حجاج بن مسروق جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

*وی [[اهل کوفه]] و از [[یاران امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود. وقتی خبر [[هجرت]] [[امام حسین]]{{ع}} را از [[مدینه]] به [[مکّه]] شنید، خود را به آن [[حضرت]] رساند و همراه [[امام]] از آنجا به [[کربلا]] آمد. همواره ملازم [[سید الشهدا]] بود و در پنج وقت [[نماز]]، [[اذان]] می‌‌گفت. در مسیر [[راه]]، وقتی که [[امام حسین]]{{ع}} به منزلگاه "[[قصر بنی مقاتل]]" رسید و در آنجا [[خیمه]] گاه [[عبید الله بن حر جعفی]] را دید، [[حجاج بن مسروق]] را در پی او فرستاد تا او را به [[پیوستن]] به [[امام]] فراخواند<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.</ref>. (گرچه [[توفیق]] [[حسینی]] شدن نیافت). هنگامی که کاروان [[حسین]]{{ع}} با [[سپاه]] حرّ بر خورد کردند، او به امر [[امام]]، [[اذان]] ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان "مؤذّن حسین" یاد کرده‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۶۸.</ref>. [[روز عاشورا]] به میدان رفت و جنگید و [[غرق]] [[خون]] نزد [[امام]] برگشت. پس از گفتگویی با [[سید الشهدا]]، بار دیگر به میدان رفت و [[شهید]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۱.</ref>.

*وی، همان کسی است که در جریان برخورد [[سپاه]] [[حر بن یزید]] با [[امام]]{{ع}}، به [[دستور امام]]{{ع}}، [[اذان]] ظهر را گفت و منابع، او را به عنوان [[مؤذّن حسین]]{{ع}} معرّفی کرده‌اند. وی، روز عاشورا، به صف [[دشمن]] [[حمله]] کرد تا به [[لقاء اللّه]] پیوست.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۵۴۲.</ref>