سعد بن عباده: تفاوت میان نسخه‌ها

سَعد به عُباده، [[رئیس]] قبیلۀ [[خزرج]] در [[مدینه]] و از شخصیت‌های مشهور در زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} بود. پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] که ماجرای [[سقیفه]] پیش‌آمد، وی از کسانی بود که حاضر نشد با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کند و [[سوگند]] خورد تا پای [[جان]] و تا آخرین تیر ترکش خود بر این [[مخالفت]] بماند<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج ۲ ص ۳۹</ref> و هوادارانی هم داشت که آمادۀ [[دفاع]] از [[جان]] او بودند. در [[مدینه]] نماند و به سمت [[شام]] رفت. در غسّان بود که [[خالد بن ولید]] (که آن موقع در [[شام]] بود) با همدستی کسی دیگر شبانه در کمین او نشسته و با پرتاب دو تیر او را کشتند و شعری هم سرودند و آن را به اجنّه نسبت دادند(...) [[ترور]] [[سعد بن عباده]]، با توجّه به موقعیت و [[نفوذ]] [[اجتماعی]] او، نوعی تصفیۀ فیزیکی و حذف چهره‌های رقیب و [[مخالفت]] بود و با اینگونه شیوه‌ها پایه‌های [[حکومت غاصبانه]] و [[نامشروع]] خود را [[استحکام]] بخشیدند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۰۹.</ref>