پرش به محتوا

جنگ نهروان در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
[[امام]]{{ع}} وقتی در برابر [[خوارج]] قرار گرفت، درباره کشتن [[عبدالله بن خباب]] از آنان پرسید. آن‌ها اقرار به کشتن وی کردند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "از گردان‌ها به‌طور جداگانه بپرسید." سؤال کردند، آن‌ها همه اعتراف کردند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "چه کسی [[عبدالله بن خباب]] را کشته است؟" همه گفتند: "تو را می‌کشیم، همان گونه که او را کشتیم، همگی ما او را کشتیم." [[امام]]{{ع}} فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]] اگر تمام اهل [[دنیا]] این گونه اعتراف به کشتن [[عبدالله بن خباب]] کنند و من بر کشتن آن‌ها توانا باشم، آنان را خواهم کشت"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۶۳.</ref>.
[[امام]]{{ع}} وقتی در برابر [[خوارج]] قرار گرفت، درباره کشتن [[عبدالله بن خباب]] از آنان پرسید. آن‌ها اقرار به کشتن وی کردند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "از گردان‌ها به‌طور جداگانه بپرسید." سؤال کردند، آن‌ها همه اعتراف کردند. [[امام]]{{ع}} فرمود: "چه کسی [[عبدالله بن خباب]] را کشته است؟" همه گفتند: "تو را می‌کشیم، همان گونه که او را کشتیم، همگی ما او را کشتیم." [[امام]]{{ع}} فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]] اگر تمام اهل [[دنیا]] این گونه اعتراف به کشتن [[عبدالله بن خباب]] کنند و من بر کشتن آن‌ها توانا باشم، آنان را خواهم کشت"<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۶۳.</ref>.


==[[سازمان‌دهی]] و برافراشتن [[پرچم]] [[امان]]==
==سازمان‌دهی و برافراشتن [[پرچم]] [[امان]]==
[[امام]]{{ع}} بعد از [[تلاش]] بی‌نتیجه برای منصرف کردن آنها از [[جنگ]]، به [[سازمان‌دهی]] نیروهای خود پرداخت. [[حُجر بن عدی]] را در سمت راست [[سپاه]]، [[مَعقل بن قیس]] را در سمت چپ و [[ابوایّوب انصاری]] را بر سواره‌نظام و [[ابوقتاده]] [[انصاری]] را بر پیاده‌نظام گمارد. [[امام]]{{ع}} برای جلوگیری از کشته شدن آنان [[پرچم]] [[امان]] را به [[ابوایّوب انصاری]] سپرد و دستوراتی به وی داد. او فریاد برآورد: "هرکس از شما [[خوارج]] زیر این [[پرچم]] قرار گیرد، مشروط به اینکه کسی را نکشته باشد در [[امان]] است. هرکس از این گروه جدا شود و به [[کوفه]] یا [[مدائن]] برود، در [[امان]] است. ما پس از اینکه [[قاتلان]] برادران خود را بکشیم، نیازی به ریختن [[خون]] شما نداریم." از چهار هزار فقط هزار نفر یا کمتر با [[خوارج]] باقی ماندند. به [[نقل]] [[طبری]] دو هزار و هشت نفر با [[عبدالله بن وهب]] باقی ماندند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۶۳.</ref>.
[[امام]]{{ع}} بعد از تلاش بی‌نتیجه برای منصرف کردن آنها از [[جنگ]]، به [[سازمان‌دهی]] نیروهای خود پرداخت. [[حُجر بن عدی]] را در سمت راست [[سپاه]]، [[مَعقل بن قیس]] را در سمت چپ و [[ابوایّوب انصاری]] را بر سواره‌نظام و [[ابوقتاده]] [[انصاری]] را بر پیاده‌نظام گمارد. [[امام]]{{ع}} برای جلوگیری از کشته شدن آنان [[پرچم]] [[امان]] را به [[ابوایّوب انصاری]] سپرد و دستوراتی به وی داد. او فریاد برآورد: "هرکس از شما [[خوارج]] زیر این [[پرچم]] قرار گیرد، مشروط به اینکه کسی را نکشته باشد در [[امان]] است. هرکس از این گروه جدا شود و به [[کوفه]] یا [[مدائن]] برود، در [[امان]] است. ما پس از اینکه [[قاتلان]] برادران خود را بکشیم، نیازی به ریختن [[خون]] شما نداریم." از چهار هزار فقط هزار نفر یا کمتر با [[خوارج]] باقی ماندند. به [[نقل]] [[طبری]] دو هزار و هشت نفر با [[عبدالله بن وهب]] باقی ماندند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۲۶۳.</ref>.


==[[نبرد]] دو نیرو==
==[[نبرد]] دو نیرو==
۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش