|
|
خط ۶: |
خط ۶: |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امرؤالقیس در تراجم و رجال]] | [[امرؤالقیس در تاریخ اسلامی]]</div> | | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امرؤالقیس در تراجم و رجال]] | [[امرؤالقیس در تاریخ اسلامی]]</div> |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امرؤالقیس (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| ==مقدمه== | | ==مقدمه== |
| [[امرؤ القیس بن عابس]] از [[قبیله کنده]] است و در حضرموت [[زندگی]] میکرد. وی [[شاعری]] روشن اندیش بود و با اشعارش، [[مردم]] را به [[پایداری]] در [[راه]] [[اسلام]] فرا میخواند<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۷. </ref>. | | [[امرؤ القیس بن عابس]] از [[قبیله کنده]] است و در حضرموت [[زندگی]] میکرد. وی [[شاعری]] روشن اندیش بود و با اشعارش، [[مردم]] را به [[پایداری]] در [[راه]] [[اسلام]] فرا میخواند<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۱۳۷. </ref>. |
| [[امرؤ القیس]] در [[جنگی]] که در آن قلعه نجیر در [[یمن]] [[فتح]] شد و نیز در [[جنگ یرموک]] شرکت کرد<ref>.تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۹، ص۲۴۶.</ref>. او آنگاه که افراد قبیلهاش [[مرتد]] شدند، با کمال [[جدیت]] با آنها برخورد کرد و حتی [[نزدیکان]] خود را به شدت [[مجازات]] کرد<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۳۶۳.</ref><ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۷۰.</ref>. | | |
| | [[امرؤ القیس]] در [[جنگی]] که در آن قلعه نجیر در [[یمن]] [[فتح]] شد و نیز در [[جنگ یرموک]] شرکت کرد<ref> تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۹، ص۲۴۶.</ref>. او آنگاه که افراد قبیلهاش [[مرتد]] شدند، با کمال [[جدیت]] با آنها برخورد کرد و حتی [[نزدیکان]] خود را به شدت [[مجازات]] کرد<ref>الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[امرؤالقیس (مقاله)|مقاله «امرؤالقیس»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۷۰.</ref>. |
| | |
| ==[[امرؤ القیس]] و [[مرتد]] شدن [[مردم]] [[قبیله]] او== | | ==[[امرؤ القیس]] و [[مرتد]] شدن [[مردم]] [[قبیله]] او== |
| وقتی او شنید [[مردم]] قبیلهاش [[مرتد]] شدهاند، به سرعت خود را به آنها رساند و آنها را در حالی یافت که به قصد [[مبارزه]] و خروج آماده میشدند. او با عموی خود که مسبب این کار بود، در افتاد و [[تصمیم]] به [[قتل]] او گرفت. عمویش، وقتی دید [[امرؤ القیس]] در کارش جدی است، از [[راه]] [[خویشاوندی]] وارد شد و [[جان]] خویش را [[نجات]] داد. [[امرؤ القیس]] در جواب عمویش که به او گفت: “من عموی تو هستم، چگونه میخواهی مرا بکشی؟” گفت: “آری، تو عموی من هستی، اما [[پروردگار]] من، خداست”<ref>الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۱۰۴.</ref><ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۷۰.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==[[امرؤ القیس]] و نازل شدن [[آیه]]== | | ==[[امرؤ القیس]] و نازل شدن [[آیه]]== |
| [[امرؤ القیس]] و مردی از [[سرزمین]] حضر [[موت]] به نام حضرمی درباره زمینی [[نزاع]] کردند، پس هر دو به حضور [[رسول خدا]]{{صل}} آمدند. [[امرؤ القیس]] داستان [[نزاع]] را گفت. [[پیامبر]]{{صل}} از مرد حضرمی که مدعی بود، بیّنه (مدرک) خواست و او هم بیّنه آورد. [[امرؤ القیس]] گفت: “یا [[رسول الله]]! بیّنهاش [[دروغ]] است”. [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: “اکنون که بیّنهاش را رد میکنی، میتوانی برای ادعای خود قسم بخوری؟”
| |
| [[امرؤ القیس]] به خاطر [[حرمت]] قسم، [[زمین]] را که [[مال]] او بود، به آن مرد واگذار کرد و قسم نخورد. [[پیامبر]]{{صل}} به او فرمود: “چون به [[احترام]] قسم، از [[حق]] خود گذشتی، [[بهشت]] برای تو نوشته شد”<ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۹، ص۲۴۶.</ref>.
| |
| در این هنگام این [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ الله وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ الله وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که پیمان با خداوند و سوگندهای خود را به بهای ناچیز میفروشند، در جهان واپسین بیبهرهاند و خداوند با آنان سخن نمیگوید و در روز رستخیز به آنان نمینگرد و آنان را پاکیزه نمیدارد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره آل عمران، آیه ۷۷.</ref><ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۷۱.</ref>.
| |
|
| |
|
| |
|
| ==سرانجام [[امرؤالقیس]]== | | ==سرانجام [[امرؤالقیس]]== |
| او بعدها در [[کوفه]] ساکن شد و در همان جا در سال ۲۵ [[هجری]] در گذشت<ref>کتاب الردة، واقدی، ص۱۲۸.</ref><ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۳ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ص ۴۷۲.</ref>.
| |
|
| |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
خط ۳۷: |
خط ۳۰: |
| [[رده:مدخل]] | | [[رده:مدخل]] |
| [[رده:اعلام]] | | [[رده:اعلام]] |
| | [[رده:صحابه]] |
| | {{صحابه}} |