ابوبکر بن ابیقحافه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←غابه
(←غابه) |
|||
خط ۱۵۰: | خط ۱۵۰: | ||
===[[غابه]]=== | ===[[غابه]]=== | ||
ابوبکر در [[ربیع الاول]] [[سال]] ششم در غزوۂ غابه (ذی | ابوبکر در [[ربیع الاول]] [[سال]] ششم در غزوۂ غابه (ذی قَرَد) شرکت داشت و [[خواب]] [[مُحرِز بن نَضله]] را به [[شهادت]] وی در [[راه خدا]] تعبیر کرد. [[محرز]] وی را خواب گزارترین [[مردم]] میدانست و یک [[روز]] پس از آن به شهادت رسید<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۴۴.</ref>.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوبکر بن ابیقحافه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۶۶.</ref> | ||
===[[حدیبیه]]=== | ===[[حدیبیه]]=== | ||
ابوبکر در [[سفر]] [[رسول خدا]]{{صل}} برای [[زیارت]] [[خانه خدا]] همراه ایشان بود و مانند برخی دیگر از [[ثروتمندان]]، شترانی برای [[قربانی]] به ذو الخلیفه فرستاد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۷۲.</ref>.هنگامی که [[مشرکان]] از ورود [[مسلمانان]] به [[مسجدالحرام]] جلوگیری کردند، [[أبوبکر]] در پاسخ به [[مشورت]] رسول خدا{{صل}} گفت: [[راه]] خود را ادامه دهیم و با کسانی که مانع حرکتمان شوند، بجنگیم و گفتار [[بدیل بن ورقاء]] را با [[فحش]] «فلان [[بت]] [[لات]] را به دندان بگیر» پاسخ داد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۸۰و۵۸۱.</ref>. در ماجرای [[صلح حدیبیه]]، [[عروة بن مسعود ثقفی]] [[نماینده]] [[قریش]] بود که در [[گفتگو]] با رسول خدا{{صل}}، به مسلمانان توهین کرد. [[ابوبکر]] که پشت سر آن [[حضرت]] نشسته بود، به [[خشم]] آمد و وی را به لیسیدن میان پای بت لات [[دشنام]] داد. | ابوبکر در [[سفر]] [[رسول خدا]]{{صل}} برای [[زیارت]] [[خانه خدا]] همراه ایشان بود و مانند برخی دیگر از [[ثروتمندان]]، شترانی برای [[قربانی]] به ذو الخلیفه فرستاد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۷۲.</ref>.هنگامی که [[مشرکان]] از ورود [[مسلمانان]] به [[مسجدالحرام]] جلوگیری کردند، [[أبوبکر]] در پاسخ به [[مشورت]] رسول خدا{{صل}} گفت: [[راه]] خود را ادامه دهیم و با کسانی که مانع حرکتمان شوند، بجنگیم و گفتار [[بدیل بن ورقاء]] را با [[فحش]] «فلان [[بت]] [[لات]] را به دندان بگیر» پاسخ داد<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۸۰و۵۸۱.</ref>. در ماجرای [[صلح حدیبیه]]، [[عروة بن مسعود ثقفی]] [[نماینده]] [[قریش]] بود که در [[گفتگو]] با رسول خدا{{صل}}، به مسلمانان توهین کرد. [[ابوبکر]] که پشت سر آن [[حضرت]] نشسته بود، به [[خشم]] آمد و وی را به لیسیدن میان پای بت لات [[دشنام]] داد. |