پرش به محتوا

سیره اخلاقی امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۲: خط ۳۲:
===[[تواضع امام حسین]]===
===[[تواضع امام حسین]]===


===[[بردباری]] و گذشت‌===
===[[بردباری امام حسین|بردباری و گذشت‌]]===
[[امام حسین]]{{ع}} [[تربیت یافته]] [[مکتب]] [[نبوّت]] بود و [[روح]] بلند جدّ بزرگوارش [[رسول اکرم]]{{صل}} را در کالبد داشت؛ روح با عظمتی که (در [[فتح مکه]]) از تمام کسانی که با او در [[ستیز]] بوده و بر ضدّ [[رسالت]] [[اسلام]] [[قیام]] کرده بودند، گذشت و مورد [[عفو]] و [[بخشش]] قرار داد، [[قلب]] پرمهر [[رسول خدا]]{{صل}} پذیرای همه [[مردم]] بود، وی به [[ارشاد]] و [[هدایت]] آنان سخت علاقمند بود و در این راستا از [[ناسزاگویی]] افراد [[نادان]] نسبت به خویش خرده نمی‌گرفت و [[چشم‌پوشی]] می‌کرد و تنها [[رضای خدا]]، وی را به این کار وا می‌داشت. [[گناهکاران]] را به خود نزدیک‌ می‌ساخت و به آنان [[اطمینان]] داده و بذر [[امید به رحمت الهی]] را در دلشان می‌کاشت. هیچ‌گاه کسی را که به وی [[ناسزا]] روا می‌داشت به ناسزا پاسخ نمی‌داد بلکه با او [[مهربانی]] می‌کرد و به [[راه راست]] رهنمون می‌شد و از [[گمراهی]] [[نجات]] و رهایی‌اش می‌بخشید.
 
از [[ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} [[روایت]] شده که فرمود:
اگر فردی در این گوش به من ناسزا بگوید -و اشاره به گوش راست خود کرد- و در گوش چپم از من [[پوزش]] بخواهد، عذرش را خواهم پذیرفت؛ زیرا [[امیر المؤمنین علی]] بن أبی طالب{{ع}} برایم نقل کرد که از جدّم رسول خدا{{صل}} شنیده است که می‌فرمود: آن‌کس که پوزش فردی را چه به [[حق]] سخن بگوید چه به غیر حق، پذیرا نشود، بر [[حوض کوثر]] وارد نخواهد شد<ref>احقاق الحق، ج۱۱، ص۴۳۱.</ref>.
 
نیز روایت شده یکی از [[غلامان]] [[حضرت]] خیانتی مرتکب شد که سزاوار [[کیفر]] بود، حضرت [[دستور]] [[تنبیه]] او را صادر کرد، [[غلام]] به پا خاست و عرضه داشت: مولای من! (به فرموده [[قرآن]]) {{متن قرآن|وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ}}؛ آنان که [[خشم]] خود را فرو می‌برند.
[[امام]]{{ع}} فرمود: دست از او بردارید.
غلام بار دیگر عرض کرد: سرورا! {{متن قرآن|وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ}}؛ آنان که از [[گناه]] و [[لغزش]] دیگران درمی‌گذرند.
 
امام{{ع}} در پاسخ او فرمود: از جرمت گذشتم.
بار سوم غلام عرضه داشت: مولا [[جان]]! {{متن قرآن|وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ}}؛ [[خداوند]] [[نیکوکاران]] را [[دوست]] دارد.
[[امام]]{{ع}} فرمود: تو در [[راه خدا]] [[آزادی]] و مستمری‌ات را دو چندان خواهم داد<ref>کشف النعمه، ج۲، ص۳۱؛ فصول المهمه ابن صباغ، ص۱۶۸ با اختلافی اندک؛ اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۳.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[پیشوایان هدایت ج۵ (کتاب)|پیشوایان هدایت ج۵]] ص۴۷.</ref>


===[[بخشش]] و سخاوت‌===
===[[بخشش]] و سخاوت‌===
۷۳٬۲۶۲

ویرایش