آل فرعون در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[اخلاق]] و [[رفتار]] [[آل فرعون]]==

===[[سوء ادب]]===

این حالت در گفت‌وگوی آنان با پیامبرشان مشهود است: {{متن قرآن|وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوا يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ لَئِنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ}}<ref>«و همین که عذاب  بر آنان فرود آمد، گفتند: ای موسی! پروردگارت را به پیمانی که با تو دارد برای ما بخوان! اگر این عذاب را از ما بگردانی سوگند می‌خوریم که به تو ایمان می‌آوریم و بنی اسرائیل را با تو گسیل خواهیم داشت» سوره اعراف، آیه ۱۳۴.</ref> این سخن به [[دلیل]] [[وصف]] [[خداوند]] به [[پروردگار]] [[موسی]] و نه [[پروردگار]] خودشان، آن هم در حالت خطر، حاکی از [[سوء ادب]] آنان است<ref>الفرقان، ج ۸ و ۹، ص ۲۶۶.</ref>.<ref>[[محمد صادق یوسفی|یوسفی، محمد صادق]]، [[آل فرعون - یوسفی مقدم (مقاله)|مقاله «آل فرعون»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>