آیا امام مهدی شاهد و ناظر اعمال است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۱۴
، ۴ اوت ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'غایب' به 'غایب'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'غایب' به 'غایب') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
::::::«در [[متون دینی]] ما آمده است که همهکس و همهچیز نزد [[امام زمان]] {{ع}} حاضر است و [[امام]] بر احوال [[مردم]] [[آگاه]] است. [[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ...}}؛<ref> سوره توبه؛ آیه: ۱۰۵.</ref> بگو عمل کنید، [[خداوند]] و فرستاده او و [[مؤمنان]] اعمال شما را میبینند. درباره این [[آیه شریفه]]، [[روایات]] بسیاری [[نقل]] شده و شاید به حد [[تواتر]] برسد<ref>[[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج ۸، ص ۱۲۵.</ref> که علاوه بر [[خداوند متعال]]، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} از اعمال همه [[امت]] [[آگاه]] میشوند. در [[اصول کافی (کتاب)|اصول کافی]] در بابی با عنوان "[[عرضه اعمال]]" [[روایات]] متعددی در ذیل همین [[آیه شریفه]] ذکر شده که مراد از "مؤمنون"، [[ائمه اطهار]] {{عم}} هستند، از جمله این [[روایت]]: | ::::::«در [[متون دینی]] ما آمده است که همهکس و همهچیز نزد [[امام زمان]] {{ع}} حاضر است و [[امام]] بر احوال [[مردم]] [[آگاه]] است. [[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] میفرماید: {{متن قرآن|وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ...}}؛<ref> سوره توبه؛ آیه: ۱۰۵.</ref> بگو عمل کنید، [[خداوند]] و فرستاده او و [[مؤمنان]] اعمال شما را میبینند. درباره این [[آیه شریفه]]، [[روایات]] بسیاری [[نقل]] شده و شاید به حد [[تواتر]] برسد<ref>[[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج ۸، ص ۱۲۵.</ref> که علاوه بر [[خداوند متعال]]، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امامان]] {{عم}} از اعمال همه [[امت]] [[آگاه]] میشوند. در [[اصول کافی (کتاب)|اصول کافی]] در بابی با عنوان "[[عرضه اعمال]]" [[روایات]] متعددی در ذیل همین [[آیه شریفه]] ذکر شده که مراد از "مؤمنون"، [[ائمه اطهار]] {{عم}} هستند، از جمله این [[روایت]]: | ||
::::::شخصی خدمت [[امام رضا]] {{ع}} آمد و عرض کرد: برای من و خانوادهام [[دعا]] کنید. [[امام]] فرمود: مگر [[دعا]] نمیکنم؛ {{عربی|"وَ اللَّهِ إِنَّ أَعْمَالَكُمْ لَتُعْرَضُ عَلَيَ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ"}}؛ به [[خدا]] سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه میشود." [[راوی]] میگوید: این سخن بر من گران آمد، [[امام]] متوجه شد و به من فرمود: {{عربی|"أَ مَا تَقْرَأُ كِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: {{متن قرآن|وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ}} قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ"}}؛ آیا [[کتاب خداوند]] عز و جلّ را نمیخوانی که میفرماید: عمل کنید [[خدا]] و پیامبرش و [[مؤمنان]]، عمل شما را میبینند. به [[خدا]] سوگند! منظور از [[مؤمنان]] [[علیبنابیطالب]] "و [[امامان]] دیگر از فرزندان او" هستند."<ref>[[کافی (کتاب)|کافی]]، ج ۱، ص ۱۷۱، باب عرض الاعمال.</ref> | ::::::شخصی خدمت [[امام رضا]] {{ع}} آمد و عرض کرد: برای من و خانوادهام [[دعا]] کنید. [[امام]] فرمود: مگر [[دعا]] نمیکنم؛ {{عربی|"وَ اللَّهِ إِنَّ أَعْمَالَكُمْ لَتُعْرَضُ عَلَيَ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ"}}؛ به [[خدا]] سوگند، اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه میشود." [[راوی]] میگوید: این سخن بر من گران آمد، [[امام]] متوجه شد و به من فرمود: {{عربی|"أَ مَا تَقْرَأُ كِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: {{متن قرآن|وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ}} قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ"}}؛ آیا [[کتاب خداوند]] عز و جلّ را نمیخوانی که میفرماید: عمل کنید [[خدا]] و پیامبرش و [[مؤمنان]]، عمل شما را میبینند. به [[خدا]] سوگند! منظور از [[مؤمنان]] [[علیبنابیطالب]] "و [[امامان]] دیگر از فرزندان او" هستند."<ref>[[کافی (کتاب)|کافی]]، ج ۱، ص ۱۷۱، باب عرض الاعمال.</ref> | ||
::::::[[امام علی]] {{ع}} هم میفرماید: {{عربی|"لَيْسَ يَغِيبُ عَنَّا مُؤْمِنٌ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا فِي غَرْبِهَا"}}؛<ref>[[الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب (کتاب)|الزامب الناصب]]، ص ۶؛ [[روزگار رهایی (کتاب)|روزگار رهایی]]، ص ۶۴۸.</ref> هیچ مؤمنی در شرق و غرب [[زمین]] از ما | ::::::[[امام علی]] {{ع}} هم میفرماید: {{عربی|"لَيْسَ يَغِيبُ عَنَّا مُؤْمِنٌ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ لَا فِي غَرْبِهَا"}}؛<ref>[[الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب (کتاب)|الزامب الناصب]]، ص ۶؛ [[روزگار رهایی (کتاب)|روزگار رهایی]]، ص ۶۴۸.</ref> هیچ مؤمنی در شرق و غرب [[زمین]] از ما غایب نیست." [[امام صادق]] {{ع}} هم میفرماید: {{عربی|"إِنَّ الدُّنْيَا لَتَمَثَّلَ لِلْإِمَامِ فِي مِثْلِ فِلْقَةِ الْجَوْزِ فَلَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِنْهَا شَيْء..."}}؛<ref>[[شیخ مفید]]، [[الاختصاص (کتاب)|اختصاص]]، ص ۲۱۷.</ref> [[دنیا]] "[[آسمان]] و [[زمین]]" در نزد [[امام]] چون پاره گردویی حاضر و نمایان است." لذا [[امام مهدی]] {{ع}} به [[شیخ مفید]] "ره" میفرماید: {{عربی|"فَإِنَّا نُحِيطُ عِلْماً بِأَنْبَائِكُمْ وَ لَا يَعْزُبُ عَنَّا شَيْءٌ مِنْ أَخْبَارِكُمْ"}}؛<ref>[[قطبالدین راوندی]]، [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]]، ج ۲، ص ۹۰۲.</ref> ما بر احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده و مخفی نیست." | ||
::::::یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشید شاید که نگاهی کند [[آگاه]] نباشید | ::::::یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشید شاید که نگاهی کند [[آگاه]] نباشید | ||
::::::روشن است که اعمال، اعم از جوارحی و جوانحی است، لذا [[امام]] از هر نوع نیت و عملی که در کارنامه [[انسان]] ثبت شود، [[آگاه]] است. از [[عبد]] الرحمان پرسیدند: چرا [[شیعه]] شدی و به [[امامت امام هادی]] {{ع}} [[معتقد]] گشتی؟ گفت: چیزی دیدم که موجب شد چنین اعتقادی را بپذیرم. من مردی [[فقیر]] بودم. برای گرفتن کمک به دربار [[متوکل]] رفتم. آن روز [[متوکل]] [[دستور]] داده بود تا [[علی بن محمد بن الرضا]] {{ع}} احضار شود. به یکی از حاضران گفتم: این مرد کیست؟ گفت او مردی [[علوی]] است که [[رافضیان]] [[معتقد]] به امامتش هستند و [[متوکل]] او را برای کشتن حاضر کرده است. دیدم [[امام]] سوار بر اسب آمد و [[مردم]] از سمت راست و چپ در دو صف [[ایستاده]] و به او نگاه میکنند. هنگامی که او را دیدم، محبتش در دلم افتاد. بنا کردم در [[دل]] خود برای او [[دعا]] کردن که [[خداوند]] شرّ [[متوکل]] را از او دفع کند. او پیشاپیش میآمد و به یال اسبش نگاه میکرد ولی به راست و چپ نگاه نمیکرد. من پیوسته در [[دل]] به او [[دعا]] میکردم. هنگامی که کنارم رسید، صورتش را به سویم گردانید. آنگاه فرمود: [[خداوند]] دعایت را [[مستجاب]] کند و عمرت را طولانی و [[مال]] و فرزندانت را زیاد گرداند. از هیبت او، بر خود لرزیدم و در میان رفقایم افتادم. پرسیدند چه شده؟ گفتم: خیر است و به هیچ مخلوقی نگفتم. [[خداوند متعال]] به [[برکت]] دعای او راههایی از [[مال]] و [[ثروت]] بر من گشود. من به [[امامت]] این شخص معتقدم که آنچه در دلم بود، دانست و [[خداوند]] دعایش را دربارهام [[مستجاب]] کرد."<ref>[[قطبالدین راوندی]]، [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]]، باب معجزات امام هادی {{ع}}.</ref> [[امام مهدی]] {{ع}} هم در این زمان، چشم [[خدا]] در میان خلایق است<ref> {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ"}}، [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، دعای روز [[جمعه]].</ref> و بر احوال و اعمال ما [[آگاهی]] دارد»<ref>[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص ۵۹-۶۱.</ref>. | ::::::روشن است که اعمال، اعم از جوارحی و جوانحی است، لذا [[امام]] از هر نوع نیت و عملی که در کارنامه [[انسان]] ثبت شود، [[آگاه]] است. از [[عبد]] الرحمان پرسیدند: چرا [[شیعه]] شدی و به [[امامت امام هادی]] {{ع}} [[معتقد]] گشتی؟ گفت: چیزی دیدم که موجب شد چنین اعتقادی را بپذیرم. من مردی [[فقیر]] بودم. برای گرفتن کمک به دربار [[متوکل]] رفتم. آن روز [[متوکل]] [[دستور]] داده بود تا [[علی بن محمد بن الرضا]] {{ع}} احضار شود. به یکی از حاضران گفتم: این مرد کیست؟ گفت او مردی [[علوی]] است که [[رافضیان]] [[معتقد]] به امامتش هستند و [[متوکل]] او را برای کشتن حاضر کرده است. دیدم [[امام]] سوار بر اسب آمد و [[مردم]] از سمت راست و چپ در دو صف [[ایستاده]] و به او نگاه میکنند. هنگامی که او را دیدم، محبتش در دلم افتاد. بنا کردم در [[دل]] خود برای او [[دعا]] کردن که [[خداوند]] شرّ [[متوکل]] را از او دفع کند. او پیشاپیش میآمد و به یال اسبش نگاه میکرد ولی به راست و چپ نگاه نمیکرد. من پیوسته در [[دل]] به او [[دعا]] میکردم. هنگامی که کنارم رسید، صورتش را به سویم گردانید. آنگاه فرمود: [[خداوند]] دعایت را [[مستجاب]] کند و عمرت را طولانی و [[مال]] و فرزندانت را زیاد گرداند. از هیبت او، بر خود لرزیدم و در میان رفقایم افتادم. پرسیدند چه شده؟ گفتم: خیر است و به هیچ مخلوقی نگفتم. [[خداوند متعال]] به [[برکت]] دعای او راههایی از [[مال]] و [[ثروت]] بر من گشود. من به [[امامت]] این شخص معتقدم که آنچه در دلم بود، دانست و [[خداوند]] دعایش را دربارهام [[مستجاب]] کرد."<ref>[[قطبالدین راوندی]]، [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]]، باب معجزات امام هادی {{ع}}.</ref> [[امام مهدی]] {{ع}} هم در این زمان، چشم [[خدا]] در میان خلایق است<ref> {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ"}}، [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، دعای روز [[جمعه]].</ref> و بر احوال و اعمال ما [[آگاهی]] دارد»<ref>[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص ۵۹-۶۱.</ref>. |