پرش به محتوا

بریر بن خضیر همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سپاه عمر سعد' به 'سپاه عمر سعد'
جز (جایگزینی متن - 'سپاه عمر سعد' به 'سپاه عمر سعد')
خط ۱۰: خط ۱۰:
از شهدای کربلاست. از [[اصحاب]] [[وفادار]] [[امام حسین]]{{ع}} و از انسان‌های [[شایسته]] و [[پرهیزگار]] که [[زاهد]]، [[قاری]] [[قرآن]] و [[معلم]] [[قرآن]] و از شجاعان بزرگوار [[کوفه]]، از [[قبیله]] [[همدان]] بود. بریر از [[تابعین]] به شمار می‌رفت و به عنوان [[سید]] القراء شناخته می‌شد. [[اهل عبادت]] و [[قرائت قرآن]] بود که در [[مسجد]] جامع [[کوفه]] به قرائت می‌پرداخت و در میان [[قبیله]] [[همدان]] [[ارزش]] و منزلتی داشت. در [[کوفه]] مشهور و مورد [[احترام]] بود. کوشش بسیاری داشت که [[عمر سعد]] را از [[دوستی]] و [[همدلی]] با [[حکومت اموی]] باز دارد که موفق نشد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱</ref>.
از شهدای کربلاست. از [[اصحاب]] [[وفادار]] [[امام حسین]]{{ع}} و از انسان‌های [[شایسته]] و [[پرهیزگار]] که [[زاهد]]، [[قاری]] [[قرآن]] و [[معلم]] [[قرآن]] و از شجاعان بزرگوار [[کوفه]]، از [[قبیله]] [[همدان]] بود. بریر از [[تابعین]] به شمار می‌رفت و به عنوان [[سید]] القراء شناخته می‌شد. [[اهل عبادت]] و [[قرائت قرآن]] بود که در [[مسجد]] جامع [[کوفه]] به قرائت می‌پرداخت و در میان [[قبیله]] [[همدان]] [[ارزش]] و منزلتی داشت. در [[کوفه]] مشهور و مورد [[احترام]] بود. کوشش بسیاری داشت که [[عمر سعد]] را از [[دوستی]] و [[همدلی]] با [[حکومت اموی]] باز دارد که موفق نشد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱</ref>.


وی در سال ۶۰ [[هجری]] از [[کوفه]] به [[مکه]] رفت و به [[امام حسین]] پیوست و همراه او به [[کوفه]] آمد. روز [[تاسوعا]] از [[خوشحالی]] اینکه به [[شهادت]] خاهد رسید، با [[عبد الرحمن بن عبد ربه]] [[شوخی]] می‌کرد. [[شب]] [[عاشورا]] نیز از کسانی بود که برخاست و در [[حمایت]] و جانبازی برای [[امام]]، سخنانی ایراد کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵</ref> در [[کربلا]] چندین بار خطاب به [[دشمن]] سخنرانی‌ها کرد. کلمات [[وفاداری]] او نسبت به [[امام حسین|سید الشهدا]] معروف است. [[روز عاشورا]]، به میدان رفت و خطاب به [[سپاه]] [[عمر سعد]] خطابه‌ای ایراد کرد و به [[نکوهش]] آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا [[شهید]] شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۶.</ref>.
وی در سال ۶۰ [[هجری]] از [[کوفه]] به [[مکه]] رفت و به [[امام حسین]] پیوست و همراه او به [[کوفه]] آمد. روز [[تاسوعا]] از [[خوشحالی]] اینکه به [[شهادت]] خاهد رسید، با [[عبد الرحمن بن عبد ربه]] [[شوخی]] می‌کرد. [[شب]] [[عاشورا]] نیز از کسانی بود که برخاست و در [[حمایت]] و جانبازی برای [[امام]]، سخنانی ایراد کرد<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵</ref> در [[کربلا]] چندین بار خطاب به [[دشمن]] سخنرانی‌ها کرد. کلمات [[وفاداری]] او نسبت به [[امام حسین|سید الشهدا]] معروف است. [[روز عاشورا]]، به میدان رفت و خطاب به [[سپاه عمر سعد]] خطابه‌ای ایراد کرد و به [[نکوهش]] آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا [[شهید]] شد<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۷۶.</ref>.


==منابع==
==منابع==
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش