عباس بن جعده جدلی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
عباس[۱] بن جَعْدۀ جَدَلی[۲]، فردی دلاور، پاکدامن و دوستدار اهل بیت (ع)[۳] بود و در کوفه از مردم برای امام حسین (ع) بیعت می‌گرفت. هنگامی که هانی بن عروه به دستور عبیدالله بن زیاد دستگیر شد، حضرت مسلم بن عقیل (ع) برای حمله به قصر ابن زیاد چهار تن را به فرماندهی قبایل مختلف منصوب کرد که در این نبرد، عباس فرمانده اهل مدینه بود[۴]. او می‌گوید: «با چهار هزار جنگجو، همراه مسلم حرکت کردیم ولی هنوز به قصر نرسیده بودیم که تعدادمان به سیصد نفر کاهش یافت»[۵].
از گفتار مورّخان پیشین مانند طبری و ابن‌اثیر[۶] هنگام ذکر حوادث سال ۶۶ ه.ق چنین برمی‌آید که عبّاس[۷] تا این زمان زنده و فرمانده گروهی از سپاهیان مختار بوده است. ولی سیره‌نویسان اخیر می‌گویند که پس از شهادت حضرت مسلم (ع) و هانی بن عروه، محمد اشعث کندی و به قولی محمد بن عباس کندی او را دستگیر کرده و تحویل ابن‌زیاد داد.
سر عباس بن جعده، به امر عبیدالله بن زیاد از بدن جدا گردید و به فیض شهادت نایل گشت[۸].[۹]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ عیاّش، تاریخ الطبری، ج۶، ص۷۴. دارالمعارف.
- ↑ نسبتش به جدیله، تیرهای از قحطانیه برمیگردد. این قبیله به نام مادرشان، جدیلة بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته میشوند. (الانساب، ج۲، ص۳۰؛ معجم قبائل العرب، ج۱، ص۱۷۳).
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۲۸۶، فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۶؛ مبعوث الحسین (ع)، ص۲۳۸.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۹، دارالمعارف، اخبار الطوال، ص۲۳۸؛ الکامل، ج۴، ص۳۰؛ مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۱، ص۲۹۷، انوارالهدی؛ ارشاد، ج۲، ص۵۲؛ ابصارالعین، ص۸۱ و ۱۰۸، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۵؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۷؛ نفس المهموم، ص۹۶؛ قمقام زخّار، ج۱، ص۳۰۱.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۶۹.
- ↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۷۴، دارالمعارف؛ الکامل، ج۴، ص۲۴۸.
- ↑ عیاش، تاریخ طبری، ج۶، ص۷۴.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۲۸۶؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۵؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۶، مدینة الحسین (ع)، ص۴۲؛ ثارالله، ص۱۲۵؛ یاران پایدار، ص۹۰؛ مبعوث الحسین (ع)، ص۲۳۷.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۱۱-۲۱۲.