حدیث غدیر در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فراگیری' به 'فراگیری'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{خرد}} +)) |
جز (جایگزینی متن - 'فراگیری' به 'فراگیری') |
||
| خط ۴۵۸: | خط ۴۵۸: | ||
====[[روز عرفه]]==== | ====[[روز عرفه]]==== | ||
در برخی [[روایات]] آمده است و بسیاری از مفسران نیز گفته‌اند که مقصود از روز [[نومیدی]] [[کافران]] از دین اسلام، روز عرفه است. | در برخی [[روایات]] آمده است و بسیاری از مفسران نیز گفته‌اند که مقصود از روز [[نومیدی]] [[کافران]] از دین اسلام، روز عرفه است. | ||
*'''نقد''': اگر مقصود از نومیدی کافران از دین اسلام، [[ناامیدی]] [[مشرکان قریش]] است، آنان در [[روز فتح مکه]] ([[سال هشتم هجری]]) ناامید شدند، نه در روز عرفه در [[سال دهم هجری]]، و اگر مقصود، ناامیدی مشرکان عرب است، این ناامیدی با نزول آیات برائت [[برائت]] حاصل شد، و اگر مقصود، ناامیدی عموم کافران و مشرکان است که شامل [[یهود]] و [[نصاری]] و [[مجوس]] و دیگران نیز می‌شود - چنان که اطلاق {{متن قرآن|الَّذِينَ كَفَرُوا}} نیز همین مطلب را می‌رساند – چنین ناامیدی | *'''نقد''': اگر مقصود از نومیدی کافران از دین اسلام، [[ناامیدی]] [[مشرکان قریش]] است، آنان در [[روز فتح مکه]] ([[سال هشتم هجری]]) ناامید شدند، نه در روز عرفه در [[سال دهم هجری]]، و اگر مقصود، ناامیدی مشرکان عرب است، این ناامیدی با نزول آیات برائت [[برائت]] حاصل شد، و اگر مقصود، ناامیدی عموم کافران و مشرکان است که شامل [[یهود]] و [[نصاری]] و [[مجوس]] و دیگران نیز می‌شود - چنان که اطلاق {{متن قرآن|الَّذِينَ كَفَرُوا}} نیز همین مطلب را می‌رساند – چنین ناامیدی فراگیری تا آن روز حاصل نشده بود، زیرا قوت و [[شوکت]] [[اسلام]] به بیرون از جزیرة العرب [[نفوذ]] نکرده بود<ref>المیزان، ج۵، ص۱۷۰.</ref>. | ||
*'''سخن مؤلف المنار''': مؤلف المنار وجه پیشین را [[برگزیده]] و در توجیه آن گفته است در این [[آیه]] خوردنی‌های [[حرام]] به تفصیل آمده است، ولی در سوره‌های مکی به صورت مجمل، بازگو شده است، و [[حکمت]] آن این بوده است که این [[محرمات]] به تدریج بیان شود، چنان که همین روش در [[تحریم]] [[خمر]] به کار گرفته شده است تا [[عرب]] از [[پذیرش اسلام]] سرباز نزند. بر این اساس، تفصیل محرماتی که [[اجمال]] آنها در سوره‌های مکی آمده است، پس از [[قدرت]] یافتن و توسعه [[اسلام]] بیان شد؛ پس از اینکه [[کافران]] از مقابله با [[دین اسلام]] [[ناامید]] شدند. بنابراین، مقصود از [[روز]] [[یأس]] کافران، [[روز عرفه]] در سال [[حجه‌الوداع]] ([[سال دهم هجری]]) است، و آن روزی است که این [[آیه]] در آن نازل شد و [[احکام]] باقیمانده [[جاهلی]] را [[باطل]] کرد و به [[سلطه]] کامل [[مسلمانان]] بر [[مشرکان]] [[بشارت]] داد و با این سلطه، مسلمانان به [[مدارا کردن]] با کافران نیازی نداشتند<ref>تفسیر المنار، ج۱، ص۱۵۳-۱۵۴.</ref>. | *'''سخن مؤلف المنار''': مؤلف المنار وجه پیشین را [[برگزیده]] و در توجیه آن گفته است در این [[آیه]] خوردنی‌های [[حرام]] به تفصیل آمده است، ولی در سوره‌های مکی به صورت مجمل، بازگو شده است، و [[حکمت]] آن این بوده است که این [[محرمات]] به تدریج بیان شود، چنان که همین روش در [[تحریم]] [[خمر]] به کار گرفته شده است تا [[عرب]] از [[پذیرش اسلام]] سرباز نزند. بر این اساس، تفصیل محرماتی که [[اجمال]] آنها در سوره‌های مکی آمده است، پس از [[قدرت]] یافتن و توسعه [[اسلام]] بیان شد؛ پس از اینکه [[کافران]] از مقابله با [[دین اسلام]] [[ناامید]] شدند. بنابراین، مقصود از [[روز]] [[یأس]] کافران، [[روز عرفه]] در سال [[حجه‌الوداع]] ([[سال دهم هجری]]) است، و آن روزی است که این [[آیه]] در آن نازل شد و [[احکام]] باقیمانده [[جاهلی]] را [[باطل]] کرد و به [[سلطه]] کامل [[مسلمانان]] بر [[مشرکان]] [[بشارت]] داد و با این سلطه، مسلمانان به [[مدارا کردن]] با کافران نیازی نداشتند<ref>تفسیر المنار، ج۱، ص۱۵۳-۱۵۴.</ref>. | ||