بحث:جاهلیت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بحث:جاهلیت در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۹

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'پنهانی' به 'پنهانی'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش

@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 *[[اعراب]] همانند توتم‌پرستان، حیوانات را [[مقدس]] می‌شمردند و به [[پرستش]] آنها می‌پرداختند<ref>توتم گاهی حیوان و گاهی گیاه بود که از صاحب خود دفاع و حمایت می‌کرد.</ref>. [[هدف]] [[اعراب]] از تقدس دادن به حیوانات با آنچه مورد توجه توتم‌پرستان بود تفاوت داشت. توتم‌پرستان [[تجلیل]] از پدرانشان را نیز مد نظر داشتند؛ اما مقصود [[اعراب]] از [[تقدیس]] حیوان فقط به دست آوردن [[برکت]] بود.
 *همچنین [[اعراب]] [[معتقد]] بودند که توتم، هنگام وقوع خطر از پرستندگان خود [[حمایت]] می‌کند؛ به همین [[دلیل]] بود که در [[جنگ‌ها]] آن را همراه خود می‌بردند؛ همان‌گونه که [[ابوسفیان]] در [[جنگ احد]] چنین کرد و [[لات]] و [[عزی]] را همراه خود برد.
-*[[عرب]] بادیه‌نشین [[عقیده]] داشت که در بعضی حیوانات، پرندگان، گیاهان و بعضی از مظاهر طبیعی، نظیر [[ستارگان]]، [[نیروی معنوی]] [[ناپیدا]] و [[پنهانی]] وجود دارد که در [[سرنوشت انسان]] و [[جهان]] مؤثر است. [[عرب]] بادیه‌نشین، میان این پدیده‌ها و مظاهر [[طبیعت]] و نیروهای [[ناپیدا]]، رابطه‌ای [[مقدس]] ایجاد کرده و سپس [[بت‌پرستی]] [[عرب]] به [[عبادت]] تخته‌سنگ‌هایی با ظاهر [[زیبا]]، تحول پذیرفته است. مهم‌ترین این تخته سنگ‌ها به رنگ سفید بود و میان این سنگ‌ها و گوسفند و شتر و شیر آنها رابطه‌ای وجود داشت؛ برای نمونه، یکی از این تخته سنگ‌ها "جلسد" است که بتی از "حضرموت" بود که به شکل [[انسان]] [[عظیم]] الجثه‌ای در آمده بود و صخره سفیدی را تشکیل می‌داد که پایه سیاهی داشت<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۵۱ -۱۵۲.</ref>.
+*[[عرب]] بادیه‌نشین [[عقیده]] داشت که در بعضی حیوانات، پرندگان، گیاهان و بعضی از مظاهر طبیعی، نظیر [[ستارگان]]، [[نیروی معنوی]] [[ناپیدا]] و پنهانی وجود دارد که در [[سرنوشت انسان]] و [[جهان]] مؤثر است. [[عرب]] بادیه‌نشین، میان این پدیده‌ها و مظاهر [[طبیعت]] و نیروهای [[ناپیدا]]، رابطه‌ای [[مقدس]] ایجاد کرده و سپس [[بت‌پرستی]] [[عرب]] به [[عبادت]] تخته‌سنگ‌هایی با ظاهر [[زیبا]]، تحول پذیرفته است. مهم‌ترین این تخته سنگ‌ها به رنگ سفید بود و میان این سنگ‌ها و گوسفند و شتر و شیر آنها رابطه‌ای وجود داشت؛ برای نمونه، یکی از این تخته سنگ‌ها "جلسد" است که بتی از "حضرموت" بود که به شکل [[انسان]] [[عظیم]] الجثه‌ای در آمده بود و صخره سفیدی را تشکیل می‌داد که پایه سیاهی داشت<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۱۵۱ -۱۵۲.</ref>.
 *افزون بر [[بت‌پرستی]]، [[ادیان الهی]] نیز در این سرزمین راه یافته بود. [[آیین مسیحیت]] از جمله این [[ادیان الهی]] بود. این [[دین]] چندان گسترشی در "[[جزیرة العرب]]" نیافته بود و انتشار آن علاوه بر [[نجران]]، تنها به مناطقی محدود می‌شد که عرب‌ها در کنار عناصر یونانی و رومی [[زندگی]] می‌کردند.
 *[[دین یهود]] نیز چند قرن پیش از [[اسلام]] در [[عربستان]] [[نفوذ]] یافته بود. در این مدت، علاوه بر یهودیانی که قرن‌ها پیش به این سرزمین [[مهاجرت]] کرده بودند، بسیاری [[اعراب]] نیز [[آیین]] [[یهودیت]] را [[برگزیده]] بودند. در این میان "یثرب" از مراکز اصلی [[یهودیان]] به شمار می‌آمد. تیماء<ref>تیماء شهر کوچکی بین شام و وادی القری (وادی القری بین مدینه و شام و از توابع مدینه بوده است). یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۶۷.</ref>، [[فدک]]<ref>فدک قریه‌ای است در فاصله ۲ یا ۳ روز مسافت از مدینه بوده است.</ref> و [[خیبر]]<ref>خیبر منطقه‌ای است در ۸ منزلی به طرف شام که دارای قلعه‌ها و کشتزارها و نخیلات بسیار بوده است. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۰۹.</ref> نیز از جمله نقاط یهودی‌نشین شبه جزیره بودند.