اصحاب فیل در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصحاب فیل در علوم قرآنی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۴

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۱

←‏مقدمه

Msadeq

مدیران

۱۱۵٬۲۳۲

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 [[قصه]] [[اصحاب فیل]] در [[سوره فیل]] نقل شده است. [[خداوند]] در این [[سوره]] می‌فرماید: "مگر ندیدی پروردگارت با پیل‌داران چه کرد؟! آیا نیرنگشان را بر باد نداد؟! و بر سر آنها دسته‌دسته پرندگانی [[ابابیل]] فرستاد (که) بر آنها سنگ‌هایی از گل (سخت) می‌افکندند و (سرانجام [[خدا]]) آنان را مانند کاه جویده گردانید".
-[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: ابومکسوم [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در «[[صنعا]]» کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.
+[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: ابومکسوم [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در "[[صنعا]]" کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.
 ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، [[راه]] [[مکه]] را پیش گرفت. [[اهل مکه]] همگی از [[ترس]] در مغاره‌های [[کوه]] پنهان شدند؛ امّا پس از ورود [[سپاه]] ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" [[رؤیت]] آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود [[تعیین]] کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فرو ریختند و همه آن [[قوم]] را هلاک کردند <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاء الدین ، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی،  جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۲۹.</ref>