پرش به محتوا

تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۶: خط ۳۶:


==درباره کتاب==
==درباره کتاب==
[[تفسیر بیان السعاده]]، [[تفسیر عرفانی]] [[سوره‌های قرآن مجید]] است که توسط [[سلطان محمد گنابادی]] معروف به [[سلطان علیشاه]] از [[عارفان]] صاحب [[مکتب]] [[قرن سیزدهم]] فراهم آمده است. سلطان محمد گنابادی از مشهورترین عارفان و [[اندیشمندان]] [[سلسله نعمت اللهیه]] می‌باشد که در بیست و هشتم [[جمادی الاولی]] [[سال]] ۱۲۵۱ق در بیدخت گناباد به [[دنیا]] آمد. وی پس از تحصیل مقدمات [[علوم دینی]] در [[شهر]] خود، در هفده سالگی به [[مشهد مقدس]] و در ادامه به [[عتبات عالیات]] [[سفر]] نمود و [[علوم فقهی]] و [[تفسیری]] را نزد استادان بزرگ حوزه‌های [[علوم اسلامی]] فرا گرفت و به درجه عالی [[اجتهاد]] رسید. سپس به [[ایران]] مراجعت کرد نزد [[حاج ملا هادی سبزواری]] به تحصیل [[حکمت]] مشغول شد و بر [[حکمت مشاء]] و [[متعالیه]] [[ملاصدرا]] [[تسلط]] یافت. پس از چندی به [[راهنمایی]] استاد خود، [[ملا هادی سبزواری]] به سلک ارادتمندان [[حاج محمد کاظم اصفهانی]] ملقب به «[[سعادت علیشاه]]» درآمد و بعداً به [[مقام]] [[جانشینی]] او در سلسله نعمت اللهیه رسید. سرانجام این [[عارف]] بزرگ در سال ۱۳۲۷ ق در شهر [[گناباد]] [[وفات]] کرد. آرامگاه او در این شهر [[زیارتگاه]] [[عام و خاص]] است. از آثار اوست: [[سعادتنامه]]، [[مجمع السعادات]]، [[تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده]]، [[ولایت نامه]] و [[بشارة المؤمنین]].
[[تفسیر بیان السعاده]]، [[تفسیر عرفانی]] [[سوره‌های قرآن مجید]] است که توسط [[سلطان محمد گنابادی]] معروف به [[سلطان علیشاه]] از [[عارفان]] صاحب [[مکتب]] [[قرن سیزدهم]] فراهم آمده است.


تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده، مشهورترین اثر مؤلف است که به [[زبان عربی]] [[فصیح]] نوشته شده و اساس آن مانند سایر [[تفاسیر شیعه]]، ابتناء و [[استشهاد]] به [[اخبار]] [[ائمه اطهار]] است که از این جهت، [[مفسر]] [[گرایش]] خود را به [[مذهب تشیع اثنی عشری]] در همه جای [[تفسیر]] نشان می‌دهد. صاحب [[کتاب التفسیر و المفسرون]]، تفسیر بیان السعاده را جزو تفاسیر شیعه که در آن از [[تشیع]] [[اثنی عشری]] به [[تعصب]] طرفداری شده میآورد، ولی با این همه، خود او می‌افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعه این است که در آن، فقط اقتصار به [[احادیث]] نشده بلکه رموز و اشارات و لطائف عارفانه نیز همراه با بحث‌های دقیق [[فلسفی]] در جای مناسب آن ذکر شده در حالی که از نکات [[کلامی]] و [[احکام فقهی]] نیز [[غفلت]] نشده است.
تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده، مشهورترین اثر مؤلف است که به [[زبان عربی]] [[فصیح]] نوشته شده و اساس آن مانند سایر [[تفاسیر شیعه]]، ابتناء و [[استشهاد]] به [[اخبار]] [[ائمه اطهار]] است که از این جهت، [[مفسر]] [[گرایش]] خود را به [[مذهب تشیع اثنی عشری]] در همه جای [[تفسیر]] نشان می‌دهد. صاحب [[کتاب التفسیر و المفسرون]]، تفسیر بیان السعاده را جزو تفاسیر شیعه که در آن از [[تشیع]] [[اثنی عشری]] به [[تعصب]] طرفداری شده میآورد، ولی با این همه، خود او می‌افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعه این است که در آن، فقط اقتصار به [[احادیث]] نشده بلکه رموز و اشارات و لطائف عارفانه نیز همراه با بحث‌های دقیق [[فلسفی]] در جای مناسب آن ذکر شده در حالی که از نکات [[کلامی]] و [[احکام فقهی]] نیز [[غفلت]] نشده است.
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش