سعید بن عبدالله حنفی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←سعید نامهرسان کوفیان به امام{{ع}} در مکه
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
هنگامی که خبر [[مرگ معاویه]] به [[مردم کوفه]] رسید، [[شیعیان کوفه]] گرد هم جمع آمدند و نامهای به [[امام حسین]] و نوشتند و [[حضرت]] را برای [[امامت]] و [[رهبری]] خود [[دعوت]] نمودند. در مرحله اول، نامه توسط «[[عبدالله بن وال]]» و «[[عبدالله بن مسمع همدانی]]» و نوبت دوم توسط «[[قیس بن مسهر صیداوی]]» و «[[عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی|عبدالرحمن بن عبدالله الکُدَرِ أرحبی]]» و «[[عمارة بن عبد سلولی]]» و بار سوم توسط «[[سعید بن عبدالله حنفی]]» و «[[هانی بن هانی سبیعی]]» ارسال کردند. | هنگامی که خبر [[مرگ معاویه]] به [[مردم کوفه]] رسید، [[شیعیان کوفه]] گرد هم جمع آمدند و نامهای به [[امام حسین]] و نوشتند و [[حضرت]] را برای [[امامت]] و [[رهبری]] خود [[دعوت]] نمودند. در مرحله اول، نامه توسط «[[عبدالله بن وال]]» و «[[عبدالله بن مسمع همدانی]]» و نوبت دوم توسط «[[قیس بن مسهر صیداوی]]» و «[[عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی|عبدالرحمن بن عبدالله الکُدَرِ أرحبی]]» و «[[عمارة بن عبد سلولی]]» و بار سوم توسط «[[سعید بن عبدالله حنفی]]» و «[[هانی بن هانی سبیعی]]» ارسال کردند. | ||
نویسندگان نامه سوم که توسط سعید بن عبدالله حنفی و [[هانی بن هانی]] به [[محضر امام]]{{ع}} تقدیم شد. عبارت بودند از: «[[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن أبجر]]، [[یزید بن حارث]]، [[یزید | نویسندگان نامه سوم که توسط [[سعید بن عبدالله حنفی]] و [[هانی بن هانی سبیعی]] به [[محضر امام]]{{ع}} تقدیم شد. عبارت بودند از: «[[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن أبجر]]، [[یزید بن حارث]]، [[یزید بن رویم]]، [[غزرة بن قیس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر]]» که پس از [[شهادت]] حضرت مسلم، در [[سپاه عمر سعد]] قرار گرفتند و با امام حسین{{ع}} در [[کربلا]] جنگیدند! | ||
امام پس از دریافت این نامه سوم، در پاسخ آنها نامهای را توسط «سعید بن عبدالله» و «هانی بن هانی» از مکه به [[کوفه]] ارسال فرمودند<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۳؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۳۳؛ ارشاد مفید، ج۲، ص۳۸ و ۳۲۹ و ابصارالعین، ص۱۸۸.</ref>. | امام پس از دریافت این نامه سوم، در پاسخ آنها نامهای را توسط «سعید بن عبدالله» و «هانی بن هانی» از مکه به [[کوفه]] ارسال فرمودند<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۳؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۳۳؛ ارشاد مفید، ج۲، ص۳۸ و ۳۲۹ و ابصارالعین، ص۱۸۸.</ref>. |