بحث:آیا اعتقاد به علم غیب امام غلو است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

این واژه به طور کلی در اصطلاح [[متکلمان]]<ref>شیخ صدوق، الاعتقادات، ص۷۳؛ شیخ مفید، تصحیح الاعتقاد، ص۱۳۱.</ref>، [[رجالیان]]<ref>ابن غضائری، احمد بن حسین، الرجال، شماره‌های ۱۲۹، ۱۷۷، ۱۲۲، ۱۲۱.</ref> و علمای [[ملل و نحل]]<ref>اشعری قمی، سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، ص۱۹.</ref> نیز در همین معنا به کار رفته است هر چند هر یک از آنان در تعریف و بیان مصادیق این واژه موضع مختلفی گرفته‌اند. بر اساس قرائن موجود در [[ادبیات]] این محققان، از باورهایی همچون «[[انکار مرگ امام]]»، «[[باور به خدایی امام]]»، «[[عقیده به حلول خدا در وجود امام]]»<ref>قبادی، مریم، مقاله: بازشناسی در اندیشه غلو، نشریه مطالعات اسلامی، شماره ۷۸، زمستان ۸۶، ص۱۱۲.</ref>، «[[قرار دادن انبیا و صالحان در مرتبه ربوبی]]» و «گرویدن به ایشان با [[اعتقاد]] به اینکه سزاوار پرستش‌اند»<ref>رشیدضا، محمد، تفسیر المنار، ج۶، ص۴۸۸.</ref>، به [[غلو]] تعبیر شده و کسی که به یکی از این امور [[معتقد]] باشد، «غالی» نام گرفته است<ref>ابن ابی الحدید معزلی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۲۱.</ref>.

حال در اینکه [[اعتقاد به علم غیب امام]] غلو شمرده می‌شود یا خیر، دو نظریه وجود دارد:

====١. غلو بودن [[اعتقاد به علم غیب]] [[معصوم]]====