آیا غیب و شهادت مراتب و درجات دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آیا غیب و شهادت مراتب و درجات دارند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۱۹

۹٬۰۷۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ مهٔ ۲۰۱۷

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

A.salariyeh

۶۵۰

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+در یک جمع بندی می توان گفت که عالم غیب در مقابل عالم شهادت است و از آن رو که شهادت و حضور نیز دارای مراتبی همانند: ۱-حضور مکانىّ ؛ ۲- حضور نزد حواسّ ظاهری؛ ۳- حضور در فکر و علم؛ ۴- حضور در مقام معرفت و بصیرت، است در قبال هر یک از این مراتب، نیز مرتبه ای از غیب قرار دارد.
+مراتب غیب
+← غیب مکانىّ
+مانند آنچه قرآن در داستان حضرت یوسف بیان فرموده است: "لا تَقْتُلُوا یُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِی غَیابَتِ الْجُبِّ [۵]؛ یعنی " او را نکشید بلکه در نقطه ى غایبی از چاه بیندازید".
+← غیب از حواسّ ظاهری
+قرآن در داستان حضرت سلیمان می فرماید: "فَقالَ ما لِیَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ کانَ مِنَ الْغائِبِینَ [۶]"؛ یعنی "و گفت: چرا هدهد را نمى‌ بینم، یا این که او از غایبان است؟! " منظور غیبت هدهد در این آیه، غیبت از چشم و حواس دیگر است.
+← غیب از فکر و علم
+قرآن در رابطه با این مرتبه از غیب می فرماید : "وَ یَقُولُونَ خَمْسَةٌ سادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَیْبِ .... قُلِ الله أَعْلَمُ بِما لَبِثُوا لَهُ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ" [۷]؛ یعنی " گروهى خواهند گفت: آنها سه نفر بودند، که چهارمین آنها سگشان بود! و گروهى مى‌ گویند: «پنچ نفر بودند، که ششمین آنها سگشان بود.»- همه اینها سخنانى بى‌ دلیل است- و گروهى مى‌ گویند: «آنها هفت نفر بودند، و هشتمین آنها سگشان بود.» بگو: «پروردگار من از تعدادشان آگاه تر است!» جز گروه کمى، تعداد آنها را نمى‌ دانند. پس درباره آنان جز با دلیل سخن مگو و از هیچ کس درباره آنها سؤال مکن!
+← غیب از مقام معرفت و بصیرت
+قرآن در رابطه با این مرتبه از غیب می فرماید :"عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى‌ غَیْبِهِ أَحَداً" [۸]
+← غیب از غیر علم الاهی
+خداوند به خاطر علم نامحدودش، غیبی برای او وجود ندارد و چیزهایی را می داند که غیر او نمی دانند. قرآن در باره این مرتبه از غیب می فرماید:"وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُها" [۹]؛ یعنی کلیدهای غیب، تنها نزد اوست و جز او، کسى آنها را نمى‌ داند. او آنچه را در خشکى و دریاست مى‌ داند هیچ برگى (از درختى) نمى‌ افتد، مگر این که از آن آگاه است.
+← نتیجه
+بنا بر این می توان گفت که عالم غیب دارای مراتبی است و ممکن است یک چیز نسبت به شخصی غیب باشد و نسبت به شخص دیگر حضور . علت نسبی بودن غیب اختلاف مراتب هر انسان است که چقدر توانایی حضور دارد؛ ممکن است کسی توانایی حضور در عالم ملکوت را دارا باشد و عالم ملکوت نزدش حاضر باشد که در این صورت، عالم ملکوت برای این شخص، غیب نیست. اما همین عالم ملکوت برای کسی که به این حد نرسیده است ،غیب است. اما با این حال ما معنای غیب را با توجه به احوال خواص تعریف نمی کنیم و حال عموم افراد را در نظر می گیریم.
+به هر حال اگر مراد شما از موجودات عالم غیب، همان جواهر عقلیه از مجردات باشد در باره چنین موجوداتی باید بگوئیم که دلایل زیادی ضرورت وجود چنین موجوداتی را تبیین می کنند.
+http://wikiporsesh.ir/%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87_%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%AA_%D8%BA%DB%8C%D8%A8%DB%8C
+مراتب حضور
+واژه حضور بار‌ها در آیات قرآنی به اشکال گوناگون به کار رفته است.(بقره 133 و 180؛ نساء 8 و 18) از مهم‌ترین کاربردهای آن، حضور اعمال انسانی در روز قیامت است.(آل عمران 130؛ تکویر 14)
+واژه حضور در برابر غایب به کار می‌رود. انسان می‌بایست خود را در محضر خداوند بداند. این مفهوم از حضور را می‌توان از واژگان دیگری چون شهید به دست آورد. پس مفهوم شهود با مفهوم حضور نزدیک است. علم حضوری را بر همین اساس علم شهودی گفته اند؛ زیرا حاضر و مشهود آدمی است. از آیات قرآنی به دست می‌آید که انسان باید بداند خداوند شاهد اوست و او در برابر خداوند حاضر است.(حج 17)
+البته حضور واقعی آن است که انسان از آن چیز غافل نباشد؛ زیرا برخی از چیز‌ها در برابر انسان حاضر است ولی انسان از آن غافل است. از این رو، گاهی هر دو حاضرند و از هم غفلت ندارند؛ گاهی یکی حاضر و دیگری غایب است.
+حضور عندی و حضور لدنی
+از مهم‌ترین مراتب حضور می‌توان به حضور عندی و حضور لدنی اشاره کرد. در ادبیات عربی، عندی به معنی نزد من و لدنی پیش من است. گاه انسان کتابی دارد، ولی در کتابخانه اش است. در این صورت می‌گوید: عندی کتاب فلان، فلان کتاب در نزدم است؛ اما این بدان معنا نیست که آن را الان در اختیار دارد، بلکه در کتابخانه اش است.
+اما گاهی می‌گوید: کتاب فلان لدی ؛ فلان کتاب در پیش من است و الان در اختیارم است. البته از آنجایی افزایش مبانی کلمه موجب افزایش معنا و تشدید مفهومی آن می‌شود، وقتی لدنی گفته می‌شود، این حضور چیز در نزد شخص، تشدید و تقویت می‌شود. پس وقتی گفته می‌شود: لدنی، یعنی این حضور و نزد او بودن بسیار قوی و شدید است. حضور عندی، حضور لدنی دو مرتبه از مراتب حضور است که حضور لدنی قوی‌تر و شدیدتر است.
+حضور عندی موسی و لدنی خضر
+حضور حضرت موسی(ع) در پیشگاه خداوند یک حضور عندی است؛ یعنی او در محضر خداست، اما حضور خضر(ع) یک حضور لدنی و محضر خدابودن است بدون هیچ واسطه و اضافی. از این‌روست که خداوند از خضر(ع) به عنوان کسی یاد می‌کند که بی‌واسطه از علم لدنی خداوند بهره‌مند است. بر همین اساس، کارهایی که انجام می‌دهد از مقام لدنی الهی است، در حالی کارهای حضرت موسی(ع) از مقام عندی الهی است.(علمناه من لدنا علما ؛ کهف65)
+حضرت خضر(ع) به سبب همین جایگاه است که قتلی انجام می‌دهد و نوجوانی را می‌کشد و جانش را می‌گیرد(کهف74)؛ او در این مقام همانند فرشتگانی عمل می‌کند که مامور جان گیری و همانند ملک الموت و عزرائیل است؛ زیرا ولی الله است و وقتی در این مقام جان می‌گیرد گویی ملک الموت یا خدا جان شخص را گرفته است؛ زیرا ولی‌الله در مقام لدنی، عین الله و یدالله است و وقتی تیری می‌اندازد، خداوند به دست او تیری می‌افکند و او تنها واسطه است چنانکه ملک الموت یا فرشتگان گیرنده جان‌ها، واسطه هستند.(انفال 17)
+برگرفته شده از m5736z.blog.ir زارع پور    http://m5736z.blog.ir/post/ghyb