بریر بن خضیر همدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بریر بن خضیر همدانی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملبریر بن خضیر همدانی
جنسیتمرد
لقبسید القراء
از قبیلهبنی‌همدان
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحاب
حضور در جنگواقعه کربلا
فعالیت‌های اوتدریس و تعلیم قرآن

مقدمه

از شهدای کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین (ع) و از انسان‌های شایسته و پرهیزگار که زاهد، قاری قرآن و معلم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه، از قبیله همدان بود. بریر از تابعین به شمار می‌رفت و به عنوان سید القراء شناخته می‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت می‌پرداخت و در میان قبیله همدان ارزش و منزلتی داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیاری داشت که عمر سعد را از دوستی و همدلی با حکومت اموی باز دارد که موفق نشد[۱].

وی در سال ۶۰ هجری از کوفه به مکه رفت و به امام حسین پیوست و همراه او به کوفه آمد. روز تاسوعا از خوشحالی اینکه به شهادت خواهد رسید، با عبد الرحمن بن عبد ربه شوخی می‌کرد. شب عاشورا نیز از کسانی بود که برخاست و در حمایت و جانبازی برای امام، سخنانی ایراد کرد[۲] در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفاداری او نسبت به سید الشهدا معروف است. روز عاشورا، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌ای ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از حر به میدان رفت و جنگید تا شهید شد[۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انصار الحسین، ص ۶۱
  2. عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۵
  3. بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۵
  4. ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۷۶.