|
|
خط ۳۰: |
خط ۳۰: |
| با نگرشی ژرف در [[شخصیت]] بیمانند [[امام حسین]]{{ع}} ویژگیهایی را بدین شرح درمییابیم: | | با نگرشی ژرف در [[شخصیت]] بیمانند [[امام حسین]]{{ع}} ویژگیهایی را بدین شرح درمییابیم: |
|
| |
|
| ===فروتنی=== | | ===[[تواضع امام حسین]]=== |
| [[فروتنی]] و [[تواضع]] و دوری از [[خودپسندی]] جزء [[سرشت]] امام حسین{{ع}} بود.
| |
| او شخصیتی والاتبار و پر [[ارج]] و [[مقام]] و نزد رسول اکرم{{صل}} از جایگاه ویژهای برخوردار بود. آن بزرگوار خود میان [[مردم]] میزیست و از [[زندگی]] در کنار [[مستمندان]] [[عار]] نداشت و خود را از [[ضعفا]] و [[بیچارگان]] [[برتر]] نمیشمرد و بر کسی [[تکبّر]] نمیفروخت. از جدّ بزرگوارش [[نبیّ]] اکرم{{صل}} که مایه [[رحمت]]، برای جهانیان بود، [[پیروی]] میکرد و با اینگونه [[رفتار]] تنها [[رضای خدا]] و [[تهذیب]] و [[تربیت]] [[مسلمانان]] را در نظر داشت. موارد زیادی از آن [[حضرت]] نقل شده که با سایر مسلمانان در کمال [[فروتنی]] [[همگرایی]] داشته و بدین وسیله [[سماحت]] و گذشت [[رسالت]] و [[مهربانی]] و [[خیرخواهی]] [[شخصیت]] [[ارزشمند]] خویش را به منصّه [[ظهور]] گذاشت، از جمله: روزی از کنار عدّهای مستمند که پارههایی از نان خشک روی پارچه ریخته و میخوردند عبور نمود بر آنان [[سلام]] کرد، آن جمع وی را برای خوردن از غذایشان [[دعوت]] کردند، حضرت در کنار آنان نشست و فرمود: اگر این نانها عنوان [[صدقه]] نداشت، همراه با شما از آنها میخوردم. سپس اظهار داشت: اکنون به پا خیزید به [[خانه]] من بیایید. وقتی وارد بر آن حضرت شدند به آنان غذایی مناسب خورانید و بر اندامشان [[لباس]] پوشاند و [[دستور]] داد به هریک چند [[درهم]] [[هدیه]] دهند.
| |
| نقل شده روزی [[حضرت ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} به مستمندان موجود در صفّه (جایگاه ویژه [[مهاجران]] اولیه در [[مسجد پیامبر]]) درحالیکه مشغول [[غذا خوردن]] بودند گذارش افتاد، عرضه داشتند: بفرمایید [[نهار]]. حضرت فرمود:
| |
| [[خداوند]] [[متکبران]] را [[دوست]] ندارد، نزد آنان نشست و همراه با آنها [[غذا]] تناول کرد و سپس به آنان فرمود: اکنون که من دعوت شما را پذیرا شدم، شما نیز دعوت مرا بپذیرید. آنان نیز پذیرفته و آن جمع را به [[منزل]] خویش برد و به همسرش فرمود: هر اندازه [[پول]] پسانداز کردهای بیاور تا بین این افراد تقسیم کنم<ref>اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۸۰؛ تاریخ ابن عساکر، در حالات امام حسین{{ع}}، حدیث ۱۹۶؛ تفسیر برهان، ج۲، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۴۵-۴۷.</ref>
| |
|
| |
|
| ===[[بردباری]] و گذشت=== | | ===[[بردباری]] و گذشت=== |