ام‌سنان اسلمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''ام‌سنان اسلمیه''' او پس از [[هجرت پیامبر]]{{صل}} به [[مدینه]] [[مسلمان]] شد و با ایشان [[بیعت]] کرد<ref>.الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۲۷ و کتاب المحبر، ابن حبیب، ص۴۱۰.</ref>. خود می‌گوید: "موقعی که خواستم با [[رسول خدا]]{{صل}} [[بیعت]] کنم، [[حضرت]] به دستم نگاه کرد و فرمود: "چرا [[زنان]] ناخن‌ها را [[تغییر]] نمی‌دهند" و ما در [[جمعه]] و [[عید فطر]] و قربان برای [[نماز خواندن]] با [[پیامبر]]{{صل}} به صحرا می‌رفتیم"<ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۲۷؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۴، ص۱۹۴۱ و الاصابه، ابن حجر، ج۸، ص۴۱۱.</ref><ref>[[عباس اشراقی|اشراقی، عباس]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۵۸.</ref>.

 

[[روایت]] شده، وقتی [[پیامبر]]{{صل}} خواستند از [[مدینه]] برای [[غزوه خیبر]] حرکت کنند، [[ام سنان]] به نزد [[پیامبر]]{{صل}} رفت و گفت: "ای [[رسول خدا]]! آیا می‌توانم همراه شما بیایم و برای [[لشکریان]] آب حاضر کنم، و اگر [[بیماران]] و مجروحانی بودند، آنها را معالجه کنم؟" [[پیامبر]]{{صل}} به او فرمودند: "در [[پناه]] [[لطف خدا]] حرکت کن؛ به [[زنان]] دیگری هم که برخی از [[قوم]] تو هستند و برخی از [[قبایل]] دیگر، اجازه داده‌ام همراه ما بیایند اگر دلت میخواهد همراه [[اقوام]] خودت باش و اگر می‌خواهی همراه ما بیا".

 

[[ام سنان]] گفت: "همراه شما خواهم بود". [[پیامبر]]{{صل}} نیز فرمود: "با [[ام سلمه]] باش"<ref>.المغازی، واقدی، ج۲، ص۶ج ۸۶، صالطبقات الکبری، ابن سعد، ج۸، ص۲۲۷؛ تاریخ الطبری، طبری، ج۱۱، ص۶۲۴ و الاصابه، این حجر، ج۸، ص۴۱۲.</ref>.

 

[[ام سنان]] می‌گوید: "من همراه [[ام سلمه]] بودم. [[پیامبر]]{{صل}} هر صبح در حالی که [[زره]] بر تن داشت از منطقه [[رجیع]] به لشکرگاه می‌رفت و شامگاه باز می‌گشت. هفت روز طول کشید تا [[خداوند]] [[سرزمین]] نطاة را گشود. پس [[پیامبر]]{{صل}} به سوی منطقه شق کوچ کرده و ما را هم به آنجا بردند. چون [[خیبر]] [[فتح]] شد، [[پیامبر]]{{صل}} مقداری از [[اموال]] را به ما دادند و به من چند [[مهره]] و چند [[زیور]] نقره دادند که از [[غنایم]] [[جنگی]] به دست آمده بود. من گروهی از [[سپاهیان]] را که زخمی شده بودند معالجه کردم و همراه [[ام سلمه]] به [[مدینه]] بازگشتم.

 

هنگام ورود به [[مدینه]] من سوار یکی از شتران [[رسول خدا]]{{صل}} بودم. [[ام سلمه]] به من گفت: " شتری را که بر آن سوار هستی، [[پیامبر]]{{صل}} به تو بخشیدند ". من [[خدا]] را [[سپاس]] گفتم و پس از ورود به [[مدینه]] آن را به هفت [[دینار]] فروختم و [[خداوند متعال]] در این [[سفر]] برای من خیر و [[برکت]] فراوان قرار داد"<ref>المغازی، واقدی، ج۲، ص۶۸۶.</ref>.