بحث:ویژگی‌های روحی و روانی منتظران راستین چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[دعا]] و ارتباط حبی با [[امام زمان]]''': [[آمادگی]] در حوزۀ [[محبت]] پالایش [[روح]] و تصفیه [[باطن]] و [[تطهیر]] درون و نیز انس منطقی با [[ادعیه]] و اذکاری است که از ناحیۀ [[معصومان]] {{ع}} رسیده و رمز ارتباط حبی و [[باطنی]] میان [[شیعه]] و [[امام]] خود است. در این عرصه [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]] اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است‌"، باید از یک سو همواره از خویشتن [[مراقبت]] کند و از [[گناه]] دوری نماید تا مشمول ادعیۀ امامش باشد و از سوی دیگر باید به فضای قدسی [[دعا]] و ذکر راه یابد و از این طریق "[[انتظار]]" را که به طور طبیعی سخت و طاقت‌گیر است، لطیف و زیبا نماید. بر اوست که از رهگذر انس با [[دعای ندبه]] و [[عهد]] و [[ادعیه]] دیگر، توجه خود را به [[امام]] معطوف نماید و در قلمرو [[محبت]] [[امام]] قرار گیرد<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر.</ref>. [[منتظر]] با ذکر [[پروردگار]] و [[دعا]] جهت [[تعجیل در فرج]] [[حضرت]]، [[روح]] خویش را [[قوت]] بخشیده و [[دل]] خود را شفا و [[نورانی]] می‌‌سازد. [[شیعه]] با [[دعا کردن]] برای آن [[حضرت]] کمال توجه به سوی او برایش حاصل می‌‌شود و علاقۀ خود را به [[حضرت]] نشان می‌‌دهد. این موضوع در [[کلام]] [[نورانی]] به [[نقل]] از [[امام صادق]] {{ع}} این‌گونه بیان شده است: «هرکس بعد از [[نماز صبح]] و [[نماز ظهر]] بگوید: «خداوندا بر [[محمد]]{{صل}}، و [[خاندان]] او [[درود]] فرست و در [[فرج]] ایشان تعجیل کن»، نمیرد تا [[قائم]]{{ع}} را دریابد»<ref>{{متن حدیث|"مَنْ قَالَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صَلَاةِ الظُّهْرِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ"}}؛ بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۷۷.</ref>. در این حیطه [[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز برای [[منتظرین]] [[دعا]] می‌‌کند. دعای [[حضرت]] سبب [[آرامش]] و [[اطمینان]] [[منتظر]] می‌‌گردد. چنانکه در توقیعی به [[نقل]] از آن [[حضرت]] آمده که فرمود: «ما در پی حفظ آنان هستیم، با دعایی که از [[خداوند]] [[زمین]] و [[آسمان]] پوشیده نیست، پس با این امر دل‌های [[اولیاء]] و [[دوستان]] ما مطمئن باشد»<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج ۲، ص ۳۲۴.</ref>. از این جهت در روایتی به [[نقل]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[دعا]] مورد تأکید واقع شده، چنانکه [[حضرت]] با تأکید [[شیعه]] به [[شناخت خداوند]]، [[پیامبر]] و [[حجت‌های الهی]]، از جمله دعاهای [[دوران غیبت]] را این‌گونه توصیه فرموده است: {{متن حدیث|اللَّهُمَ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی"}}<ref>کافی، ج ۱، ص ۳۳۷؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۲-۵۱۲.</ref>.<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.</ref>

# '''[[مسئولیت پذیری]]''': [[اعتقاد به امام زمان]] و [[منتظر]] او بودن باعث تقویت روحیۀ [[مسئولیت پذیری]] در [[انسان]] می‌‌شود برهمین اساس [[منتظر]] زمینه را برای [[حضور امام]] مهیا می‌نماید، چراکه [[انتظار واقعی]]، پویا، سازنده، تعهدآور، نیروآفرین و حرکت‌بخش است؛ نه [[انتظار مخرب]] بدون حرکت، تلاش، اسارت‌بخش؛ فلج کننده ونوعی اباحه‌گری<ref>ر.ک: انصاری، رضا، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.</ref>.

# '''[[رشد]] [[روحیه]] [[صبر]] و [[استقامت]]''': [[صبر]] و [[استقامت]] پیوند تنگاتنگی با [[روح]] و روان [[منتظر]] دارد به طوری که حاصل شدن چنین صبری، مستلزم [[آمادگی]] و [[رشد]] [[روحی]] و شخصیتی [[منتظر]] است، زیرا در [[دوران غیبت]]، فشار زیادی بر [[منتظران]] [[مخلص]] و [[صدیق]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} وارد می‌‌شود و این امر مستلزم این است که [[منتظر]] از لحاظ [[روحی]] و شخصیتی در بالاترین حد [[آمادگی]] باشد تا بتواند به بالاترین درجات [[صبر]] دسترسی پیدا کند<ref>ر.ک: انصاری، رضا، پیش درآمدی بر آثار روان‌شناسی انتظار، ص؟؟</ref>.

# '''[[احساس]] [[عزت نفس]] و [[ارزشمندی]]''': آرزوهای بلند و [[ارزشمند]]، حکایت از [[کمال روح]] و [[رشد شخصیت]] [[انسان‌ها]] می‌‌کند و هر چه [[همت]] بلندتر باشد [[آرزو]] ارزشمندتر می‌‌شود و چون [[انسان منتظر]] [[برترین]] و ارزشمندترین آرزوهای ممکن را داراست، به طور طبیعی از [[بهترین]] و والاترین [[ارزش‌ها]] نیز برخوردارست<ref>ر.ک: مرتضوی، [[زهرا]] سادات، فلسفه انتظار، ماهنامه شمیم یاس، ص۳۲. </ref>.