پرش به محتوا

یزید بن زیاد کندی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۸: خط ۳۸:


سپس ابو الشعثاء کندی با [[شمشیر]] به [[سپاه]] دشمن [[حمله]] کرد و هنگام [[یورش]] بر دشمن این [[رجز]] را می‌‌خواند:
سپس ابو الشعثاء کندی با [[شمشیر]] به [[سپاه]] دشمن [[حمله]] کرد و هنگام [[یورش]] بر دشمن این [[رجز]] را می‌‌خواند:
{{شعر}}
{{ب|''أَنَا يَزِيدُ وَ أَبِي‏ مَهاصِرُ''|2=''اشجعُ من لیثٍ بغیلٍ خادِرُ''}}
{{ب|''يَا رَبِّ إِنِّي لِلْحُسَيْنِ نَاصِرٌ''|2=''وَ لِابْنِ سَعْدٍ تَارِكٌ وَ هَاجِرٌ''<ref>بغیل: درخت زیاد درهم شده (جنگل).</ref>}}
{{پایان شعر}}
:منم [[یزید]] و پدرم مهاصر و از شیر در جنگل) کمین کرده، پروردگارا! من [[حسین]] را یاورم و از [[ابن سعد]] دور و بیزارم.


{{عربی|"أَنَا يَزِيدُ وَ أَبِي‏ مَهاصِرُ اشجعُ من لیثٍ بغیلٍ خادِرُ"}}
ابوالشّعثاء پس از کشتن نُه<ref>امالی شیخ صدوق، ص۱۳۷.</ref> و به قولی هیجده یا نوزده تن و مجروح کردن شماری دیگر از [[سپاه]] [[دشمن]] به [[شهادت]] رسید<ref>ذخیرةالدارین، ص۲۴۰، در کتاب فرسان الهیجاء، ج۱، ص۳۰ به نقل از شرح قصیده ابوفراس آورده که چهل و چند نفر را به هلاکت رساند</ref>.


{{عربی|"يَا رَبِّ إِنِّي لِلْحُسَيْنِ نَاصِرٌ وَ لِابْنِ سَعْدٍ تَارِكٌ وَ هَاجِرٌ"}}<ref>بغیل: درخت زیاد درهم شده (جنگل).</ref>؛
درباره هنگام شهادت وی میان مورّخان [[اختلاف]] است، برخی وی را در شمار نخستین [[شهیدان]]<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۵، دارالمعارف، اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۰۳.</ref> و برخی در زمره شهیدان وهله دوم [[ماجرای کربلا]] آورده‌اند.


منم [[یزید]] و پدرم مهاصر و از شیر در جنگل) کمین کرده، پروردگارا! من [[حسین]] را یاورم و از [[ابن سعد]] دور و بیزارم.
[[شیخ صدوق]] شهادت وی را پس از شهادت [[مالک بن انس کاهلی]] نوشته است<ref>امالی، ص۱۳۷.</ref>. [[خوارزمی]] نام وی را پس از شهادت [[حنظلة بن اسعد شبامی]] ثبت کرده است<ref>مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۳، انوار الهدی.</ref> و [[ابن اعثم]] و [[ابن شهرآشوب]] شهادت او را پس از شهادت [[انیس بن معقل اصبحی]] آورده‌اند<ref>الفتوح، ج۵، ص۱۹۹؛ مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۱۱۲.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۶۹.</ref>
 
سپس به [[نبرد]] دلاورانه‌اش ادامه داد و به نفر دیگر از دشمن را نیز به [[هلاکت]] رساند و سرانجام به درجه رفیع [[شهادت]] نایل آمد<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۵؛ نفس المهموم، ص۲۷۴؛ مقتل مقرم، ص۲۴۳؛ ابصارالعین، ص۱۴۹.</ref>.


در [[افتخار]] او همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[سلام]] و [[درود]] فرستاده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۶۲۸-۶۲۹.</ref>
در [[افتخار]] او همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[سلام]] و [[درود]] فرستاده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۶۲۸-۶۲۹.</ref>
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش