اهل کتاب در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

خوردن خوارکی و غذایی که [[نجس]] شده بر مسلمان [[حرام]] است، اما به نظر مشهور فقیهان فروش چنین اشیایی به کسانی که آنها را [[حلال]] می‌شمارند، از جمله اهل کتاب جایز است<ref>مستند الشیعة، ج۱۴، ص۷۷؛ مصباح الفقاهة، ج۱، ص۱۲۴.</ref>. در روایتی از [[امام رضا]]{{ع}} در مورد خمیری که قطره‌ای از شراب یا نبیذ یا [[خون]] در آن چکیده شده سؤال شد آن [[حضرت]] خوردن آن را بر مسلمان حرام شمرد. سپس از آن حضرت سؤال شد آیا می‌توان آن را به [[یهود]] و [[نصاری]] فروخت و برای آنان علت را بیان کرد: زیرا آنان [[نوشیدن]] این مایعات را حلال می‌دانند؟ حضرت فروش آن را جایز شمرد<ref>الکافی، ج۶، ص۴۲۲.</ref>.

در صورتی که شخص مسلمان [[مالی]] را برای [[کافر]] از جمله اهل کتاب [[وصیت]] کند [[رأی]] فقیهان در اینکه آیا این وصیت جایز و نافذ خواهد بود یا خیر، مختلف است. برخی این عمل را جایز ندانسته و برخی آن را جایز دانسته‌اند و برخی میان [[کافر حربی]] یا غیر [[حربی]] یا اهل کتاب و غیر آنان فرق گذاشته و وصیت برای [[کفار]] غیر حربی و اهل کتاب را جایز شمرده‌اند<ref>مختلف الشیعة، ج۶، ص۳۴۳؛ الحدائق الناضرة، ج۲۲، ص۵۱۹.</ref>. در نقلی منسوب به امام رضا{{ع}} قول اخیر مورد [[تأیید]] قرار گرفته است. در این [[روایت]] [[ریان بن شبیب]] از [[امام رضا]]{{ع}} سؤال می‌کند که خواهرش [[مالی]] را برای [[قوم]] [[نصاری]] [[وصیت]] کرده و دیگران به او توصیه کرده‌اند که آن را در میان فقرای [[مسلمان]] تقسیم کند. [[حضرت]] در پاسخ فرمود به وصیت عمل کن زیرا [[خداوند]] می‌فرماید هرکس تغییری در وصیت ایجاد نماید [[گناه]] آن بر ذمه‌اش خواهد بود<ref>الکافی، ج۷، ص۱۶.</ref>. این مضمون در روایت‌هایی از [[امام صادق]]{{ع}} نیز آمده است<ref>وسائل الشیعة، ج۱۹، ص۳۴۵.</ref>.