: أعیان الشیعة، ج۲، ص۲۴۹ و طبقات الکبری، ج۶، ص۲۷۰ – ۲۸۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۱-۵۲.</ref>
 
[[مامقانی]] [[نقل]] می‌کند: او به هنگام [[جان]] دادن خیلی مضطرب بود و [[بی تابی]] می‌کرد، به او گفته شد: چرا این همه مضطرب و [[ناراحتی]]؟ در پاسخ گفت: چه خطری بالاتر از این حالتی که من دارم؛ زیرا در این موقع ممکن است پروردگارم را که [[ملاقات]] می‌کنم به من خطاب کند و بگوید: به [[بهشت]] برو یا بگوید به [[جهنم]]. به [[خدا]] [[سوگند]] دوست دارم این حالت [[خوف]] و تردید تا [[روز قیامت]] در من باشد، اما [[فرمان]] رفتن به [[جهنم]] برایم صادر نشود<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳.</ref>.
 
درباره [[شخصیت]] ابراهیم و ولادت، [[وفات]] و [[مذهب]] وی [[نقل]] قول‌های بسیاری است، تا جایی که بعضی او را [[ناصبی]] دانسته و برخی نیز وی را از [[خواص شیعه]] به شمار آورده‌اند<ref>برای کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: أعیان الشیعة، ج۲، ص۲۴۹ و طبقات الکبری، ج۶، ص۲۷۰ – ۲۸۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۱-۵۲.</ref>


==مشایخ در روایت==
==مشایخ در روایت==
۱۱۵٬۱۸۰

ویرایش