پرش به محتوا

بحث:آیا اعتقاد به علم غیب امام غلو است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۷: خط ۱۷:
===اختلاف مسلمانان درباره غلو بودن یا غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی===
===اختلاف مسلمانان درباره غلو بودن یا غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی===
در این باره، دو نظریه عمده وجود دارد:
در این باره، دو نظریه عمده وجود دارد:
====نخست: غلو بودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه وهابیت و مقصره)====
====نظریه نخست: غلو بودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه وهابیت و مقصره)====
====دیدگاه وهابیت درباره غلو بودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی ====
====دیدگاه وهابیت درباره غلو بودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی ====
{{همچنین ببینید|وهابیت}}
{{همچنین ببینید|وهابیت}}
خط ۲۴: خط ۲۴:
{{همچنین ببینید|مقصره}}
{{همچنین ببینید|مقصره}}


====دوم: غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه امامیه)====
====نظریه دوم: غلو نبودن اعتقاد به آگاهی امامان از امور غیبی (نظریه امامیه)====
در مقابل وهابیت، [[پیروان مذهب امامیه]] اصل برخورداری [[معصومین]]{{ع}} از علوم فراطبیعی و غیرحسی که در برخی اصطلاحات و استعمالات از آن به علم غیب<ref>در اصطلاح قرآن و روایات و نیز اصطلاح رایج متکلمان امامیه مثل شیخ مفید در اوائل المقالات، ص٦٧.</ref> و در برخی استعمالات دیگر (اصطلاح لغوی و عرفی) به [[علم ویژه]] یاد می‌شود، [[غلو]] ندانسته و براین قول، سه نوع دلیل امکانی، [[عقلی]] و وقوعی اقامه کرده‌اند:
در مقابل وهابیت، [[پیروان مذهب امامیه]] اصل برخورداری [[معصومین]]{{ع}} از علوم فراطبیعی و غیرحسی که در برخی اصطلاحات و استعمالات از آن به علم غیب<ref>در اصطلاح قرآن و روایات و نیز اصطلاح رایج متکلمان امامیه مثل شیخ مفید در اوائل المقالات، ص٦٧.</ref> و در برخی استعمالات دیگر (اصطلاح لغوی و عرفی) به [[علم ویژه]] یاد می‌شود، [[غلو]] ندانسته و براین قول، سه نوع دلیل امکانی، [[عقلی]] و وقوعی اقامه کرده‌اند:
# '''دلیل امکانی:''' اگر [[خداوند]] خودش مخلوقی [[خلق]] کرده و او را عالم و [[آگاه بر اعمال بشر]] کرده و در سائر صفات نیز او را به آخرین کمال که از [[تصوّر]] ما خارج است، نائل کرده باشد، این مسأله نه تنها به لحاظ عقلی ممکن است، بلکه معنای غلو نیز در این فرض منتفی است و از طرفی اگر [[خدای متعال]] به او برای [[اثبات]] [[حقّانیت]] خود قوۀ [[اعجاز]] [[مرحمت]] فرموده به طوری که با [[اذن پروردگار]] می‌تواند مرده زنده کرده و [[قبض روح]] نماید، چنانچه [[حضرت عیسی]]{{ع}} انجام می‌‌داده؛ لذا دیگر نمی‌توان گفت این [[فیض الهی]] فراتر از [[حق]] اوست<ref>ر.ک: قاضی طباطبایی، سید محمدعلی، مقدمه‌ای بر کتاب علم امام، ص۵۲۰.</ref>.
# '''دلیل امکانی:''' اگر [[خداوند]] خودش مخلوقی [[خلق]] کرده و او را عالم و [[آگاه بر اعمال بشر]] کرده و در سائر صفات نیز او را به آخرین کمال که از [[تصوّر]] ما خارج است، نائل کرده باشد، این مسأله نه تنها به لحاظ عقلی ممکن است، بلکه معنای غلو نیز در این فرض منتفی است و از طرفی اگر [[خدای متعال]] به او برای [[اثبات]] [[حقّانیت]] خود قوۀ [[اعجاز]] [[مرحمت]] فرموده به طوری که با [[اذن پروردگار]] می‌تواند مرده زنده کرده و [[قبض روح]] نماید، چنانچه [[حضرت عیسی]]{{ع}} انجام می‌‌داده؛ لذا دیگر نمی‌توان گفت این [[فیض الهی]] فراتر از [[حق]] اوست<ref>ر.ک: قاضی طباطبایی، سید محمدعلی، مقدمه‌ای بر کتاب علم امام، ص۵۲۰.</ref>.
۲۱۸٬۰۵۴

ویرایش