سوره ناس در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
خداوند در این سوره به پیامبر | [[خداوند]] در این [[سوره]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[دستور]] می‌دهد از [[شر]] وسوسه‌گران از [[جنّ]] و [[انس]] ([[وسواس]] [[خناس]]) به [[پروردگار]]، [[فرمانروا]] و [[معبود]] [[مردم]] [[پناه]] ببرد. گفته شده: از [[روایات]] وارده در [[شان نزول]] آن استفاده می‌شود این سوره در [[مدینه]] نازل شده، بلکه از آن روایات بر می‌آید که این سوره و [[سوره فلق]] هر دو با هم نازل شده‌اند؛ برخی نیز بر این باورند که این [[سوره مدنی]] است. | ||
این سوره و سوره فلق را «مشقشقتان» و بنا به قولی «مقشقشتان» هم گفته‌اند؛ همچنان که به این دو سوره و سوره اخلاص «معوّذه» هم گفته‌اند. | این سوره و سوره فلق را «مشقشقتان» و بنا به قولی «مقشقشتان» هم گفته‌اند؛ همچنان که به این دو سوره و [[سوره اخلاص]] «معوّذه» هم گفته‌اند. | ||
{{عربی|"قشقش الدواء الجرب"}} یعنی: دارو، گری (بیماری حاد پوستی) را درمان کرد و بهبودی داد. و این سوره چون از مرض شرک پیش می‌گیرد و آن را درمان می‌کند، و وجود شخص را از آثار این بیماری می‌پیراید و پاک می‌سازد چنین نامیده شده. قرطبی و زمخشری در تفاسیرشان، این نام را آورده‌اند. قرطبی و طیبی گویند: چون از نفاق شفا می‌دهند و رهایی می‌بخشند، - و اقلیم وجود بشر را می‌پیرایند و جان آدمی را صیقل می‌دهند - چنین نام گرفته‌اند. بنابر نقل ابن | {{عربی|"قشقش الدواء الجرب"}} یعنی: دارو، گری ([[بیماری]] حاد پوستی) را درمان کرد و بهبودی داد. و این سوره چون از [[مرض]] [[شرک]] پیش می‌گیرد و آن را درمان می‌کند، و وجود شخص را از آثار این بیماری می‌پیراید و [[پاک]] می‌سازد چنین نامیده شده. [[قرطبی]] و [[زمخشری]] در تفاسیرشان، این نام را آورده‌اند. قرطبی و طیبی گویند: چون از [[نفاق]] [[شفا]] می‌دهند و [[رهایی]] می‌بخشند، - و اقلیم وجود [[بشر]] را می‌پیرایند و [[جان آدمی]] را [[صیقل]] می‌دهند - چنین نام گرفته‌اند. بنابر نقل [[ابن عاشور]]، مقشقشه نامی است مشترک میان چهار سوره: [[توبه]]، کافرون، فلق و ناس ([[تفسیر التحریر و التنویر]] از ابن عاشور، ج۳۰، ص۵۵۳). | ||
خداوند در این سوره به پیامبر | خداوند در این سوره به پیامبر{{صل}} [[فرمان]] داده است از شر وسوسه‌گران از جنّ و انس به پروردگار، فرمانروا و معبود مردم پناه ببرد. و پیامبر{{صل}} وقتی که در بیماری [[عثمان بن مظعون]] از او [[دیدار]] کرد، بدو فرمود: «به این سوره ([[اخلاص]]) و دو سوره بعدش (فلق و ناس) چنگ درزن و پناه بر!». | ||
«مشقشقه» برگرفته است از «شقشق شقشقه الجمل»: شتر بانگ برآورد. و «الشقشقه» پاره گوشتی است که شتر به هنگام بانگ کردن از گوشه دهان بیرون کند، و... درنگ این پاره گوشت، بیرون از دهان شتر، در مدتی اندک است. شقشقه چیزی است شبیه بادکنک که، هنگامی که شتر عشق و | «مشقشقه» برگرفته است از «شقشق شقشقه الجمل»: شتر بانگ برآورد. و «الشقشقه» پاره گوشتی است که شتر به هنگام بانگ کردن از گوشه دهان بیرون کند، و... درنگ این پاره گوشت، بیرون از دهان شتر، در مدتی اندک است. شقشقه چیزی است شبیه بادکنک که، هنگامی که شتر [[عشق]] و [[شور]]، یا [[خشم]] و [[خروش]] می‌گیرد، در اوج غلیان، از دهانش بیرون می‌زند و ساعتی بعد فرو می‌نشیند. فلانٌ شقشقة قومه: فلانی زبان آور [[قوم]] خویش است. و «[[خطیب]] مشقشق» سخنور زبان آور را گویند. و وقتی گویند: «فلان ذو شقشقه»، یعنی [[سخنوری]] تواناست. [[ابن عاشور]] گوید: سبب نامیدن این دو [[سوره]] به این نام را به تحقیق ندانستم. اما شاید به این مناسبت باشد که سوره‌های ناس و فلق دو فریادگرند که با [[شور و هیجان]] و زبان آوری بی‌نظیری به [[انسان]] فراخوان می‌دهند تا از [[باطل]] و دیوسیرتان باطل‌گرا به [[پناه]] [[حق]] درآید. | ||
==ویژگی‌های سوره ناس== | ==ویژگی‌های سوره ناس== | ||