مسیب بن نجبه فزاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن اثیر]] می‌نویسد: گفته شده است، عده کسانی که از [[کوفه]] به یاری [[علی]]{{ع}} رفتند، [[دوازده]] هزار و یک نفر بود. [[فرمانده]] قبیله‌های [[کنانه]]، اسد، تمیم، [[رباب]] و مزینه، [[معقل بن یسار ریاحی]]؛ فرمانده سبع [[قیس]]، [[سعد بن مسعود ثقفی]]، عموی مختار مشهور؛ فرمانده قبیله‌های بکر و [[تغلب]]، و [[علة بن محدوج ذهلی]]؛ فرمانده مذحج و [[قبیله]] [[اشعری]] [[حجر بن عدی]] و فرمانده قبیله‌های بجیله، انمار، [[خثعم]] و [[ازد]]، [[مخنف بن سلیم ازدی]] بودند و همه در محل [[ذی قار]] به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} پیوستند. مردم قبیله [[عبدالقیس]] هم در عرض [[راه]] میان [[لشکر]] علی{{ع}} و [[شهر بصره]] به [[انتظار]] علی{{ع}} اردو زده بودند که عده آنها چندین هزار نفر بود. [[فرماندهان لشکر]] کوفه، [[قعقاع بن عمرو]]، [[سعید بن مالک]]، [[هند بن عمرو]] و [[هیثم بن شهاب]] بودند. [[فرماندهان]] متفرقه هم [[زید بن صوحان]]، [[مالک اشتر]]، [[عدی بن حاتم]]، [[مسیب بن نجبه]]، [[یزید بن قیس]] و دیگران بودند که بقیه آنها نیز از نظر [[شهرت]] و [[مقام]] کمتر از آنان نبودند؛ گرچه فرمانده نبودند؛ مانند [[حجر بن عدی]]. پس چون آنها به ذی قار رسیدند، علی{{ع}} [[قعقاع بن عمرو]] را نزد خود خواند و او را به [[نمایندگی]] خویش نزد [[اهل بصره]] فرستاد. قعقاع، از [[یاران پیامبر]]{{صل}} بود؛ علی{{ع}} به او فرمود: "نزد آن دو [[مرد]] ([[طلحه]] و [[زبیر]]) برو و آنها را به [[اتحاد]] [[دعوت]] کن تا به [[اجتماع]] این [[امت]] بپیوندند و به آنها [[عاقبت]] خلاف و [[نفاق]] را گوشزد کن!"<ref>الکامل، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۱-۲۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالرضا عسکری|عسکری، عبدالرضا]]، [[مسیب بن نجبه فزاری کوفی (مقاله)|مقاله «مسیب بن نجبه فزاری کوفی»]]، [[اصحاب امام حسن مجتبی (کتاب)| اصحاب امام حسن مجتبی]]، ص۵۳۲-۵۳۳.</ref>