بحث:غیب در لغت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
==غیب در ولایت و امامت از منظر عقل و نقل== | |||
«[[غیب]]» در مقابل «[[شهادت]]»، به معنای پنهان شدن است؛ چنان که شهادت نیز به معنای حضور امری در نزد امر دیگر است<ref>مقاییس اللغة (ط. مکتب الاعلام الإسلامی، ۱۴۰۴ ه.ق)، ج۴، ص۴۰۳.</ref>. با توجه به آنکه شهادت، نسبی است، غیب نیز نسبت به اشخاص مختلف متفاوت است؛ زیرا شهادت، گاه به معنای حضور امری مادی در مکان برای دیگری است و غیب مقابل آن است؛ مانند بیان [[حضرت سلیمان]]{{ع}} درباره هدهد: | |||
{{متن قرآن|وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِينَ}}<ref>«و از حال مرغان باز پرسید و گفت: مرا چه میشود که هدهد را نمیبینم یا او از غایبان است؟» سوره نمل، آیه ۲۰.</ref>. | |||
و یا به معنی عدم حضور [[علمی]] امری مادی در [[قوه خیال]] برای دیگری است؛ مانند: | |||
{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ}}<ref>«و میگویند پنج تن بودند ششمین آنان سگشان بود- در حالی که تیری در تاریکی میافکنند-» سوره کهف، آیه ۲۲.</ref>. | |||
همچنین در مراتب [[عوالم]] مجرده، که هر مرتبه عالی احاطه بر مادون دارد، مراتب پایین نمیتوانند همه مافوق را [[درک]] کنند و در نتیجه، آن مراتب برای ایشان غیب محسوب میشود؛ مانند: | |||
{{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا * إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ...}}<ref>«او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمیکند * جز فرستادهای را که بپسندد.».. سوره جن، آیه ۲۶-۲۷.</ref> | |||
البته [[آیات قرآن]]، گاه اشاره به مطلق غیب دارد؛ که جز [[خداوند]]، برای همه خلایق پنهان است؛ مانند: | |||
{{متن قرآن|وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ}}<ref>«و کلیدهای (چیزهای) نهان نزد اوست؛ (هیچ کس) جز او آنها را نمیداند» سوره انعام، آیه ۵۹.</ref>. | |||
بنابر آنچه بیان شد، مشخص میگردد که معنای «غیب» در بیان [[قرآن]]، به تناسب مُدرِکین، متفاوت است. برخی از امور از همه [[مخلوقات]] پنهان هستند و چنانچه خداوند بخواهد، به تناسب [[استعداد]] و ظرفیت اشخاص، مقداری از آن را برایشان آشکار مینماید. چنان که در [[آیة الکرسی]] میفرماید: | |||
{{متن قرآن|اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ... وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ}}<ref>«خداوند است که هیچ خدایی جز آن زنده پایدار نیست... و آنان بر چیزی از دانش وی جز آنچه او بخواهد چیرگی ندارند» سوره بقره، آیه ۲۵۵.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۳]] ص ۱۹.</ref> | |||
==مفهوشناسی لغوی== | ==مفهوشناسی لغوی== | ||
در نگریستن در تعاریفی که واژه شناسان از واژه غیب به دست داده اند، نشان میدهد که از نظر همه آنان غیب در برابر شهود به معنای پنهان است؛ در عین حال برای این معنای عام مصادیق مختلفی ذکر شده که باور به خداوند و قیامت، قعر چاه و غیبت برادران دینی از جمله آنها به شمار میروند. | در نگریستن در تعاریفی که واژه شناسان از واژه غیب به دست داده اند، نشان میدهد که از نظر همه آنان غیب در برابر شهود به معنای پنهان است؛ در عین حال برای این معنای عام مصادیق مختلفی ذکر شده که باور به خداوند و قیامت، قعر چاه و غیبت برادران دینی از جمله آنها به شمار میروند. |