بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۵۳: | خط ۲۵۳: | ||
هنگامی که امام حسن{{ع}} به شهادت رسید، [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}} طبق [[وصیت]] [[برادر]] با جمعی از [[بنی هاشم]]، از جمله [[عبدالله بن عباس]] و [[عبدالله بن جعفر]]، [[بدن]] [[مطهر]] برادر را [[غسل]] داد و [[کفن]] کرد و بر پیکر [[مقدس]] برادر [[نماز]] خواند و زمانی که خواستند پیکر [[امام مجتبی]] را طبق وصیت آن [[حضرت]] در کنار [[مزار]] جدش [[رسول خدا]]{{صل}} [[دفن]] نمایند، [[سعید بن عاص]]، [[حاکم]] [[مدینه]] با جمع زیادی از [[امویان]] که در بین آنها [[مروان بن حکم]] نیز بود جلو آمدند و از [[تدفین]] آن حضرت در کنار مضجع مطهر رسول خدا{{صل}} جلوگیری کردند و [[عایشه]] در حالی که سوار بر قاطر بود جلو آمد و فریاد زد: «شما را چه می‌‌شود؟ آیا می‌‌خواهید کسی را در خانه من دفن کنید که من او را [[دوست]] ندارم!» | هنگامی که امام حسن{{ع}} به شهادت رسید، [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}} طبق [[وصیت]] [[برادر]] با جمعی از [[بنی هاشم]]، از جمله [[عبدالله بن عباس]] و [[عبدالله بن جعفر]]، [[بدن]] [[مطهر]] برادر را [[غسل]] داد و [[کفن]] کرد و بر پیکر [[مقدس]] برادر [[نماز]] خواند و زمانی که خواستند پیکر [[امام مجتبی]] را طبق وصیت آن [[حضرت]] در کنار [[مزار]] جدش [[رسول خدا]]{{صل}} [[دفن]] نمایند، [[سعید بن عاص]]، [[حاکم]] [[مدینه]] با جمع زیادی از [[امویان]] که در بین آنها [[مروان بن حکم]] نیز بود جلو آمدند و از [[تدفین]] آن حضرت در کنار مضجع مطهر رسول خدا{{صل}} جلوگیری کردند و [[عایشه]] در حالی که سوار بر قاطر بود جلو آمد و فریاد زد: «شما را چه می‌‌شود؟ آیا می‌‌خواهید کسی را در خانه من دفن کنید که من او را [[دوست]] ندارم!» | ||
<ref>{{متن حدیث|مَا لِي وَ لَكُمْ تُرِيدُونَ أَنْ تُدْخِلُوا بَيْتِي مَنْ لَا أُحِبُّ}} | <ref>{{متن حدیث|مَا لِي وَ لَكُمْ تُرِيدُونَ أَنْ تُدْخِلُوا بَيْتِي مَنْ لَا أُحِبُّ}} | ||
مقصود عایشه از این سخن که گفت: در [[خانه]] من، این بود که او [[همسر]] و [[وارث]] [[خانه پیامبر]] بود! در توضیح و رد این ادعا مطلب بسیار است که به اختصار می‌‌پردازیم | مقصود عایشه از این سخن که گفت: در [[خانه]] من، این بود که او [[همسر]] و [[وارث]] [[خانه پیامبر]] بود! در توضیح و رد این ادعا مطلب بسیار است که به اختصار می‌‌پردازیم: در [[مکتب]] [[شیعیان]] بحث است که آیا [[زن]] از [[زمین]] شوهرش [[ارث]] می‌‌برد یا نه؟ بر فرض زن از زمین شوهر ارث ببرد مگر عایشه چقدر از [[خانه رسول خدا]] ارث می‌‌برد، او یکی از نُه زن [[پیامبر]] بود، و ارث [[زن]] از شوهر ⅛ است، پس سهم عایشه از خانه پیامبر{{صل}} یک نهم از ⅛ و باقی مانده خانه پیامبر{{صل}} یعنی ⅞ خانه به [[فاطمه]]{{س}} و دیگر [[دختران پیامبر]]{{صل}} رسیده، بنابراین سهم [[فرزندان فاطمه]]{{س}} به مقدار [[محل دفن]] امام مجتبی{{ع}} در [[خانه رسول الله]]{{صل}} بوده است؛ پس عایشه[[حق]] [[مخالفت]] با دفن امام مجتبی{{ع}} در خانه پیامبر نداشته است. | ||
به علاوه دفن [[ابوبکر]] و [[عمر]] در خانه پیامبر{{صل}} آیا به [[اذن]] فاطمه و [[علی]] و [[فرزندان]] ایشان بوده، و بر فرض اگر عایشه هم سهم داشته به این مقدار نبوده که بتوانند ابوبکر و عمر را در خانه ایشان دفن کنند و آیا دفن [[عمر بن خطاب]] در خانه رسول الله{{صل}} با اذن [[فاطمه زهرا]]{{س}} بود که به [[حق]]، [[وارث]] بخشی از آن [[خانه]] بود، بنابراین طبق این [[منطق]]، [[دفن]] این [[دو خلیفه]] چون با [[اذن]] [[فاطمه]] و فرزندانش نبوده، در [[ملک]] غیر و ملک غصبی دفن شده‌اند.</ref>؛ | به علاوه دفن [[ابوبکر]] و [[عمر]] در خانه پیامبر{{صل}} آیا به [[اذن]] فاطمه و [[علی]] و [[فرزندان]] ایشان بوده، و بر فرض اگر عایشه هم سهم داشته به این مقدار نبوده که بتوانند ابوبکر و عمر را در خانه ایشان دفن کنند و آیا دفن [[عمر بن خطاب]] در خانه رسول الله{{صل}} با اذن [[فاطمه زهرا]]{{س}} بود که به [[حق]]، [[وارث]] بخشی از آن [[خانه]] بود، بنابراین طبق این [[منطق]]، [[دفن]] این [[دو خلیفه]] چون با [[اذن]] [[فاطمه]] و فرزندانش نبوده، در [[ملک]] غیر و ملک غصبی دفن شده‌اند.</ref>؛ | ||