اسم مستأثر در عرفان اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==اسم مستأثر در اصطلاح [[عارفان]]==

[[ابن عربی]] می‌گوید: برخی از [[اسما]] از [[خلقت]] و نسبت اکوان بیرون می‌باشند و جز [[خدا]] کسی از آنها [[آگاه]] نیست، زیرا با اعیان خارجی [[ارتباط]] ندارند.

قیصری می‌گوید: بعضی از اسما، [[مفاتیح غیب]] وجودند که منشأ تعیّن وجود می‌شوند و کسی [[علم]] به مفاتیح غیب ندارد و فقط خدا به آن عالم است؛ چون در [[غیب]] وجود [[برزخ]]، موجودند و کسی راه به غیب وجود ندارد، مگر مورد تجلی [[حق]] به [[هویت]] ذاتیه واقع شود. این اسما را که کسی به آنها واقف نمی‌شود، اسمای مستأثره می‌گویند و [[نهان]] در غیب وجوند، و زیر [[پوشش]] اسم اول و باطنند و چون داخل در اسم باطنند، هرگز ظاهر نمی‌شوند و مبدأ [[ظهور]] اسمایی هستند که مبدأ ظهور اعیان ثابته‌اند.

در نتیجه: اسمای مستأثره از اسماء ذاتیه‌اند که اثر متعینی در خارج ندارند و جز حق و [[برگزیدگان]] او، کسی بر آنها آگاه نیست، و از شئونات نامتناهی حقند و زیر پوشش اسم اول و باطنند، به همین خاطر، هرگز وجود خارجی پیدا نمی‌کنند، اما مبدأ ظهور اسمایی می‌باشند که آنها مبدأ ظهور اعیان ثابته‌اند.

==رابطه اسم مستأثر و اسم اول و [[باطن]]==

همان‌گونه که در تعریف اسم مستأثر گذشت، [[عارفان]] بر این عقیده‌اند که اسم مستأثر از [[اسماء]] ذاتیه است که تحت اسم باطن و اول مندرج است. برای روشن شدن [[ارتباط]] اسم مستأثر با اسم اول و باطن، لازم است، چهار اسم اول، آخر، ظاهر و باطن که به امهات [[اسما]] معروفند، معرفی شوند.