پرش به محتوا

بحث:آیا اعتقاد به علم غیب امام غلو است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:


===نتیجه گیری===
===نتیجه گیری===
کسی‌ که چیزی از علم غیب و قدرت غیبی‌ را برای‌ غیر [[خداوند متعال]] [[اثبات]] می‌‏کند و می‌‏گوید: آنان به طور [[استقلال]] علم غیب نداشته بلکه به [[اذن خدا]] دارای آن هستند، اشتباه نکرده است و بر عکس کسی‌ که برای‌ غیر خداوند [[معتقد]] به اصالت و استقلال در علم غیب است با فهم عوام‌الناس [[قضاوت]] کرده و چنین کسی‌ خالی‌ از [[غلو]] نیست، هر چند بگوید این اصالت و استقلال را خداوند به آنان داده است؛ لذا هر گونه شائبه [[غلوّ]]، از إسناد علم غیب به هر شخصی که [[دلیل]] بر آن اقامه شده باشد، منتفی است<ref>ر.ک. [[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۱۷؛ [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل كتاب و سنت]]، ص ۱۱۷.</ref>.
اگر منظور از [[علم غیب]] چنانچه در لغت آمده، مطلق [[علوم]] فراطبیعی و غیرحسی باشد، ادعای چنین علومی در [[حق]] [[معصومین]] {{ع}} [[غلو]] نخواهد بود. همچنین اگر مراد از علم غیب را همان علوم مختص [[ذات الهی]] بدانیم که [[خدای متعال]] نیز آنرا برای احدی قرار نداده است مگر به [[اذن]] و [[اراده]] خود که برخی اولیای [[برگزیده]] خود را از بخشی از آن [[آگاه]] ساخته، بر این اساس از آنجا که بر مبنای رایج [[قرآنی]] و [[روایی]] هرچند علوم و آگاهی‌های معصومین به [[دلیل]] آنکه موهبتی و اعطایی از جانب خداست، [[علم به غیب]] شمرده نمی‌شود اما ادعای برخورداری معصومین {{ع}} از نوعی [[علم ویژه]] در اینجا نیز غلو نخواهد بود. اما اگر منظور از علم غیب طبق تعریف مشهور [[متکلمان]] همچون [[شیخ مفید]]<ref>شیخ مفید، محمد بن نعمان، اوائل المقالات، ص۶۷.</ref>، [[علوم ذاتی]]، غیرمستفادِ از غیر و غیرتعلیمی باشد، ادعای [[غیب]] برای معصومین {{ع}} غلو است<ref>ر.ک: مسعودی، سید محمد علی، تفاوت کاربردهای کلامی و روایی وازه غیب در ترکیب اضافی علم غیب، نخستین همایش ملی واژه‌پژوهی در علوم اسلامی، ص۴ و ۵.</ref>.


==پاسخ تفصیلی==
==پاسخ تفصیلی==
۱۱۱٬۶۶۷

ویرایش